روزی امیرالمؤمنین علی(ع) وارد جمعی شد و از آن‌ها سؤال کرد: آیا شما می‌دانید امیدبخش‌ترین آیه قرآن کریم کدام آیه است؟ هرکس به فراخور حالش آیه‌ای را عنوان کرد:
برخی آیه 48 سوره نساء را خواندند: «إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ»؛ خداوند هرگز شرک را نمى‌بخشد و پایین‌تر از آن را براى هر کس که بخواهد مى‌بخشد.
امام(ع) در پاسخ فرمودند: خوب است، ولى آنچه من می‌خواهم نیست.
عده‌ای به قرائت آیه 110 سوره نساء پرداختند: «وَمَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَحیماً»؛ هرکس خلافکار و ظالم باشد ولی استغفار کند، خداوند را بخشنده و مهربان خواهد یافت.
اما امام(ع) دوباره در پاسخ فرمودند: خوب است ولى آنچه مى‌خواهم نیست.
تعدادی اظهار داشتند آیه 53 سوره زمر است: «یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً»؛ ای بندگان من که در حقّ خود اسراف کرده‌اید! از رحمت خدا مأیوس نشوید، زیرا او همه گناهان را می‌بخشد.
امام(ع) مجدداً فرمودند: خوب است، اما آنچه مى‌خواهم نیست.
برخی آیه 135 سوره آل عمران را قرائت کردند: «وَالَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللّهُ»، کسانی که اگر کار زشتی انجام دادند و به خودشان ظلم کردند، یاد خداوند می‌کنند و برای گناهان خویش استغفار می کنند و کیست جز خداوند که گناهان را ببخشد.
بعد از اینکه حضرت علی(ع) نظرات آنان را شنید، فرمود: از حبیبم رسول خدا(ص) شنیدم که فرمودند: امید بخش‌ترین آیه در قرآن این آیه است: «وَأَقِمِ الصَّلاهَ طَرَفِیَ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ» (سوره هود،114).
سپس پیامبر اکرم(ص) ادامه دادند: «یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به سوی مردم مبعوث کرد، وقتی که یکى از شما براى وضو گرفتن بر می‌خیزد، گناهانش از جوارحش مىریزد و زمانی که به روى خود و به قلب خود متوجه خدا مىشود از نمازش کنار نمىرود، مگر آنکه از گناهانش چیزى نمىماند و مانند روزى که متولد شده پاک مىشود، و اگر بین هر دو نماز گناهى بکند نماز بعدى پاکش میکند، آن گاه نمازهاى پنجگانه را شمرد.
بعد فرمودند: یا على! جز این نیست که نمازهاى پنجگانه براى امت من حکم نهر جارى را دارد که در خانه آن‌ها واقع باشد، حال چگونه است وضع کسى که بدنش آلودگى داشته باشد و خود را روزى پنج نوبت در آن آب بشوید؟ نمازهاى پنجگانه هم به خدا سوگند براى امت من همین حکم را دارد.( تفاسیر مجمع البیان و کنزالدقائق)
