الهي، به مردان در خانه ات، به آن زن ذليلان فرزانه ات،
به آنانكه در بچه داري تكند، يلان عوض كردن
پوشكند، به آنانكه با ذوق و شوق تمام، به مادر زن خود بگويند:
مامان، به آنانكه دامن رفو ميكنند، ز بعد
رفويش اتو ميكنند، به آن قرمه سبزي پزان قدر،
به آن مادران به ظاهر پدر. الهي، به آه دل زن ذليل، به آن
اشك چشمان ممد سبيل،
كه ما را بر اين عهد كن استوار! از اين زن ذليلي مكن بر كنار! 
