اوشو در سال ۱۹۳۱ م در روستای کوچک کوچ وادا در ایالت مادیا پرادش کشور هند به دنیا آمد و در سال ۱۹۹۰ م در ۵۹ سالگی از دنیا رفت.
نام های اوشو:
نام زمان کودکی او راجا بود. بعدها به راجنیش تغییر نام داد. سپس در سال ۱۹۶۰ م به آچاریا راجنیش شناخته می‌شد. از سپتامبر ۱۹۷۱ با عنوان باگوان شری راجنیش شناخته می‌شد. نهایتا از سپتامبر ۱۹۸۹ رسما عنوان اوشو را برای خود برگزید.
علت نام گذاری خود به اوشو:
برخی گفته اند: اوشو از لغت «oceanic » به معنای «حل شده در اقیانوس» است. می خواسته چنین القا کند که چنین تجربه ای را کسب کرده است. برخی دیگر گفته اند در فرهنگ قدیمی شرق به معنای شخص متبرک و ملکوتی کسی که آسمان بر او گل می‌باراند می‌باشد.
کتاب های منتشر شده از اوشو:
تا کنون به بیش از ۳۳ زبان مختلف ترجمه شده است. او خودش هیچ کتابی ننوشت. همه کتابهای او که بیش از ۶۵۰ کتاب است در حقیقت نسخه برداری از سخنرانی های اوست. حدود ۷۰۰۰ سخنرانی او بر روی نوار کاست و ۱۷۰۰ سخنرانی او بر روی نوار ویدئو ضبط شده است.
از کتاب های او تا کنون بیش از ۱۰۷کتاب به زبان فارسی ترجمه شده است.
در سال ۱۹۸۱ به آمریکا مهاجرت کرد (برای معالجه) اما با اصرار مریدانش در آنجا اقامت گزید. برخی می‌گویند دولت آمریکا از محبوبیت اوشو احساس خطر کرد و او را به جرم نقض قانون مهاجرت در سال ۱۹۸۶ اخراج کرد. برخی دیگر گفته اند به دلیل فسادهای اخلاقی و جنسی بی حد و حصر اوشو و مریدانش اخراج شد. هرچند بعید نیست که همه اینها شگردهای تبلیغاتی غربیان باشد که به منظور جلب توجه مردم به ویژه مردم کشورهای شرقی به اوشو و تعالیم او صورت گرفته باشد. چرا که تعالیم اوشو در بسیاری از موارد کاملا متاثر از فرهنگ و تمدن غرب و لیبرالیسم است. و تنها تفاوت آن با فرهنگ غرب این است
که اوشو همه بی بندوباری‌ها و هرزگی‌های جنسی را به انگیزه معنویت و عرفان ترویج می‌دهد. سرانجام در سال ۱۹۹۰ به طرز مشکوکی از دنیا رفت و برخی گفته اند در اثر ابتلا به بیماری ایدز بوده است.
