دریاچه بزنگان در موقعیت جغرافیایی E6029 N3618 در استان خراسان رضوی واقع است. این دریاچه در بلندیهاى کپهداغ و در ۱۳۰ کیلومترى جادة مشهد – سرخس قرار دارد. مساحت این دریاچة آب شیرین، حدود ۸۰ هکتار است. دریاچه بزنگان تنها ابگیر طبیعی می باشد که در استان خراسان وجود دارد . این دریاچه حدود هشتاد هکتار وسعت وعمق ان حد اکثر دوازده مترو حد اقل نه متر می باشد و در جنوب رشته کوههای هزار مسجد در فاصلة حدود یکصدوسی کیلومتری جاده مشهد به سمت سرخس قرار دارد.آب این دریاچه از بارندگی های سالانه و چشمه های کوچک حاشیه و کف دریاچه تامین می شود و تاکنون ۳۳ گونه فیتو پلانکتون جلبکی در دریاچه بزنگان شناسایی شده است
دریاچه بزنگان دارای ویژگیهای خاص و از اهمیت علمی و تحقیقاتی بالایی برخوردار است که همه ساله در فصلهای پاییز و زمستان و اوایل بهار زیستگاه بسیار مناسبی جهت زمستان گذرانی پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی می باشد . سازمان حفاظت محیط زیست در جهت حفظ و بهره وری معقول از این پدیده طبیعی و با حفظ اصالت تعادل اکولوژیکی آن ،برنامه هایی در دست اقدام داشته و در آینده نزدیک یکی از مراکز مهم علمی پژوهشی و تفرجگاهی خواهد شد.
منشاء تامین آب دریاچه نیز باران ، یک ورودی آب اندک و چشمه یا چشمه های زیر دریاچه می باشد . طعم آب نیز کمی تلخ و شورمزه است . این دریاچه و محیط پیرامون آن زیستگاهی مناسب برای ماهیان ، جانوران و پرندگان مهاجر زمستان گذرا ، بهارگذار و بومی است . ماهی بومی دریاچه از همان نوع شیرماهی موجود در دیگر رودخانه های استان می باشد ولی بزنگان زیستگاه خوبی نیز برای چند نوع ماهی کپور شده است .این دریاچه به عنوان تنها « اثر طبیعی ملی » استان خراسان شناخته می شود . غار بزنگان نیز در شش کیلومتری جنوب غربی روستای بزنگان واقع شده و قدمت آن به لحاظ آثار بدست آمده به پیش از میلاد بر می گردد .
از عمده ترین خانواده های گیاهی منطقه، کاسنی، (Compositae) غلات، (Gramineae) شب بو (Cruciferae) و چتریان (Umbelliferae) را می توان نام برد. از نظر شکل زیستی ۵۷ درصد گونه ها به تروفیت ها و ۲۸ درصد به همی کریپتوفیت ها تعلق دارد. مطالعات کورولوژی نشان می دهد که بیش از ۵۰ درصد گونه ها به منطقه رویشی ایران و توران و ۳۰ درصد به ایران و توران اروپا سیبری تعلق دارد.
