گل مو
گُلِ مُو دور زِ مُو باز به کُوُمِ تُو مِشُو
روز رُوشِهِ مُو به تاریکی شُوُمِ تُو مِشُو
مُرغِ دِلهِ مُو کِه میُونِ آسِمُونِ عِشقِ تُونِه
عاقبت جُوُنِ مُو اُفتادِه بِه دُومِ تُو مِشُو
اسم مَقبُولِ تُو هَر جا کِه بِه گوشِ مُو رِسِه
اوُنجِه جُونُ دِلِ مُو صَقدِهِ نُومِ تُو مِشُو
دِل اَگَرآهویِ رَم کَردِهِ صَحرا بَاَشِهِ
وقتی تُور بینِهِ یَقِیِ دار کِه رُوُم تُو مِشُو
اُوُقَدَر خُوشکِلُ نازی کِه دَمِ حَرف زَدَن
مَردُ و زِ غَرقِ تُو غَرقِ کَلُومِ تُو مِشُو
در سِرا خُو اَگَر وا نَکُنی مِثِلِ قَدیم
مُرغِ دِل وَر مِپَرِه وَ سَرِ بُومِ تُو مِشُو
عالِم شَهر اَگَر بینِهِ تُو رِهِ مِثِلِ سعید
دین خُوُر وِل مُوکُنِهِ غُلومِ تُو مِشُو