یادمه بچه که بودم پیش دبستانی می رفتم هر روز سرکلاس که معلم میومد اول همه شروع می کردیم با اون سوره های قرآنو خوندن.بعد شعر می خوندیم.
گاهی هم سر صف پیش کلاسای بالاتر می رفتیم.هوا گرم بود.ما رو به زور نگه می داشتن که سر صف قرآن بخونن.بعد میرفتیم کلاسمون....
همیشه در کودکی آرزو داشتم که بادبادک بسازم اما هیچ گاه به آرزوم نرسیدم.
در دوران راهنمایی من به یک مدرسه نمونه میرفتم.دو روز از هفته تا ساعت سه و نیم بودیم.خیلی اون دو روز سخت می گذشت.ساعت دوازده که میشد باید میرفتیم نماز بخونیم. نمازخونه مدرسمون کوچک بود و ما مجبور بودیم فشرده بشینیم.بوی جوراب پای بچه های دیگه منو اذیت می کرد.اصلآ اونجا رو دوست نداشتم.سخت می گذشت.
برای وضو گرفتن بعضی از روز ها تو سرما و یخبندان زمستون مجبور بودیم این کارو انجام بدیم.
به مسئولین مدرسمون می گفتیم که چرا ما باید تو مدرسه نماز بخونیم.با توجه به آیه لا اکراه فی الدین در قرآن ؟! اونا هم می گفتن که ما خودمون هم از پشت به شما نگاه می کنیم می بینیم خیلیاتون اشتباه نماز می خونید ولی چقدر قشنگه که شما تو این سن نماز بخونید!
روزای تاسوعا عاشورا میشد.من تو چند سال اخیر هیچ کاری تو این روزا تقریبآ نکردم.مادرم بهم سرکوب می زد که تو کافری! تو در هیچ یک از مراسمات مذهبی شرکت نمی کنی!فلانی رو ببین .همیشه ما باید حسرت بچه های مردمو بخوریم.
حالا خوبه خودشم می رفت هیئتی جایی(البته نه هیئت های آن چنانی چون خیلیا از این جور هیئتا خوششون نمیاد.خیلی معمولیاش که فقط سینه میزدن.من از اونم خوشم نمیومد)با دوستاش حرف میزد و اغلب با اونا بود.به خاطر امام حسین شاید زیر 20% در باطن در ظاهر 90% !
از اون طرف تو تلویزیون می گفتن که گریه کردن بهترین کاره!خب حالا من که گریم نمیومد.اصلآ برای چی باید این کارو میکردم؟!چه سودی داشت؟!
امروز تو اخبار شنیدم که میخوان پیش دبستانیا رو براساس چیزای اسلامی تنظیم کنن.یعنی فرزندان من باید دوبرابر اون سختیهایی رو که من کشیدمو بکشن.میخوان بصورت کشور های عربی که خیلی هم بی کلاسو چندش آور هستش پیش دبستانیامون رو بکنن.میخوان بچه هامون همش قرآن بخونن.اون هم عربی که هیچ سودی به نفع ما ندارد.این همه قرآن سر صف خوندن چه تاثیر داشت؟هیچی!
حالا بجز قرآن خوندن من چیزای دیگه رو بیشتر دوست داشتم و به اونا نرسیدم.چرا انقدر مملکت مارو این جور چیزا پر کردن.
من فکر می کنم که داروی جامعه ما سکولار است.
سکولار است که می تواند دین ما رو منطقیش کنه!
سکولار است که جلوی افکار انحرافی دینی رو میگره!
سکولار به معنی جنگ با دین نیست!بلکه به معنی پاک نگه داشتن دین از انحرافات است!
البته ناگفته نمونه که منظورم از سکولار علمیش هستش نه سیاسی! منو یه وقتی نبرن کهریزک!
و اینم بگم که این تاپیک ضد اسلامی نیست.اعتراض به ظلم و ستم هاییه که به ما تحمیل میشه!
