پاسخ به:دلنوشته های محرم/ تاپیک با امتیاز ویژه
گویند که در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست... علم فاطمه دست قلم عباس است.
هرکجا ذکر "حسین" بود تو را یادم هست هرکجا اشک حسین هست مرا یادى کن؛ التماس دعا
به غبارحرم کرببلایت سوگند دوست دارم که شبی درحرمت گریه کنم...
باروضۀ حسین نفس تازه می کنم وقتی هوای شهر نفس گیر می شود...
ﻓﺎﻧﻮﺱ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻨﯿﺪ، ﻣﺎﻩ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺷﻬﯿﺪ ﻧﯿﻨﻮﺍﺳﺖ. ﻓﺮﺍﺭﺳﯿﺪﻥ ﻣﺎﻩ ﻣﺤﺮﻡ ﺗﺴﻠﯿﺖ ﺑﺎﺩ
بنازم آنکه دائم گفتگوی کربلا دارد / دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد به یاد کاروان اربعینی با گریه می گوید / همی بوسم خاکی را که بوی کربلا دارد...
آب را گل نکنید. شاید از دور علمدار حسین، مشک طفلان بر دوش، زخم خون بر اندام، میرسد تا که از این آب روان، پر کند مشک تهی ببرد جرعه ی آبی برساند به حرم، تا علی اصغر بی شیر رباب، نفسش تازه شود و بخوابد آرام...
در عصر غیبتش که جهان کربلا شده باید برای عشق، علی اکبری کنیم...
تا که انگور بشود می دو سه سالی بکشد_تو به شش ماه شدی ناب ترین باده ی عشق السلام علیک یا علی اصغر حسین (ع)
حرمله تیر نزن. اصغر من از عطش, شب نشده می میرد...
پیامبر صلى الله علیه و آله: إنَّ لِقَتلِ الحُسَینِ حَرارَةً فی قُلوبِ المُؤمِنینَ لاتَبرُدُ أبَدا شهادت حسین علیه سلام آتشى در دل مؤمنان درانداخته است که هرگز سرد نخواهد شد. مستدرک الوسائل :ج ۱۰، ص ۳۱۸
ای اجل یک چند روزی دور ما را خط بکش وعدهٔ ما عصر ِعاشورا میان قتلگاه
مواظب باش از ظلم و آزار کسی که هیچ یاوری غیر از خدا ندارد. امام حسین (ع)
حسینی باش تا درمحشرنگویندپرونده ات امضاندارد
یا حسین (ع) هزار خرقه عوض کرد روزگار و هنوز حدیث پیراهن کهنه ی تو بر جاست...