یا ایها العزیز دلم مبتلایتان
دارد دوباره این دل تنگم هوایتان
از حال ما اگر ڪه بپرسے ملال نیست
جز دورے شما و فراق صدایتان
من غصه ام گرفته براے غریبے ات
حالا شما بگو ڪمے از غصه هایتان
یڪ روز زیر پاے شما خاڪ میشوم
من زاده میشوم ڪه بمیرم برایتان
ناقابل است پیش ڪشم در برابرت
چشمم سرم دلم همه اقا فدایتان
با این همه ڪه رنج ڪشیدے به خاطرم
ڪشتے مرا دوباره به اشڪ و دعایتان
ألـلَّـھُــــــمَــ َعـجــــــــــِّـلْ لِوَلــــــیِـڪْ ألــــــــــْـفـــــَـرَج