افت شنوایی است كه بعلت قرار گرفتن در معرض سروصداهای زیاد و طولانی مدت یا قرارگرفتن كوتاه مدت در معرض صداهای بسیار شدید بوجود می آید.
نحوه زندگی: محیط كار پرسروصدا و استفاده از ضبط صوت عوامل خطر هستند.
سن، جنس وژنتیك : عوامل قابل توجهی نیستند.
قرار گرفتن مداوم در معرض سروصداهای بلند یا یك صدای واحد و بسیار شدید می تواند به سلولهای مویی شكل كه گیرنده شنوایی را در گوش داخلی می پوشانند، آسیب برساند و ممكن است منجر به افت شنوایی دائمی یا موقتی شود.
اگر یك محیط كار پر سروصدا دارید یا موسیقی با صدای بلند گوش می دهید بطور منظم به كنسرت های راك می روید، خطر افت شنوایی ناشی از سروصدا برای شما بالا می باشد.
صدای خیلی بلند و ناگهانی مثل انفجار ممكن است باعث افت شنوایی فوری و پارگی پرده گوش شود. اقداماتی چون استفاده از گوشی می تواند خطر افت شنوایی ناشی از سروصدا را كم كند.
علائم بیماری:
قرار گرفتن در معرض سروداهای خیلی بلند می تواند بسرعت ایجاد علائم نماید. معمولاً هر دو گوش متاثر میشوند و علائم عبارتند از:
- افت شنوایی بخصوص در صداهای فركانس بالا (high-pitch)
- زنگ زدن یا صدای وزوز در گوش
- درد گوشها بدنبال سروصدای بلند.
علائم زودرس افت شنوایی ناشی از سروصدا اغلب همیشه موقتی می باشند و بعد از چند ساعت یا چند روز، شنوایی به حالت طبیعی برمی گردد. باوجود این ممكن است افت شنوایی دائمی دراثر قرار گرفتن در معرض سروصدای بلند منفرد و یا تكرار در معرض سروصدای زیاد بودن، ایجاد شود.
اگر علائم در شما پایدار هستند یا اگر در یك محیط پر سروصدا كار می كنید یا مرتباً موزیكهای بلند گوش می دهید و متوجه تغییر در شنوایی خود شده اید بایستی با پزشك خود مشورت نمائید.
اقداماتی كه باید انجام دهید:
پزشك ممكن است تستهایی را برای ارزیابی نوع افت شنوایی ترتیب دهد. كاهش شنوایی ناشی از سروصدا نمی تواند درمان شود اگر چه استفاده از سمعك ممكن است درك گفتگوها و برقراری ارتباط را راحتتر كند.
