صندليهاي مجمع تشخيص و مصلحت نظام
مروري بر عملكرد هاشمي رفسنجاني در ايام انتخابات دهم رياست جمهوري و اتفاقات پس از آن در مجموع شرايطي
را پيش آورد كه تحليلها و قضاوتهاي مختلفي پيرامون رفتارهاي سياسي وي شكل گيرد و بالطبع حاشيههايي كه هاشمي با رويكردها و مواضعش برخود تنيد، بر مجمع تشخيص مصلحت كه تحت رياست اوست نيز سايه افكند، به گونهاي كه حضور يا عدم حضور رئيس جمهور در جلسات اين مجمع كه البته به دليل سنگيني مسئوليت مقام اول اجرايي كشور و تداخل برنامهها امري طبيعي است، ميتواند دستمايه حاشيهسازيهاي مختلف شود.
هاشمي در كارنامه خود پيرامون انتخابات دهم رياست جمهوري و مسائل اخير نقاط مبهم بسياري دارد كه هنوز جامعه در حال تحليل آن است. مجموعه اقداماتي از جمله جانبداري از جريان و كانديدايي خاص در انتخابات كه عليرغم تكذيبهاي مكرر غيرقابل انكار مينمايد و تا جايي پيش ميرود كه كروبي پيش از انتخابات در نامهاي گلايهآميز به هاشمي از او بخواهد كه به نزديكانش درباره حركات تخريب تذكر دهد.
همچنين نامه بدون «سلام و والسلام» هاشمي به رهبر معظم انقلاب در همان ايام كه حتي نزديكان سنتي او را به حيرت واميداشت؛ نامهاي كه به اعتقاد بسياري در آن آشوبهاي پس از انتخابات با لفظ انفجار «آتشفشانهايي كه از درون سينههاي سوزان تغذيه ميشوند،» پيشگويي ميشد، در كنار اقدامات ديگري كه پس از انتخابات داشت، چهره هاشمي را در ذهن مردم جامعه غبارآلود جلوه ميداد.
حضور مستقيم فرزندان هاشمي رفسنجاني در اغتشاشات و تحریک به ادامه آشوبهاي تهران كه منجر به بازداشت چند ساعته فائزه هاشمي و همسر مهدي هاشمي شد نيز ميتوانست تلنگري به گارد بسته هاشمي رفسنجاني نسبت به فرزندانش وارد كند اما رئيس مجمع تشخيص مصلحت ترجيح داد با گفتن اين جمله كه فائزه براي خوردن ساندويچ به خيابان آزادي رفته بود، از کنار این مسئله بدون هرگونه توضیح اضافی عبور کند.
به اين اقدامات ميتوان عدم حضور در مراسم تحليف و تنفيذ رياست جمهوري دهم، سخنرانيها در جلسات پنهان و پيدا، هم قسم شدن با ميرحسين موسوي و خاتمي به اعتراف يكي از متهمان آشوبهاي اخير، هدايت جريان ضد اصولگرا و از همه عيانتر خطبههاي معروف نماز جمعه 26 تيرماه را افزود؛ نمازجمعهاي كه حضور ساختارشكنانه سبزپوشان در كنار سخنان تحريكآميز خطيب، بر قداست آن سايه افكنده بود و اقداماتي كه روز به روز ابعاد تازه و ناگفتهاي از آن گفته مي شود.
براي نمونه عليرضا بهشتي عضو ارشد ستاد ميرحسين موسوي اخيراً در ناگفتههايي درباره حوادث پس از انتخابات صراحتاً حضور ميرحسين موسوي در نماز جمعه 26 تيرماه را اقدامي با هماهنگي هاشمي رفسنجاني نام برده و تصريح كرده است ؛« آقاي هاشمي خواسته بودند آقاي موسوي و كروبي در نماز جمعه حضور يابند و چنين شد البته آقاي موسوي بسيار شك داشتند براي حضور در نماز جمعه.»
اما از آنجا كه هاشمي در نماز جمعه معروف خود صداوسيما را مورد انتقاد شديد قرار داد، صدا و سيما بدون توجه به حواشي و سؤالاتي كه ذهن جامعه را درباره هاشمي رفسنجاني به خود مشغول ساخته، چندي است كه درصدد ابراز لطف و دلجويي از هاشمي است و گويا درصدد است تا با بازسازي چهره او به نوعي ابراز ارادتي كرده باشد؛ توليد و پخش رپرتاژهايي در حمايت از هاشمي رفسنجاني مدت كوتاهي پس از نماز جمعه معروف و در تداوم آن پوشش ويژه خبري برنامههاي مربوط به وي از جمله تلاشهاي اخير صدا و سيما در جهت پاك كردن علامت سؤالي است كه در ذهن جامعه بر چهره هاشمي نقش بسته است.
از جمله اقدامات اخير صدا و سيما پخش ويژه و بيسابقه جلسه اخير مجمع تشخيص مصلحت و تأكيد بر عدم حضور رئيس جمهور، پوشش ويژه خبري اين جلسه مجمع، نشان دادن چهرههايي خاص از جمله ناطق نوري، حسن روحاني و... است، البته اين اقدام در كنار مانور تبليغاتي برخي رسانهها و سايتها بر خالي نماندن صندلي رئيس جمهور عليرغم عدم حضور وي در اين نشست، بيشباهت به مانور تبليغاتي به نشستهاي مشابه بدون حضور رئيس جمهور نيست.
شايد هنوز جلسهاي كه علي لاريجاني به توصيه ناطق نوري به بهانه سيامين سال قانونگذاري برگزار كرد، از ياد نرفته باشد، جلسهاي كه توانست تيتر مخالفان دولت را با عنوان «وحدت ملي بدون حضور احمدينژاد» به خود اختصاص دهد و البته حضور چهرههاي اپوزيسيون در اين نشست، سؤالات بسياري را در اذهان ايجاد ميكرد، نشستي كه امتداد طرح شكستخورده هاشمي رفسنجاني براي تشکیل دولت وحدت ملي با پایه "نه احمدینژاد" بود.
اما «صندلي كه خالي نماند» تيتر جذابي بود كه گرچه ممكن است بانيان جلسه مجمع آن را غيرعمد توجيه كنند، اما شواهد گوياي چيز ديگري است و مدعياني كه رئيسجمهور را متهم به عدم رعايت حد و حدود خود ميكنند، زيرسؤال ميبرد، گويا آنها نميخواهند به رعايت حد و حدود خود عادت كنند و با هدف تيترسازي حتي چينش صندليها را تغيير ميدهند.
مانور تبليغاتي بر عدم حضور رئيسجمهور و خالي نماندن صندلي او آن هم در شرايطي كه رئيسجمهور روزهاي پركار آغازين دولت خود را طي ميكند و در تدارك تشكيل كابينه جديد است، حتي اگر دستمايه تيتر جذابي شود اما نميتواند جايگاهي در افكار عمومي داشته باشد؛ چرا كه با حجم بالاي برنامههاي رئيسجمهور تنظيم برنامه براي حضور در تمامي جلسات دشوار مينمايد و قطعاً حضور هميشگياش در مجمعي كه عدهاي سعي در دور كردن آن را از اهداف كلان و اصلي را كه مد نظر مقام معظم رهبري و مصرح در قانون است، دارند، مقدور نميسازد.
اما در سوي ديگر اين «پروپاگانداي صندلي» رئيس جمهور است كه با نگاهي به سوابق و رويكردهاي او به راحتي ميتوان دريافت كه اهميت چنداني براي «صندلي» قائل نيست و معيارش براي حضور در جلسات منافع و مصالح كشور است. خواه بر صندلي رئيس بنشيند، خواه سمت راست يا چپ.
منبع : رجا نیوز