امام سجاد(ع) متجاوز از سی سال بعد از واقعه ی کربلا، در دنیا زندگی کرده است. از خادمش نقل کرده اند که: در این مدت نشد یک شب برایش رختخواب بگسترانم و یک روز برایش سفره ی غذا پهن کنم. در تمام این مدت، شب ها زنده دار بود و روزها روزه دار. موقع افطار که می شد یک قرص نان با یک ظرف آب می بردم، اما مگر می خورد؟ نگاه به نان می کرد، می گریست و می گفت:
وای ، پسر پیغمبر را گرسنه کشتند.
ظرف آب را به دست می گرفت، نگاه می کرد و اشک می ریخت و می گفت:
وای، پسر پیغمبر را تشنه کشتند.
برگرفته از عطر گل محمدی
