0

آموزش صدا برداری

 
mehrad90
mehrad90
کاربر طلایی2
تاریخ عضویت : خرداد 1390 
تعداد پست ها : 3997
محل سکونت : 'گلستان

آموزش صدا برداری

هام hum : صدایی که اصطلاحآ به آن (( هوا )) می گویند که به دلیل پایین بودن کیفیت ابزارهای صدابرداری به وجود می آید. البته هام می‌تواند کاربرد آمبیانس را هم داشته باشد. یعنی همیشه به عنوان یک صدای مزاحم خوانده نمی‌شود

نویز Noise : صدای (( ویز )) که در صورت وجود اشکال در یکی از لوازم صدابرداری شنیده می شود.

آمبیانس Ambience : صدای محیط. مثلا وقتی در خیابان قرار از صدا ضبط کنید. صدای ماشین‌ها و تمامی صداهایی که محیط را در برگرفته آمبیانس به حساب می‌آید.

ولوم میتر Volume Meter : هر وسیله ای که میزان بلندی صدا را نشان می دهد (منظور رقص نور نیست). در برنامه های مونتاژ قسمتی وجو دارد که موقع پخش صدا، با تغییر رنگ، مقدار بلندی صدا را نمایش میدهد.

دیستورت Distorted (صدای خراب): صدایی که بیش از اندازه قوی باشد و باعث شود نمایشگر میتر به آخرین درجه برسد. اولین شرط صدای خوب دیستورت نبودن آن است. وقتی صدایی دیستورت شود اصطلاحا به خر خر می‌افتد. برای درک این اصطلاح کافیست موسیقی‌ای پلی کنید و بعد صدای آنرا تا انتها بالا ببرید. وقتی اسپیکرتان توانایی پخش تمامی فرکانس ها را در آن ولوم مشخص نداشته باشد صدای موسیقی به صورت شفاف پخش نمی شود یعنی دیستورت می شود.

لول (Level) گیری: تنظیم قدرت صدا به نحوی که صدا دیستورت نباشد.
معمولا لول صدا را بر روی -12 دیسیبل تنظیم می کنند(چه صدابرداران در سر صحنه و چه تدوینگر یا صداگذار هنگام گرفتن خروجی فیلم). معمولا صدا وقتی از 0 دیسیبل به بالا می رود دیستورت می شود.


ساند دیوایس(رکوردر) یکی از محبوب‌ترین دستگاه‌های ضبط صدا در بین صدابرداران ایرانی


صدای مونو Mono : سیستم صدای یک باند که نسبتآ قدیمی است و بیشتر برای ضبط صداهای طبیعی (غیر از موسیقی و استودیویی) استفاده می شود مانند صدای انسان.

صدای استریو Stereo : سیستم صدای دو باند (باند چپ و راست) که تقریباً همه دستگاه ها با آن سازگاری دارند و در حال حاضر پرکاربردترین سیستم صوتی می باشد. در این سیستم هر کدام از باندها می توانند جدا کار کنند. به عنوان مثال یکی از آنها موسیقی پخش کند و دیگری صدای خواننده را. باندهای چپ و راست دقیقاً مثل هم هستند و فقط از لحاظ مکانی با هم فرق می کنند.

باند میکس Mix Channel : همان صدای استریو هست با این تفاوت که صدای هر دو باند یکی است.

گفتار Narration commentary : صدایی که روی تصویر و صحنه فیلم می آید (و گوینده اش دیده نمیشود) و صحنه را همراهی میکند. گفتار ممکن است شرح خود صحنه باشد و یا ربطی به تصویری که می بینیم نداشته باشد و موضوع دیگری غیراز واقعه روی پرده را بیان کند. به این اصطلاح «Voice-over» نیز گفته میشود.

صدای مستقیم Direct sound : صدای سرصحنه، صدابرداری از صحنه در حین و مقارن با فیلمبرداری.
به اصطلاح در سینمای صدای شاهد هم بدان می گویند.

صدای مغناطیسی Magnetic sound : صدایی که بر نوار مغناطیسی ضبط شده باشد مثل نوار ضبط صوت. موقع فیلمبرداری، صدا (شامل گفتگوها و سروصداها) جداگانه بر نوار ضبط میشود. این نوار بعداً با نوار موسیقی ترکیب (mix) میشود و در دستگاه «ترکیب کننده» (mixer) به صورت یک نوار تصویری، بر حاشیه فیلم ضبط میگردد و صورت صدای اپتیک را به خود می گیرد. در مواردی یک حاشیه و مغزی باریک نوار مغناطیسی در کناره ی فیلم میدهند و صدا بر این حاشیه ضبط میگردد.

سروصداهای متفرقه Sound Effects : تمام صداهای فیلم به جز گفتگوها و موسیقی،سروصداهای مختلف (صدای پا،موتور اتومبیل، ریزش آب، غرش هواپیما و غیره).

بوم Boom : دسته بلندی که میکروفن صدابرداری را موقع فیلمبرداری بر سر آن نصب می کنند و خارج از حوزه دید دوربین بالای سر هنرپیشه ها نگاه میدارند و همراه با حرکت آنان این طرف و آنطرف میبرند.

rain coat رین کت: همان پارچه پشمی هست که روی میکروفنی که بر بوم نصب شده قرار می گیرد و از برخورد باران با میکزوفن جلوگیری می کند . همچنین صدای باد و هام های اضافی را می‌گیرد.

 

چهارشنبه 1 آبان 1392  8:37 AM
تشکرات از این پست
AliFanoodi ravabet_rasekhoon
mehrad90
mehrad90
کاربر طلایی2
تاریخ عضویت : خرداد 1390 
تعداد پست ها : 3997
محل سکونت : 'گلستان

روشهای صدابرداری

روشهای صدابرداری
صدابرداری موضعی :
میکروفن شخصی: برای دریافت صدای سخنران ،‌نوعی میکروفن الکترت ‌ کوچک گردنی و آویزان ، بسیار کاربرد دارد .
این میکروفنها همیشه یا به‌وسیله یک کابل بلند حامل با وسایل و تجهیزات صدا ارتباط دارند ،‌یا به یک فرستنده رادیویی کوچک که به کمربند بازیگر بسته شده است ،‌متصل است . فرستنده رادیویی یاد شده نیز ،‌ با واحد گیرنده کوچکی که در محلی نزدیک بازیگر قرار دارد مرتبط است .( تصویر 1الف و ب و ج )
میکروفن رومیزی برای زمانی مفید است که شخصی پشت میزی بنشیند و دیده شدن میکروفن در قاب تصویر نیز پذیرفته شده باشد .(تصویر 2)
میکروفن مشهور به ایستاده(stand mike) ، اغلب برای کارهای صحنه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد و معمولا می‌توان در صورت لزوم میکروفن را از پایه جدا کرد ، به دست گرفت و برنامه را اجرا کرد .( بیشتر برای خوانندگان و گردانندگان صحنه مورد نیاز است ) میکروفن روی پایه ،‌هنگام ضبط برنامه‌های موسیقی استفاده می‌شود .(تصویر3)
میکروفن دستی که به علت شباهت به باتون پلیس ، ‌بیشتر به همین نام مشهور است ( میکروفن باتونی) ،‌ وسیله‌ای راحت و قابل انعطاف برای صدابرداری است . اما هنگام استفاده از این میکروفنها ، همیشه باید نگران درست نگه‌داشتن آن و بهره‌برداری صحیح از میکروفن بود می‌توان آن را با یک کابل به وسایل صدابرداری متصل ساخت ،‌یا بدون سیم و کابل ،‌ با یک فرستنده و گیرنده مخصوص آن را به کار گرفت .
میکروفن آویخته ،‌به طور معمول روی ناحیه‌ای از صحنه تصویربرداری که گروهی از بازیگران به ایفای نقش مشغولند آویران می‌شود . مناسب برای صدابرداری از فعالیتهای جمعی ، ‌ارکستر و گروه همسرایان ( کر ) است .
میکروفن مشهور به PZM که به طور ثابت در نزدیکترین سطح خضوربازیگران ، مجریان ،‌نوازندگان ،‌ تماشاگران و ... نصب می‌شود .برای صحبتهای جمعی و واکنش تماشاگران ،‌یا به عنوان میکروفن رومیزی کاملا مناسب است .
تعقیب کردن حرکت بازیگران و مجریان :
هنگامی که اشخاص در صحنه حرکت می‌کنند ، می‌توانید از یک میکروفن گردنی ( شخصی) ،‌میکروفن دستی ، یا چند میکروفن نصب شده درنقاط حساس صحنه ،‌ برای دریافت صدای آنان استفاده نمایید . اما بی‌تردید ،‌کیفیت خوب صدا،‌ فقط از طریق میکروفنهایی تامین می‌شود که روی بومهای مناسب و متحرکی نصب شده باشند و هدایت آنها را دستیار متخصص صدا به عهده گرفته باشد .
میکروفن تفنگی چه دردست گرفته شود چه روی یک دسته کوتاه بوم(fishpole) نصب گردد ،‌به طور معمول برای صدابرداری از فواصل دور،‌جایی که مجریان و بازیگران در بین مردم و نسبتا دور از دسترس هستند ،‌مورد استفاده است ( تصویر5)
بوم چرخدار کوچک (giraffe/tripod boom) این امکان را می‌دهد که میکروفن را روی بازوی از پیش تنظیم شده بوم ،‌در نزدیک محل اجرای بازیگران ، نصب کرده ،‌در فضای بسیار محدود حرکتی بوم ،‌آن را به بالا و پایین و چپ وراست حرکت دهید ؛ یا سر میکروفن را به سوی مورد نظر بچرخانید و صدا را باکیفیت خوب ضبط یا پخش کنید .البته بازوی بوم در حدود 2.1 یا 2.75متر کوتاه و بلند می‌شود ،‌ واین امکان محدودی است . در ضمن وزن بوم بسیار سنگین است ، به همین دلیل حرکتش در محل تولید می‌تواند خطرساز باشد .(تصویر 6)
بوم صدای بزرگ یا سکوی متحرک ضبط صدا که بازوی بلند آن انعطاف‌پذیر است . میکروفن را آزادانه به اطراف حرکت می‌دهد و این امکان را فراهم می‌آورد که حرکات بالا و پایین ،‌چپ و راست میکروفن براحتی انجام گیرد .سر میکروفن به هرسو می‌چرخد. این بوم بلند توانایی تعقیب بازیگر را در محدوده 2.5تا 6 متر داراست و این امکان خیلی خوبی است .برای حرکت دادن و استفاده از این ابزار بسیار موثر صدابرداری ،‌دستیار صدابردار بسیار توانایی مورد نیاز است که از ایجاد سایه بوم بر روی دکور ، صحنه و بازیگران و پیدا بودن میکروفن در نما پیشگیری کند.

چهارشنبه 8 آبان 1392  11:03 PM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها