کلیک به دنیای دوم

گاهی خیلی از ما در خیال خودمان زندگی دومی داریم که در آن هر کاری که دوست داریم انجام می دهیم. دنیای فناوری چندی است که این رویا را به واقعیت تبدیل کرده و به ما این امکان را می دهد که زندگی دوم را آنگونه که دوست داریم و بدون هیچگونه محدودیتی تجربه کنیم.زندگی دوم یا Second Life که به عنوان SL نیز شناخته می شود یک دنیای مجازی سه بعدی و بی انتها است، فضایی که به کاربرانش امکان می دهد تا تمام آرزوهایشان را در زندگی دوم خود به تحقق برسانند و زندگی شان را از نو آنگونه که می خواهند بسازند.

ساکنان آن می توانند فعالیت هایی نظیر فعالیت های ذیل داشته باشند: به سیاحت بپردازند ، کارهای اجتماعی انجام دهند ، با دیگران ملاقات داشته باشند ، مشارکت کنند ، به دانشگاه بروند، کار و شغل و درآمد مناسب داشته باشند ، به دیگران کالا بفروشند ، در کارهای گروهی شرکت کنند، با یکدیگر معاشرت کنند، در باشگاه های مختلف عضو شوند، به میهمانی بروند ، رانندگی کنند ، سوار هواپیما بشوند، زمین بخرند یا اجاره کنند، خانه بسازند، کسب و کار راه بیندازند، کالاهای گوناگون تولید کنند ، به تجارت بپردازند، همسر اختیار کنند، فیلم و موسیقی بسازند ، از وسایل نقلیه ای مانند بالون، هلی کوپتر و زیردریایی استفاده کنند ، ایده های تجاری خود را به معرض آزمایش بگذارند و...

زندگی دوم یا «second life» را می توان به معنی واقعی کلمه سرزمینی نو دانست. به عبارت دیگر «second life» دنیایی دقیقاً مشابه دنیایی است که ما در آن زندگی می کنیم تنها فرق آن این است که زندگی در سرزمین «second life» به صورت مجازی و ماوراءالطبیعه در جریان است. زندگی دوم پیوندی محکم با دنیای واقعی دارد ، کسانی که کسب و کارشان در این دنیای مجازی را جدی می گیرند با درآمدی که بر اثر فروش کالا یا ساخت فیلم به دست می آورند، زندگی واقعی خود را اداره می کنند.

گفتنی است second life توسط آزمایشگاه لیندن در آمریکا در سال ۲۰۰۳ به وجود آمده است و بعد از گذشت ۴ سال از تولد خود بیش از ۸ میلیون نفر جمعیت دارد و این در حالی است که رشد جمعیت در آن به ماهیانه ۱۵درصد رسیده است.

پول رسمی در Second Life دلار لیندن یا SL است که نرخ برابری آن با دلار آمریکا به طور روزانه تعیین می شود و در حال حاضر تقریباً هر دلار آمریکا برابر ۲۷۰ دلار لیندن است و روزانه بالغ بر ۵/۱ میلیون دلار آمریکا در SL گردش مالی صورت می گیرد.

دلار لیندن یا SL به آسانی قابل معاوضه با دلار آمریکا در بازار بورسی ، متشکل از شرکت هایی چون Linden Lab و کمپانی های واقعی دیگر است.زندگی کردن در SL به صورت رایگان است و به ساکنان آن Resident می گویند.

تمام ساکنان آن با ظاهری کاملاً دلخواه به نام Avatar ظاهر می شوند و با هم در ارتباط هستند. در آغاز ورود به زندگی دوم از خودمان می پرسیم: من دوست دارم کی باشم؟ رنگ پوستم سبز باشد یا قرمز یا آبی؟ در هر حال هر چی که هستیم و هر که باشیم در زندگی دوم مانع و محدودیتی برای کیستی و چیستی وجود ندارد.

هر کس در این دنیای سه بعدی نه تنها کفش و لباس دلخواه خود را طراحی می کند بلکه می تواند چهره و اندامش را هم آنگونه که می خواهد بسازد. می توان Avatar را از میان دوازده الگوی زنانه، مردانه و حیواناتی مثل روباه یا خرس انتخاب کرد اما باید به یاد داشت که رفتار اجتماعی هر فرد در میزان موفقیت در زندگی جدید و در سرزمین بی تاثیر نیست.

بعد از تعیین جنسیت آن باید نامی برای آن انتخاب کرد. SL پیشنهاد می کند که در انتخاب نام دقت کنیم چرا که نام انتخابی را دیگر نمی توان تغییر داد. از آنجا که در دهکده جهانی مرز معنی ندارد لذا بهتر است نامی برای Avatar انتخاب شود که در همه زبان ها خوش آهنگ باشد.

Avatar می تواند بدود، پرواز کند یا سوار اتومبیلش شود و خود را به یک کافه برساند. این Avatar ها می توانند در زمان کوتاهی خود را به رم برسانند.

به هرحال کمتر هفته ای را در Second Life بتوان یافت که در آن یک شرکت یا یک هتل مجازی برای تبلیغ کالا و خدمات خود یا حتی فروش و ارائه آنها در Second Life تاسیس نشود. بسیاری از شرکت های بزرگ ، سازمان های دولتی ، دانشگاه ها و مراکز تفریحی در زندگی دوم نیز مانند زندگی اول حضور فعال دارند و مشغول خریدن فضا و امکانات در این سرزمین مجازی هستند. بنز، سونی ،

کوکا کولا، اینتل، آدیداس، تویوتا، آی بی ام، جنرال موتورز، رویترز ، سان مایکروسیستمز و بسیاری از شرکت ها و سازمان های بزرگ دیگر از این جمله هستند. شرکت هتل سازی استاروود در این سرزمین، هتل های مجازی می سازد و خبرگزاری رویترز چند ماهی است که دفتر خبری خود را در این سرزمین راه اندازی کرده و وقایع و اتفاقات «زندگی دوم» را پوشش می دهد. تمام این نسخه برداری ها و شبیه سازی ها، رفته رفته مرز میان دنیای واقعی و مجازی را کمرنگ می کند و نشانه ظهور عصر تازه ای در ارتباطات است؛ جایی که تصویرسازی های گرافیکی و فایل های کامپیوتری جایگزین فعالیت های «واقعی» می شود.

فیلیپ روزدال بنیانگذار این دنیا می گوید: «ابتدا باورش برای مردم سخت است تا این که وارد این دنیا شده و در همان لحظات نخست به آن به شدت عادت می کنند.»

مردم می توانند حقوق قانونی چیزهایی که در زندگی دوم تولید کرده اند را در زندگی واقعی برای خود ثبت کنند. مانند ثبت اختراع یا ایده . آنها می توانند محصولاتشان را با پول رایج در «زندگی دوم» بفروشند و با دلار آمریکا در زندگی واقعی تعویض کنند.

برای ورود به زندگی دوم باید یک برنامه کهSecond Life Client نام دارد را از سایت رسمی Second Life به آدرس ww.secondlife.com دریافت کرده و آن را نصب و اجرا کرد.

طبق آمار ارائه شده، افزایش رشد جمعیت ساکنین Second Life به شرح زیر است :

▪ ۱۸ اکتبر ۲۰۰۶: یک میلیون کاربر ثبت شده.

▪ ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶: دو میلیون کاربر ثبت شده.

▪ ۲۹ دسامبر ۲۰۰۶: برای اولین بار

▪ ۲۰ هزار کاربر به طور همزمان در شبکه حضور یافتند.

▪ ۲۸ ژانویه ۲۰۰۷: سه میلیون کاربر ثبت شده.

▪ اول فوریه ۲۰۰۷: برای اولین بار ۳۰ هزار کاربر به طور همزمان در شبکه حضور یافتند.۱۰ جولای ۲۰۰۷: بیش از هشت میلیون جمعیت و ۴۰۰۰۰ کاربر همزمان به صورت .Online

زندگی دوم یا Second Life برای افراد بالای ۱۸ سال مجاز است و شرکت

لیندن لب برای سنین زیر ۱۸ سال دنیای Teen Second Life را ایجاد کرده است.

چنانچه ساکنان «زندگی دوم» در Second Life به موفقیت دست یابند می توانند این موفقیت را وارد «زندگی اول» خود کنند. به عنوان مثال زمین یا خانه ای را که با موفقیت در زندگی دوم خریده اند فروخته و پول آن را به «زندگی اول» خود و دنیای غیر مجازی وارد کنند. یک کاربر چندی پیش رقمی معادل ۲۰۰ هزار دلار برای خرید زمین در سرزمین زندگی دوم پرداخت کرد.

جدیت « second life » به مانند زندگی در دنیای واقعی است. البته قبل از اینکه واقعاً وارد آن شوید تصور آن برایتان بسیار مشکل است. زندگی در سرزمین « second life » آنچنان جدی است که وزارت خارجه سوئد به عنوان اولین کشور جهان تصمیم گرفته است جهت تبلیغ در مورد کشورش و ارائه اطلاعات به ساکنین آن دست به احداث یک سفارتخانه رسمی سوئد در این سرزمین جدید بزند.

جالب اینکه، این دنیای مجازی نه توسط شرکت سازنده آن که توسط ساکنانش اداره می شود و هدایت آن به عهده هزاران رایانه قدرتمند (سرور) موسوم به شبیه ساز و با ساختار شبکه Grid است. ساکنان این شهر از بیش از یکصد کشور جهان گرد هم آمده اند. به طور متوسط شصت درصد ساکنان آن مرد و چهل درصد زن هستند و طیف سنی آنها بین ۱۸ تا ۸۵ سال است. در میان آنها همه جور آدمی به چشم می خورد خانه دار، دانشجو، کارمند، راننده تاکسی و... . حتی برخی از آنها به شبیه سازی زندگی واقعی خود در Second Life پرداخته اند و به تولید کالا یا ارائه همان خدماتی می پردازند که در زندگی واقعی خود انجام می دهند.

دانشگاه های معتبر کلاس های مجازی خود را در «زندگی دوم» برپا کرده اند و هزاران سخنرانی و سمینار در این فضای مجازی انجام شده است. اساتید و دست اندرکاران امور آموزش با آغوش باز در این بخش پذیرفته می شوند، سخنرانی های آنلاین و جلسات آموزش از راه دور نیز به اجرا گذاشته می شود. Second Life ، محیطی منعطف برای آموزش های راه دور فراهم کرده است که پشتیبانی توسط کامپیوتر، شبیه سازی، مطالعه توسط رسانه های جدید و آموزش گروهی را به صورت یک جا فراهم می کند.

Second Life این امکان را به وجود می آورد تا دانشجویان در محیطی امن و شبیه سازی شده چیزهای جدیدی تجربه کنند. آنچه که می توان آن را بزرگ ترین مزیت Second Life دانست این است که در اینجا می توانید اهداف خود را پیش از واقعیت بخشیدن در دنیای حقیقی، مورد ارزیابی قرار دهید. دانشجویان در هر جای دنیا که باشند، می توانند با گردهم آمدن در این شهر مجازی، یک کالج مجازی بسازند و درآنجا اطلاعات خود را به اشتراک بگذارند. بسیاری از دانشگاه ها و انستیتوهای آموزشی اقدام به راه اندازی کلاس های مجازی خود در Second Life کرده اند که از میان فهرست طویل این کالج ها و دانشگاه ها می توان به این مراکز اشاره کرد:

- دانشگاه تگزاس، ایالات متحده

- دانشگاه استنفورد، ایالات متحده

- دانشگاه فناوری Arcada ، فنلاند

- کالج فیلم و برنامه های رادیویی و تلویزیونی سیدنی، استرالیا

- دانشگاه ایالتی میسوری، ایالات متحده

- دانشگاه ایالتی ایلینویز، ایالات متحده

- دانشگاه سوگانگ، کره جنوبی

- کالج فناوری ویرجینیا، ایالات متحده

با عضویت در فهرست آدرس اساتید Second Life چنانچه یک موقعیت شغلی با ویژگی ها و تخصص شما مورد نیاز باشد پیغامی از طریق ایمیل به دستتان می رسد و از شما دعوت به کار می شود همچنین این فهرست شانس به اشتراک گذاری اطلاعات را برای اساتید و متخصصان فراهم می کند. چنین فهرست هایی نه تنها برای آموزش بلکه برای موضوعات دیگری چون تجارت نیز وجود دارد. شرکت لیندن لب می گوید کد های نرم افزار خود را برای اصلاحات و استفاده شخصی و اشتراک گذاری با دیگران ، در اختیار توسعه دهندگان علاقه مند قرار می دهد. مدل مد نظر این شرکت همان روشی است که برای توسعه سیستم عامل لینوکس و مرورگر اینترنتی فایرفاکس استفاده می شود.

فیلیپ روزدال موسس و رئیس این شرکت می گوید: در آینده مسیرهای بسیاری برای متصل کردن مردم به کامپیوترهایشان وجود دارد نه فقط کیبورد و ماوس بلکه چشم ها ، گوش ها و اعصاب و روان مشتریان نیز مورد استفاده قرار می گیرند.