داشنمندان دانشگاه آرهاوس با استفاده از سيستم اسکن مغزي به مطالعه بر روي مغز انسان در هنگام دعا و صحبت با خداوند پرداختند.
به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از مهر، محققان با اسکن مغز بيش از 25 داوطلب در هنگام دعا و صحبت با خداوند اعلام کردند مغز افراد در هنگام دعا به گونه اي که در هنگام صحبت با يک دوست فعال مي شود، فعاليت مي کند.
محققان دانشگاه آرهاوس دانمارک به منظور مطالعه بر روي اين پديده از داوطلبان خواستند يک بار به خواندن يک دعاي مذهبي و يک بار به خواندن يک متن غيرمذهبي و اجتماعي اقدام کنند. به گفته محققان در هنگام انجام عمليات اول و خواندن دعا قسمت هايي از مغز که با مرور ذهني و تکرار در ارتباط است، فعال شد.
طي آزمايش دوم، داوطلبان قبل از خواستن آرزوهاي خود از شخصيت خيالي بابا نوئل مشغول به خواندن دعاهاي شخصي خود شدند که اين عمل باعث فعال سازي قسمت هايي از مغز که درهنگام برقراري ارتباط با انساني ديگر فعال مي شود، شد. اين محدوده از مغز با تئوري ذهن (هشياري از اين که ديگران داراي انگيزه و غرض مستقل هستند) در ارتباط نزديک است به نظر مي رسد هر دو منطقه فعال شده مغز در اين آزمايشها، رفتار خواستن و توجه به عکس العمل مخاطب که در اين آزمايش خداوند بوده است را پردازش مي کنند. همچنين قسمت هاي فعال شده قسمتي از قشر پيشين مغز به شما مي روند که با توجه به قصد فرد ديگر در ارتباط است.
قشر پيشين مغز در انسان يکي از عوامل کليدي تئوري ذهن است. به گفته محققان، اين قسمت از مغز داوطلبان در هنگام انجام آزمايش دعاهاي شخصي و صحبت با شخصيت بابانوئل غيرفعال بوده است. اين پديده نشان مي دهد داوطلبان، بابانوئل را شخصيتي کاملاً خيالي و خداوند را موجوديتي واقعي مي دانند. در عين حال مطالعات گذشته نشان مي دهد که قشر پيشاني مغز در انسان ها در هنگام تعامل با اجسام بي جان نيز فعال نمي شود. زيرا مغز از چنين اجسامي انتظار عکس العمل ندارد و به همين دليل نيازي براي فکر کردن به آن جسم احساس نمي کند.
براساس گزارش نيوساينتيست، محققان براساس نتايج نهايي اعلام کردند افراد در هنگام دعا اين تصور را دارند که در حال صحبت با شخصي خاص هستند که اين نتيجه، نشانه اي جديد از قطعيت وجود خداوند است.
منبع:نشريه روشنان،شماره 5.
