“سد داریوش” که هم اکنون “سد درودزن” نامیده میشود سدی است خاکی که بر روی رودخانه “کر” احداث شده است ،این سد در نزدیکی شهر مرودشت استان فارس قرار گرفته و شایدتعجب کنید که تاریخچه ساخت سد در این محل به دوران هخامنشیان برمیگردد.
در قدیم رشته کوه های زاگرس به نام “کر” یا “کور” خوانده میشد و به همین دلیل هم یکی از مهمترین رودخانه های این رشته کوههای عظیم به همین نام معروف است.رودخانه کر از منطقه اقلید سرچشمه میگیره و یکی از مهمترین منابع تامین آب در این منطقه از استان فارس به شمار میره.
جاری شدن این رود سبب ایجاد مناطق سرسبز و بوجود آمدن آبادی های تاریخی در مسیر اون شده.این رود نهایتا به دریاچه بختگان میریزه.
مناظری از رودخانه کر:
در حدود ۲۴۰۰ سال پیش نیاز به آب در این منطقه برای آبیاری مزارع هخامنشیان را وادار به ساخت سدی در حوالی روستای درودزن کرد.نگرش وسیع داریوش هخامنشی و به خدمت گرفتن مهندسی و همت ایرانیان باعث ساخت یکی از بدیع ترین سازه های آبی در این محل شد.این سد که با توجه به زمان ساخت یکی از شاهکارهای مهندسی جهان به شمار میره در بهترین نقطه از مسیر رود کر ساخته شده و از همان زمان به نام “سد داریوش” محل تامین آب جهت آبیاری کشاورزان به کار میرفته.
تنها همین شاخصه کافی بود که در دوره های بعدی این سد مورد بازسازی قرار بگیره و نهایتا در دوران پهلوی با توجه به نیاز ساخت سدی بزرگ ، بهترین محل ساخت در همین نقطه استراتژیک تشخیص داده شد و همین امر باعث شد که بقایای سد داریوش از این محل به محلی در ۳ کیلومتری آن انتقال داده بشه.
این سد به نام “تنگ دختر” یا “سنگ دختران” هم نامیده میشه و در کنار اون کتیبه هایی مربوط به دوران قاجار نیز به جا مانده.
در سال ۱۳۸۸ هم این سد در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
سد جدید در سال ۱۳۵۱ به منظور تامین آب آشامیدنی و کشاورزی منطقه مرودشت و کامفیروز ساخته شد و جالب است بدانید که این سد نیز عنوان قدیمی ترین سد خاکی ساخته شده در خاورمیانه رو یدک میکشه.این سد در ابتدا با همان نام “داریوش” شناخته میشد که بعد ها به نام “درودزن” که نام روستایی در نزدیکی آن است نامیده شد.
