لی هنگ جی مدعی است که انسان ها در بدو خلقت همگی دارای آن سه اصل بنیادین هستند و فطرتی حقیقت جو، نیک خواه و بردبار دارند اما بعدا در اثر تعاملات اجتماعی و تغذیه و تربیت های خاصی فطرتشان آلوده می شود. راه بازگشت به فطرت اولیه و سرشت نخستین، انجام تمرینات فالون دافاست. لی هنگ جی در زمان کودکی تحت تعالیم بوداییان و تائوئیسم ها قرار گرفت. هدف نهایی او از تزکیه از بین بردن رنج و سختی است.
تعالیم فالون دافا تاکنون به بیش از ۳۰ زبان زنده دنیا از جمله زبان فارسی ترجمه شده است. این گروه دارای سایتی فعال به زبان فارسی هستند که افزون بر آنکه کتاب های اصلی این مکتب را در اختیار کاربران قرار داده است، همه سخنرانی های لی هنگ جی را نیز به زبان فارسی ترجمه کرده است. تاکنون فالون دافا در ۶۰ کشور جهان بیش از یکصد میلیون طرفدار داشته است.
کتاب جوآن فالون در سال ۱۹۹۶ در پکن به عنوان پرفروش ترین کتاب معرفی شد و کتاب فالون دافا هم از دیگر متب معروف او است.(۱)
انحرافات فالون دافا
الف): ادعاهای خدایی لی هنگجی!
در فالون دافا که ادعا می شود یک روش تزکیه بر اساس بودا می باشد، لی هنگجی ادعا می کند که همه این استعدادها را او به پیروانش داده و به این ترتیب خود را خدا و خالق و صاحب این نیروها قلمداد میکند.
در حقیقت ادعاهای خدایی لی هنگجی یکی از نقاط ضعف بزرگ این روش است که با هیچ یک از روشهای عرفانی شرقی سازگار نیست و خواننده کتابهای او را به این اعتقاد وا می دارد که ادعاهای وی بر اساس جهل او نسبت به خالق و نوعی حس خدایی و خود محوری و خود مرکز بینی دارد و تماما متناقض با فطرت خداجوی هر انسان است. در این مقال سعی بر این است که این اشکالات و ادعاها را با شواهد موجود از خود کتابها در اختیار خوانندگان بگذاریم تا خود قضاوت کنند و ببینند که آیا این ادعاها با روح و فطرت خدا جوی بشر سازگار است یا خیر؟
ب): تاکید بر عدم وجود خالق!
لی هنگجی برای اینکه بتواند خود را جایگزین خدا کند ابتدا نیاز دارد که ذهن خواننده را از تفکر احتمال وجود خالق پاک کند. و سپس خود را به عنوان خدای آسمانها و زمین معرفی کند.
در کتاب جوان فالون در صفحه ۲۱ چنین می گوید:
جهان در حرکت است و تمام راههای شیری در جهان و نیز تمام کهکشانها در حرکت هستند، نه سیاره دور خورشید می چرخند و زمین هم به دور خودش می چزخد. همگی در باره این بیندیشید: آیا کسی مجبور بوده آنها را هل دهد؟ آیا فکر می کنید کسی درحال نیرو دادن به آنهاست؟ شما نمی توانید این گونه چیزها را با مفاهیمی که مردم عادی دارند بفهمید. آنها فقط یک نوع مکانیزم چرخیدن دارند.
البته لی هنگجی برای توجیه چرخیدن فالون مجبور است که خالق را انکار کند والا چگونه می تواند چرخیدن جسمی با شکل و شمایل فالون را در بدن انسان توجیه کند؟ لذا می گوید:
"به همین شکل در مورد فالون ما هم صدق می کند. آن فقط می چرخد.با طولانی کردن زمان تمرین، مشکل تزکیه را در میان شرایط عادی زندگی برای مردم عادی حل کرده است. چگونه این کار را می کند؟ از آنجا که بطور پیوسته می چزخد انرژی را دائما از جهان جذب و تبدیل می کند ..."(۲)
ج): نفی ادیان و مذاهب گذشته و حال و تمسخر آنها!
لی هنگجی همواره در کتابها و مقالات خود ، مذاهب موجود را سطحی و فاقد ارزش خوانده و همقطاران خود از استادان شی گونگ را متقلب و دروغگو و فریبکار و یا تسخیر شده توسط حیوانات و اهریمنان معرفی می کند و مردم را از رجوع به آنها و یا پیروی از روشهای دیگر تزکیه برحذر می دارد.
" زمانه تغییر کرده است و در حال حاضر، ما آن آداب و رسوم و زانو زدن ها و پیشانی را بر زمین قرار دادن یا آن نوع از تعظیم کردن سنتی را بکار نمی بریم. آن آداب و رسوم استفاده ی زیادی ندارند و آنها شبیه نمایش های مذهبی است".
"بودیسم نمی تواند کل فای بودا را پوشش دهد. بودیسم در دو هزارو پانصد سال پیش توسط شاکیامونی در هندوستان قدیم بنیان گذاشته شد."
"مذاهب تاسیس شده در این قرن ، یا نه فقط در این قرن بلکه خیلی از مذاهب جدید تاسیس شده در چند صد سال اخیر، اکثرشان قلابی هستند.به شما می گویم که همه ی این مذاهب شیطانی هستند . حتی اگر به مردم صدمه نرسانند هنوز هم مذاهب شیطانی هستند، چرا که در اعتقاد مردم با مذاهب اصلی مداخله کرده اند. مذاهب اصلی می توانند مردم را نجات بدهند اما آنها نمی توانند. با گذشت زمان در نهان کارهای بدی انجام می دهند. تمام این چیزها شیطان هایی هستند که در عصر پایان دارما ظاهر شده اند". (۳)
ناگفته نماند که لی هنگجی فقط فالون دافا را به عنوان مذهب اصلی قبول دارد و سایر مذاهب را شیطانی و منحرف می داند. و این عقیده با تبلیغاتی که برای این فرقه می شود مبنی بر اینکه فالون دافا با مذاهب دیگر در تضاد نیست و تنها یک روش برای تزکیه ذهن و جسم است! تناقض دارد.
-----------------------------
(۱). عرفان حقیقی و عرفان های کاذب، احمد حسین شریفی، ص ۸۴.
(۲). جوان فالون، لی هنگ جی، ص ۲۱.
(۳). همان، ۴۹-۵۰- ۵۲.
