کاری کلاماتور های جدیدوجالب 1

نیش هیچ عقربی کشنده تر از عقربه های ساعت نیست .

از وقتی دندان شیری ام افتاده نمیتوانم شیر بخورم .

شیب جاده با فلفل تند شد .

پیراهنی که عزا گرفته بود از غصه سیاه شد .

انجیر از قیمت خود تعجب کرد و خشک شد .

وقتی صدایم را بلند می کنم ، کمر سکوتم رگ به رگ می شود .

گل میخک با دیدن چکش پژمرد .

جاده ی متروک دیر گاهیست مقصد را از یاد برده است .

وقتی پایم پیچ خورد خفه شد .

آبشار در اوج زیبایی سقوط می کند .

خوابگاه شب لبریز از هماغوشی پلکهاست .

عمری در قطار زندگی محکوم به پیاده روی بودم .

گاهی برای خودت هم دستی تکان بده .

باران به سقوطش میگرید .

حواسم که پرت شد ، شیشه همسایه شکست .

وقتی یادم رفت باهاش خداحافظی کردم !

یه نفر دلشو می بازه ، مربی اش رو از کار برکنار می کنه .

قطرات باران هنگام هماغوشی در بستر آب غرق می شوند .

عاشق آدم دروغگویی هستم که چشمان راستگویش جبران دروغگوییهایش را میکند .

قطرات اشکم را به تساوی میان چشمهایم تقسیم کردم .

اینکه قطرات اشکم را با دانه های باران اشتباه نکنم در روزهای بارانی اشک نمی ریزم .

شیر فکرم را باز کردم و گلدان شمعدانی را از فکرم سیراب نمودم .

با دسته گل به استقبال میکروبی که تازه وارد بدنم شده بود شتافتم .

از وقتی گیاهخوار شده ام به جای خون در عروقم کلروفیل جریان دارد .

فلسفه به وجود آمدن شب فقط به خاطر این است که ما بتوانیم روزها را شماره کنیم .

برای اینکه صدای قلبم ناراحتم نکند شبها آن را خارج از قفسه سینه ام می گذارم .

گل وجودت را چون قلبم در میان گرفته ام .

مقابل در خروجی نگاهت انتظار تصویرم را میکشم .

سر حرف را که میبندی، سر سکوت باز میشود .

قلب آدم برفی، سفید است .

سیب، به اندازه توانائی اش بزرگ می شود .

به گلخانه رفتم تا یک بوته ی فراموشی بخرم .

سبیل گذاشتم تا حرفها را زیر سیبیلی رد کنم .

آدم های سر به زیر حتما در چاله نخواهند افتاد ، اما هیچ گاه هم آسمان آبی را نخواهند دید .

به دست آوردن تجربه های بزرگ معمولا منجر به از دست دادن زندگی عادی می شود .

می گویند چرا دائما تغییر می کنی ، می گویم شما چرا دائما تغییر نمی کنید ؟

روی آدم های منظم می شود حساب کرد ، اما نمی شود آنها را تحمل کرد .

من بعضی از دوستانم را از حقیقت بیشتر دوست دارم .

انسان ها ممکن است که با شادی به هم نزدیک شوند ولی با درد در هم فرو می روند .

همیشه غمگینانه ترین لحظات را عزیزترین کسانمان به ما هدیه می کنند .

در سفیدی چشمانت تمام رنگها را تجربه کردم ، تا به سیاهی رسیدم .

مغزم بر روی شعله های دلم که برای قلبم می سوخت ، کباب شد .

حیف که گرسنگی شکم با کلمات شیرین برطرف نمی شود .

ننگ است که روشنایی دیدگان در ظلمات اندیشه غرق شود .

مهربانی را در کودکی یافتم که آبنباتش را به دریاچه نمک انداخت تا شیرین شود .

انقدر برای غربت تک دانه موی سفیدم غصه خوردم که تمام موهایم سفید شد .

بیچاره آن خروسی که با صدای ساعت شماطه دار از خواب برمی خیزد .

خوش به حال آن موجود راحتی ،که شیطان برایش درد دل می کند .

سالهاست که کاممان را با حقیقت های تلخ شیرین می کنیم .

زن شکسته ترین و خمیده ترین ، ایستاده دنیا است .

طفلک ستاره خجالتی چشمکی زد و فرار کرد .

زندگی ریسمانی است که از آن تا آنجا که توان داری بالا می روی .

وقتی که خورشید مات و مبهوت به زیبایی ماه می نگرد ، شب میشود .

زمستانها از بینی خورشید قندیل نور آویزان میشود .

عشق و مرگ دو مفهومی هستند که اولی انسان را به آسمان ها می فرستد و دومی به زیر زمین .

اگر واحد پول شاخه نور بود ، بانکها چه نورانی می شدند .

در میهمانی شبانه ام، ماه ساقی، خودکارم پیاله و کاغذم تا خرخره نور می نوشد .