سرگرمی "یـک شـعـر یـک شـاعـر"

بابا طاهر

هر دم از عمر می‌رود نفسی
چون نگه می‌کنم نماند بسی

ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روز دریابی

سلام

سعدی

شعر دور بعد:

دردسر ، بین گذر ، چند نفر ، یک مادر

شده هر قافیه ام یک غزل درد آور

ای که از کوچه شهر پدرت می گذری

امنیت نیست ، از این کوچه سریعتر بگذر

دیشب از داغ شما فال گرفتم ، آمد :

دوش می آمد و رخساره ... نگویم ، بهتر

من به هر کوچه خاکی که قدم بگذارم

ناخودآگاه به یاد تو می افتم ، مادر

چه شده ؟ قافیه ها باز به جوش آمده اند

دم در ، فضه خبر ، مادر و در ... محسن پر !

کاظم بهمنی

چشمی به تخت و بخت ندارم
مرا بس است
یک صندلی برای نشستن
کنار تو

زنده یاد حسین منزوی

من اينجا بس دلم تنگ است

و هر سازي که مي‌بينم بد‌آهنگ است

بيا ره توشه برداريم

قدم در راه بي‌برگشت بگذاريم

ببينيم آسمان ِ «هرکجا» آيا همين رنگ است؟

مهدي اخوان ثالث

من به سیبی خشنودم

و به بوییدن یک بوته ی بابونه

من به یک آیینه یک بستگی پاک قناعت دارم

من نمی خندم اگر بادکنک می ترکد

و نمی خندم اگر فلسفه ای ماه را نصف کند

سلام

سهراب سپهری

شعر دور بعد:

روزگاری است که دردت شده در من جاری

زجر کش کرده مرا بستر این بیماری

باورت می کنم ای عشق ! تو هم باور کن

دلم از تیر تو برداشته زخمی کاری

من به شهریور چشم تو ارادت دارم

تو به دی ماه دلم گوشه ی چشمی داری ؟

جواد کلیدری

سلام

شهریار

شعر دور بعد:

به دريا شكوه بردم از شب دشت،

وز اين عمري كه تلخ تلخ بگذشت،

به هر موجي كه مي گفتم غم خويش؛

سري ميزد به سنگ و باز مي گشت .!

فریدون مشیری

سلام

پروین اعتصامی

شعر دور بعد:

يك شهر را ديوانه با پيراهنت كردي

ليلا چرا پيراهنِ زيبا تنت كردي؟!

فرعونِ شهرم، دل به دريا زد همان شب كه

جادوگري با چشم هاي روشنت كردي

تو دُختِ چنگیزی که ما را مثل نیشابور

آواره ی دیوارِ چینِ دامنت کردی

من بچه بودم، خوب و بد قاطي شد از وقتي

شوري به پا آن شب تو با رقصيدنت كردي

ما دستِ كم، يك كوچه با هم ردِ پا داريم

يادی اگر از پرسه هاي با منت كردي

دريا بيا، آغوشِ شهرِ ساحلي باز است

ساحل نمي داند چه با پاروزنت كردي

بانو نمي گويي خدا را خوش نمي آيد؟!

يك شهر را ديوانه با پيراهنت كردي 

محمدسعید مهدوی

ملک الشعرای بهار

زندگی بی عشق اگر باشد لبی بی خنده است        بـر لـب بـی خـنده بـــاید جـــای خـندیدن گریـست

زندگی بی عشـق اگر باشد هبوطی دائم اسـت        آنکه عاشق نیست هم اینجا هم آنجا دوزخی است

قیصر امین پور 

آنان که محیط فضل و آداب شدند

در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون

گفتند فسانه ای و در خواب شدند

رباعیات خیام

قربان دل خسته ات ای ضامن عشق

دنیا شده دلبسته ات ای ضامن عشق

دیریست نمادی شده از غربت تو

تنهایی گلدسته ات ای ضامن عشق

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

اجی شما هم مثل اجی مینا شاعرای گمنام رو انتخا ب کردی ها

احمدرضا عبادی

عید امد و عید امد وان بخت سعید امد

برگیرو دهل می زن کان ماه پدید امد