ازدواج مجدد در مقررات ايران

در قانون مدني ايران حکمي که در آن درباره ي ازدواج مجدد بحث شده باشد وجود ندارد ، اما در قانون حمايت خانواده در اين مورد احکامي وضع شده است . بر اساس مواد 16 و 17 قانون حمايت خانواده مصوب 1353 ـ که اينک برخي از مواد آن نسخ شده است ـ مرد نمي توانست با داشتن زن ، همسر ديگري اختيار کند مگر ، در يکي از موارد زير :
1 ـ رضايت همسر اول
2 ـ عدم قدرت همسر اول به ايفاي وظايف زناشويي
3 ـ عدم تمکين زن از شوهر
4 ـ ابتلاي زن به جنون يا امراض صعب العلاج
5 ـ محکوميت زن به برخي مجازات ها
6 ـ ابتلاي زن به هر گونه اعتقاد مضر
7 ـ ترک زندگي خانوادگي از طرف زن
8 ـ عقيم بودن زن
9 ـ غايب مفقودالاثر شدن زن
طبق اين قانون : « متقاضي ازدواج مجدد بايد تقاضانامه اي در دو نسخه به دادگاه تسليم و علل و دلايل تقاضاي خود را در آن قيد نمايد ... » دادگاه با انجام دادن اقدامات ضروري و در صورت امکان ، تحقيق از زن فعلي و احراز توانايي مالي مرد و اجراي عدالت از سوي او نسبت به همسران اجازه اختيار همسر جديد را صادره مي کند .
منبع:مجله راه کمال،شماره 24.