:.¸¸.•`¯`•.¸ دلنوشته های زیبای مهدوی :.¸¸.•`¯`•.¸

چه انتظار عجيبي
تو بين منتظران هم عزيز من چه غريبي !
عجيب تر آن كه چه آسان نبودنت شده عادت
چه بي خيال نشستيم نه كوششي ، نه تلاشی
فقط نشسته و گفتيم :خدا كند كه بيايي

این جشن ها برای من آقا نمی شود
با این چراغ ها شب من پا نمی شود

من بیشتر برای خودم گریه می کنم
این جشن ها برای تو بر پا نمی شود

خورشیدی و نگاه مرا می کنی سفید
می خواستم ببینمت اما نمی شود

شمشیرتان کجاست؟ بزن گردن مرا
وقتی که کور شد گرهی، وا نمی شود

این زندگی بدون تو تلخ است مثل زهر
با زهر ما، آب گوارا نمی شود

آقا! جسارت است ولی زودتر بیا
این کارها به صبر و مدارا نمی شود

باور مکن تو را به هوای تو خواستم
با این قدی که پیش شما تا نمی شود

حجت الاسلام رضا جعفری

آقا اجازه! خسته ام از اینهمه فریب
از های و هوی مردم این شهر نانجیب
آقا اجازه! گندم و حوا بهانه بود!
آدم نمی شوند...! بیا: ماجرای سیب..

و باز برای اویی که ورای دیگران است:

آقا اجازه! این دو سه خط را خودت بخوان!
قبل از هجوم سرزنش و حرف دیگران

آقا اجازه! پشت به من کرده قلبتان
دیگر نمی دهد به دلم روی خوش نشان!

قصدم گلایه نیست، اجازه! نه به خدا!
»اصلا به این نوشته بگویید «داستان

من خسته ام فقط از «خاک»، از زمین
از طعنه های «آتش» و از آخرالزمان!

آقا اجازه! سیر شد از ما خدای عشق
از بس به جای داغ تو خوردیم حرص نان!

آقا اجازه! سنگ شدم، مانده در کویر
باران بگو که باز ببارد از آسمان

اهل بهشت یا که جهنم؟ خودت بگو؟
! آقا اجازه هست؟! نه در این و نه در آن

«یک پای در جهنم و یک پای در بهشت»
در زیر دستهای نجیبت بده امان!

آقا اجازه................................!
...........................................!

باشد! صبور می شوم اما تو لا اقل
دستی برای من بده از دورها تکان...

گفتم: كه روی ماهت از من چرا نهان است؟

گفتا: تو خود حجابی ور نه رخم عیان است!

گفتم: كه از كه پرسم جانا نشان كویت؟

گفتا: نشان چه پرسی ؟ آن كوی بی‌نشان است!

دنيا را نور فرا مي گيرد و غفلت از دلهايمان پر مي كشد و جهل وناداني مي ميرد وگلهاي دانايي مي شكفند رايحه در رايحه وعطر ايمان همه ي جهان را فرامي گيرد ودنيا پر مي شود از عطر ذات حق وچه دنيايي باشكوهي خواهيم داشت اگر تو بيايي .