جنگندهی JF-17 Thunder یک جنگندهی چند منظوره است که مشترکا توسط چین و پاکستان طراحی و ساخته شده است. کار طراحی این جنگنده از سال 1999 آغاز شد البته اکثر کارهای ساخت و طراحی بر عهدهی چینیها بود اما هزینهها بین دو کشور تقسیم شد.
بنا به گزارشها، شرکت روسی Mikoyan (که طراح هواپیماهای میگ است) کمکهایی در طراحی این هواپیما به این دو کشور کرده است. FJ-17 اولین پرواز آزمایشی خود را در سال 2003 انجام داد و اولین دسته از هواپیماها در سالهای 2007 و 2008 تحویل پاکستان داده شد.
در سال 2009 هم قرار داد دیگری برای تحویل 42 عدد دیگر از این جنگنده بین دو کشور به امضا رسید. طبق برآوردهای انجام شده نیروی هوایی پاکستان به 250 عدد از این نوع جنگنده برای تامین نیازهای خود احتیاج دارد. درضمن این هواپیمای چند منظوره می تواند به عنوان هواپیمایی ارزان قیمت مورد توجه کشورهای در حال توسعه قرار گیرد.
اخیرا جمهوری آذربایجان 26 عدد از این هواپیما را سفارش داده است.نام رسمی چینی این هواپیما China-1 یا FC-1 Xiaolong است. لازم به ذکر است که در طراحی FC-1 رد پای پروژهی Super-7 که در سال 1990 کنسل شد دیده می شود.طراحی آئرودینامیکی JF-17 کمی قدیمی به نظر میرسد و در آن از موتور توربوفنهای روسی RD-93 استفاده می شود.
اساس ساخت RD-93 ها، RD-33 هاست که در MIG-29 مورد استفاده قرار می گیرد. در سال 2007 قراردادی بین پاکستان و روسیه برای تحویل 150 عدد دیگر از موتور RD-93 امضا شد تا در این جنگندهی مورد استفاده قرار گیرد البته چین در حال توسعهی موتور بومی خود به نام WS-13 است که در واقع کپی همان RD-93 روسی با کمی اصلاحات است.
بر روی هواپیماهای تحویل داده شده به پاکستان رادارهای ایتالیایی Grifo S-7 نصب شده است که دارای قابلیت Look down/Shot down* است. به علاوه انواع دیگر رادار بر روی این هواپیما قابل نصب است. سیستمهای هوا نوردی این جنگنده نیز در نمونههای بعدی ارتقا خواهند یافت.این هواپیما عموما برای دفای هوایی و انجام حملات هوا به سطح ساخته شده است.
توپ نصب شده بر بدنه می تواند یک توپ 23 میلیمتری GSh-23 و یا توپ 30 میلیمتری GSh-30 با دو لولهی خروجی باشد. حداکثر تسلیحات قابل حمل نیز 3.7 تن تخمین زده می شود. پنج جایگاه در زیر بدنه و دو جایگاه در نوک بالها برای حمل موشک، بمبهای هدایت لیزری و مخزن اضافهی سوخت در نظر گرفته شده است.
سلاح اصلی این هواپیما موشکهای چینی هوابههوای برد متوسط PL-12/SD-10 است. به علاوه قابلیت حمل موشکهای برد کوتاه PL-7، PL-8، PL-9 و AIM-9P در نوک بالها وجود دارد. JF-17 قابلیت سوخت گیری در هوا را ندارد.
Look down/Shot down : نوعی توانایی راداری است که در آن هواپیما قادر به تشخیص هدف، رهگیری آن و شلیک به سمت آن را دارد.
مشخصات :
تاریخ ورود : 2007
خدمه 1 نفر
ابعاد و وزن :
طول 14 متر
دهانه بال 8.5 متر
ارتفاع 5.1 متر
وزن (خالی) 6.4 تن
وزن (حداکثر هنگام برخاست) 12.تن
موتور و عملکرد :
دارای یک موتورRD-93 کلیموف با کشش (خشک KN49.4( و ( با پس سوز 84.4 KN)
حداکثر سرعت 2200 کیلومتر در ساعت
ارتفاع پرواز 16700 متر
برد پرواز 3000 کیلومتر
شعاع عملیاتی و مبارزه 1350 کیلومتر
تسلیحات :
یک قبضه توپ 23 میلی متری یا 30 میلی متری
موشک PL - 12 با برد متوسط ، PL - 7 ، PL - 8 و PL - 9 ، هدف - 9P کوتاه برد
بمب عمومی یا لیزری بمب های هدایت شونده