زنان حائض

مسأله 458ـ زنانى که عادت وقتیّه و عددیّه دارند همین که در ایّام عادت خون ببینند حائض مى شوند و تا پایان ایّام عادت، احکام حائض را دارند، خواه نشانه هاى خون حیض در آن بوده باشد، یا نه.

مسأله 459ـ هرگاه زنى در تمام ماه پاک نمى شود، ولى در دوماه پشت سر هم چند روز معیّن (مثلاً از اوّل تا هفتم ماه) خونى را که مى بیند، نشانه هاى حیض را دارد، امّا بقیّه چنین نیست، او نیز باید همان ایّام را عادت قرار دهد.

مسأله 460ـ زنانى که «عادت وقتیّه و عددیّه» دارند، اگر یکى دو سه روز جلوتر از زمان عادت یا بعد از آن خون ببینند بطورى که بگویند عادت را جلو یا عقب انداخته، باید به احکام زن حائض عمل کنند، خواه آن خون نشانه هاى حیض را داشته باشد یا نه.

مسأله 461ـ زنى که «عادت وقتیّه و عددیّه» دارد، اگر چند روز پیش از عادت و چند روز بعد از عادت خون ببیند (بطورى که در میان زنها معمول است که گاهى عادت را جلو یا عقب مى اندازند) و روى هم رفته از ده روز بیشتر نشود همه حیض است و اگر ده روز بیشتر شود، فقط خونى را که در روزهاى عادت دیده حیض است و قبل و بعد از آن استحاضه مى باشد، همین طور اگر چند روز قبل از ایّام عادت به اضافه تمام عادت را خون ببیند، یا فقط چند روز بعد از عادت به اضافه تمام ایّام عادت را خون ببیند که اگر از ده روز تجاوز نکند، همه اش حیض است و اگر تجاوز کند فقط ایّام عادت حیض محسوب مى شود.

مسأله 462ـ زنى که عادت دارد هرگاه سه روز یا بیشتر خون ببیند و پاک شود و دوباره خون ببیند و فاصله بین دو خون، کمتر از ده روز باشد و تمام روزهایى را که خون دیده، بیش از ده روز نباشد، همه آن حیض است (امّا ایّامى که در وسط پاک بوده، پاک محسوب مى شود) و اگر زیادتر از ده روز باشد آن خونى که در عادت بوده حیض و دیگرى که نبوده، استحاضه است و اگر هیچ کدام در عادت نبوده آن خونى که داراى صفات حیض است حیض و دیگرى استحاضه است و اگر هر دو صفات حیض دارد، تا ده روز حیض محسوب مى شود بعد از آن استحاضه است.

مسأله 463ـ زنى که «عادت وقتیّه و عددیّه» دارد اگر در وقت عادت، خون نبیند و در غیر آن ایّام به شماره روزهاى حیضش خون ببیند باید همان را حیض قرار دهد، چه پیش از وقت عادت باشد، یا بعد از آن، به شرط این که نشانه هاى حیض را داشته باشد.

مسأله 464ـ زنى که «عادت وقتیّه و عددیّه» دارد، اگر در وقت عادت خون ببیند ولى شماره روزهاى آن کمتر یا بیشتر از ایّام عادت باشد قبل از وقت عادت، یا بعد از آن به شماره روزهاى عادت خون ببیند، فقط خونى را که در وقت عادت دیده حیض قرار مى دهد.

مسأله 465ـ زنانى که «عادت وقتیّه و عددیّه» دارند اگر بیشتر از ده روز خون ببینند، آنچه را در روزهاى عادت دیده اند حیض است (خواه نشانه هاى حیض را داشته باشد یا نه) و آنچه بعد از روزهاى عادت دیده اند استحاضه است (خواه نشانه هاى حیض داشته باشد یا نه).

مسأله 466ـ زنانى که فقط «عادت وقتیّه» دارند یعنى دو ماه پشت سر هم در وقت معیّن خون حیض ببینند سپس پاک شوند، ولى شماره روزهاى آن یک اندازه نباشد، باید تمام آن را حیض قرار دهند به شرط آن که از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد.

مسأله 467ـ زنى که از خون پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معیّن خون او نشانه هاى حیض را دارد، امّا شماره روزهاى خونى که نشانه حیض را دارد یک اندازه نیست، چنین زنى نیز باید تمام آنچه را نشانه حیض دارد حیض قرار دهد.

مسأله 468ـ زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معیّن، سه روز یا بیشتر خون حیض ببیند و بعد پاک شود، دو مرتبه سه روز یا بیشتر خون ببیند و مجموع روزهایى که خون دیده از ده روز بیشتر نشود (ولى ماه دوم کمتر یا بیشتر از ماه اوّل باشد) چنین زنى نیز باید تمام آنچه را دیده حیض قرار دهد، ولى در روزهاى وسط که پاک است حکم طاهر را دارد.

مسأله 469ـ زنى که «عادت وقتیّه» دارد اگر در وقت عادت خود، یا دو سه روز قبل یا بعد از عادت خون ببیند بطورى که بگویند حیض را جلو یا عقب انداخته، باید به حکم زنهاى حائض عمل کند، خواه آن خون نشانه هاى حیض را داشه باشد یا نه.

مسأله 470ـ زنى که «عادت وقتیّه» دارد اگر بیشتر از ده روز خون ببیند و نتواند تعداد روزهاى حیض را به واسطه نشانه هاى آن تشخیص دهد، باید مطابق تعداد روزهاى عادت زنان خویشاوند خود حیض قرار دهد (اعم از خویشاوندان پدرى یا مادرى، زنده یا مرده و این در صورتى است که همه یا اکثریّت قریب به اتفاق آنها یکسان باشند، امّا اگر در میان آنها اختلاف است، مثلاً بعضى پنج روز و بعضى هشت روز عادت مى بینند، احتیاط واجب آن است که در هر ماه هفت روز را ایّام عادت خود قرار دهد.

مسأله 471ـ زنانى که «عادت عددیّه» دارند یعنى شماره روزهاى حیض آنها در دو ماه پشت سر هم یک اندازه است، ولى وقت آن تغییر مى کند، آنها باید در همان چند روز به احکام حائض عمل کنند.

مسأله 472ـ زنانى که از خون پاک نمى شوند ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را که مى بینند نشانه حیض و بقیّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهایى که نشانه حیض دارد در هر دو ماه یک اندازه است، امّا وقت آن یکى نیست، باید آن چند روزى که نشانه حیض را دارد حیض قرار دهند.

مسأله 473ـ زنى که «عادت عددیّه» دارد اگر بیشتر از شماره عادت خود، خون ببیند و از ده روز بیشتر شود چنانچه همه خونهایى که دیده یک جور باشد باید از موقع دیدن خون به شماره روزهاى عادتش حیض و بقیّه را استحاضه قرار دهد و اگر چند روز آن نشانه حیض دارد باید همان را حیض قرار دهد و اگر بیشتر از ایّام عادت او باشد از آخر آن کم مى کند و اگر کمتر از ایّام عادت او ست، باید آن روزها را با چند روز بعد از آن که روى هم رفته به اندازه عادتش شود، حیض قرار دهد و بقیّه را استحاضه.

مسأله 474ـ «مضطربه» یعنى زنى که چند ماه خون دیده، ولى عادت معیّنى پیدا نکرده است، اگر ده روز یا کمتر خون ببیند همه اش حیض است و اگر بیشتر از ده روز ببیند چنانچه بعضى نشانه حیض داشته باشد و از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد، حیض محسوب مى شود و اگر همه اش یک جور باشد مطابق عادت خویشاوندان خود عمل مى کند (اگر عادت همه یا اکثریّت قاطع آنها یکسان باشد) و هرگاه عادت آنها مختلف باشد، احتیاط آن است که عادت خود را هفت روز قرار دهد.

مسأله 475ـ «مبتدئه» یعنى زنى که دفعه اوّل خون دیدن اوست، اگر ده روز یا کمتر خون ببیند همه اش حیض است و اگر بیشتر از ده روز ببیند و همه اش یک جور باشد باید عادت خویشان خود را، بطورى که در مسأله قبل گفته شد، حیض قرار دهد و بقیّه را استحاضه.

مسأله 476ـ اگر مبتدئه بیشتر از ده روز خون ببیند که چند روز آن نشانه حیض دارد، چنانچه خونى که نشانه حیض دارد کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نباشد، آن خون حیض و بقیّه استحاضه است و اگر کمتر از سه روز باشد باید آنچه را نشانه حیض دارد بگیرد و باقیمانده را به عادت خویشاوندان خود مراجعه کند، همچنین اگر آنچه نشانه حیض دارد بیش از ده روز باشد به تعداد عادت خویشاوند خود حیض قرار مى دهد و بقیّه استحاضه است.

مسأله 477ـ «ناسیه» یعنى زنى که عادت خود را فراموش کرده، اگر ده روز یا کمتر خون ببیند همه اش حیض است و اگر بیشتر از ده روز ببیند، باید روزهایى که خون او نشانه حیض دارد حیض قرار دهد (به شرط این که کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نباشد) و اگر بیشتر باشد، یا همه روزها را یک جور دیده، احتیاط واجب آن است که هفت روز اوّل را حیض قرار دهد و بقیّه را استحاضه.