این ویرایشگرها ، سطوح امنیتی و چگونگی دسترسی به یک عضو کلاس را تعیین میکنند. به عبارت دیگر این ویرایشگرها تعیین می کنند که هر عضو از کلاس ، چگونه توسط دیگر کلاسها قابل دسترسی باشد.
ویرایشگرهای دسترسی بر 4 نوع هستند :
1- public : این ویرایشگر به منزله دسترسی عام میباشد. عضوی که از نوع public است از بیرون کلاسی که در آن تعریف شده است ، توسط دیگر کلاسها کاملا قابل دسترسی و ویرایش خواهد بود.
public int publicField;
public string publicMethod(int someArgument)
{
//implementation omitted
}
2- private :
این ویرایشگر به منزله دسترسی اختصاصی میباشد. در این حالت عضو مورد نظر از بیرون کلاس قابل مشاهده و دسترسی نخواهد بود و فقط در داخل کلاسی که تعریف میشود قابل دسترسی خواهد بود.
private int privateField;
private string privateMethod(int someArgument)
{
//implementation omitted
}
3- protected :
عضوی که ویرایشگر آن protected باشد ، تنها در کلاسی که تعریف در آن تعریف شده و کلاسهایی که از آن کلاس مشتق میشوند قابل دسترسی خواهد بود.
protected int protectedField;
protected string protectedMethod(int someArgument)
{
//implementation omitted
}
4- internal :
این گونه اعضا ، تنها در داخل فایل یا اسمبلی فعلی قابل استفاده خواهند بود.
internal int internalField;
internal string internalMethod(int someArgument)
{
//implementation omitted
}
