کتاب لمعات الحسین، ص ۱۱:
از جمله فرمایشات حضرت سیّد الشّهداء أبا عبد الله الحسین بن علىّ بن أبى طالب علیهم السّلام است که روزى به عنوان خطبه براى اصحاب خود ایراد نمودند:
أَیُّهَا النَّاسُ! إنَّ اللَهَ مَا خَلَقَ خَلْقَ اللَهِ إلَّا لِیَعْرِفُوهُ؛ فَإذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ، وَ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَه مَا سِواهُ.
فَقَالَ رَجُلٌ: یَا بْنَ رَسُولِ اللَهِ! مَا مَعْرِفَه اللَهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ فَقَالَ: مَعْرِفَه أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ، إمَامَهُ الَّذِى یَجِبُ عَلَیْهِمْ طَاعَتُهُ[۱]
«اى مردم! بدرستیکه خداوند خلق خود را نیافریده است، مگر از براى آنکه به او معرفت و شناسائى پیدا کنند.
پس زمانیکه او را بشناسند، در مقام بندگى و عبودیّت او بر میآیند؛ و به واسطه عبادت و بندگى او از عبادت و بندگى غیر او از جمیع ما سِوى مُستغنى میگردند.
در اینحال مردى گفت: اى پسر رسول خدا! معرفت خداوند عزّ و جلّ چیست؟
حضرت فرمود: معرفت و شناخت اهل هر زمان، امام خود را که واجب است از او اطاعت و پیروى نمایند».
__________________________________________________
[۱] این سخن حضرت را در «ملحقات إحقاق الحقّ» ص ۵۹۴ از ج ۱۱، از علّامه شهیر به ابن حسنویه در کتاب «دُرّ بحرِ المناقب» ص ۱۲۸، مخطوط از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که فرمود: حسین بن علىّ علیه السّلام براى ایراد خطبه بسوى اصحابشان خارج شدند و چنین فرمودند.
منبع: http://www.maktabeshia.ir/654/
