چرا اسلام روزه را واجب كرده است؟

چرا اسلام روزه را واجب كرده است؟

اثر روحى روزه آن است كه سبب تقوا و پرهيزگارى در انسان روزه‏دار مى‏شود . بايد دانست كه روزه تاثير بزرگى در صحت‏بدن انسان دارد، چرا كه روزه براى استراحت دستگاه گوارش خصوصا معده و روده‏ها و منظم كردن ترشحات معده و ترتيب دادن به اعمال هضم، بسيار مفيد مى‏باشد و دانشمندان حيوان‏شناس گفته‏اند، حتى حيوانات هم از روى غريزه‏ى خدادادى گاهى روزه مى‏گيرند، از جمله در درندگان از قبيل شير و پلنگ و ببر ملاحظه شده كه هفته‏اى يك روز از خوردن هرگونه غذا خوددراى مى‏كنند . خلاصه اين كه روزه تاثيرات روحى و اخلاقى و جسمى فراوانى دارد . بايد گفت كه در قديم اطبا به امساك و خوددارى از خوردن و آشاميدن خيلى اهميت مى‏دادند و به وسيله‏ى آن خيلى از امراض را معالجه نمودند و در طب جديد، نام امساك و پرهيز را رژيم غذايى گزارده‏اند و اين همان روزه است كه به نام‏هاى مختلف ناميده مى‏شود .

علماى روان شناس جديد، روزه را يكى از بهترين عوامل صحت‏شمرده‏اند . پرفسور وكتور پوشر فرانسوى مى‏گويد: روزه بهترين وسيله براى تندرستى مى‏باشد .

بايد گفت كه روزه در معالجه‏ى اغلب امراض، مفيد و در پاره‏اى از بيمارى‏ها علاج منحصر به فرد مى‏باشد و اگر هم منحصر به فرد نباشد، انصافا بهترين و سهل‏ترين روش معالجه است .

اما فوايد روزه به طور اختصار:

1 . در مورد اختلال حاد و مزمن روده‏ها و در هنگامى كه فرمانتاسيون و تخميرات معده و روده بيمار را دچار دل‏دردهاى شديد مى‏كند .

2 . هنگام زياد شدن وزن بدن كه معمولا ناشى از پرخورى و كم‏حركتى است .

3 . در بيماران مبتلا به فشار خون .

4 . در بيمارى دولاب و مرض قند

در كشورهاى اسلامى اغلب مسؤولين نظم اجتماع، با آمار و ارقام ثابت كرده‏اند كه در ماه رمضان تعداد جرايم، نزاع‏ها، كشتارها و جنايات به حداقل مى‏رسد

در روزه گرفتن دو فايده منظور شده است:

1 . حفظ الصحه‏ى بدن 2 . تزكيه‏ى نفس و تربيت روح

قرآن در فلسفه‏ى روزه مى‏فرمايد «لعلكم تتقون‏» (تا شايد پرهيزكار شويد(

و حضرت على ( عليه السلام) مى‏فرمايد: «والصيام ابتلاء لاخلاص الخلق‏» (روزه براى آزمايش اخلاص مردم واجب گشت)

حضرت زهرا ( عليها السلام) مى‏فرمايند: براى آن است كه دل‏هاى شما تزكيه و پاك و با صفا گردد . و تيرگى‏هارا از آن بزدايد و روح انسان رابراى مقاومت‏شايسته آماده سازد .

چرا بنا بر روايتى روزه مهم‏تر از نماز است؟

از اين جهت كه زن در حال حيض و نفاس هم نماز و هم روزه راترك مى‏كند، ولى بعدا فقط بايد روزه را قضا كند و ديگر اين كه اگر كسى علنا نماز نخواند، حدشرعى ندارد، ولى اگر روزه را علنى خورد، حد بر اوجارى مى‏شود .

ديگر اين‏كه خداوند مى‏فرمايد: «انااجزى به‏» يا «انااجزى به‏» يعنى من پاداش روزه را مى‏دهم، يا من پاداش روزه‏ى روزه‏دار هستم در حالى كه درباره‏ى نماز چنين چيزى نفرموده است .

چرا خداوند شصت روز روزه را كفاره‏ى خوردن يك روزه قرار داده است؟

بايد گفت كه منظور از مساوات ميان «گناه‏» و «كيفر» مساوات عدد نيست، بلكه كيفيت عمل را نيز بايد در نظر گرفت . خوردن يك روزه‏ى ما رمضان با آن همه اهميتى كه دارد، مجازاتش تنها يك روز كفاره نيست، بلكه بايد آن‏قدر روزه بگيرد كه به اندازه‏ى احترام آن يك روز ماه مبارك شود; به همين دليل در بعضى از روايات آمده است كه كيفر گناهان در ماه رمضان بيش از ساير ايام است و ثواب اعمال نيك هم بيش‏تر است، تا آن‏جا كه مثلا يك ختم قرآن در اين ماه، برابر هفتاد ختم قرآن در ماه‏هاى ديگر است .

چرا واجب شده است كه در سال سى روز (ماه رمضان) روزه بگيرند؟

روايت است كه وقتى حضرت آدم ( عليه السلام) در بهشت از درختى كه نهى شده بود، تناول كرد، تا سى روز آن غذا در شكمش بود، به همين دليل خداوند بر بندگان و فرزندان حضرت آدم تا روز قيامت واجب نمود تا سى روز را در سال روزه بگيرند .