بعدی دیگر از حیا و حجاب

محرم و نامحرم

در اديان آسمانى عده اى از زنان را براى مرد محرم شناخته اند و مرد نمى تواند با آنها ازدواج كند و نگاه به آنها بدون قصد لذت بردن گناه ندارد. قرآن كريم در سوره نساء آيه 24- 23 زنانى كه محرم هستند و نمى توان با آنها ازدواج كرد چنين معرفى مى فرمايد:

1 - زن پدر (نامادرى = مادر دوم ) 2 - مادر 3 - دختر 4 - عمه 5 - خواهر 6 - دختر برادر 7 - دختر خواهر 8 - خاله 9 - دايه (زنى كه پسر را شير مى دهد اگر چه يكشبانه روز پشت سر هم شير داده باشد.)

10 - خواهر رضاعى : دخترى كه با پسر همشير بوده و از مادر آن دختر شير خورده حداقل 24 ساعت تمام شير خورده باشد كه از شيرى كه مى خورد گوشت روئيده شود.

11 - مادرِ زنى كه با او ازدواج كرده و دختر را از شوهر ديگر داشته است .

12 - دختر زنى كه با او ازدواج كرده و دختر را از شوهر ديگر داشته است .

13 - زنى كه براى پسر حلال شد، محرم پدر مى شود و پدر هيچوقت نمى تواند با او ازدواج كند (چون عروس او است و پس از مرگ پسرش نمى تواند با او ازدواج كند).

14 - جمع ميان دو خواهر در يك زمان ، يعنى نمى توانيم دو خواهر را با هم بگيريم ولى مى توانيم يكسال با يكى از آن دو ازدواج كنيم و سال ديگر با آن يكى (البته بصورت صيغه و عقد موقت چون وقتى عقد دائم باشد پس ‍ از سه طلاق نياز به محلل دارد. و پس از 9 طلاق براى هميشه حرام مى گردد.)

15 - با زن شوهردار هم نمى توان ازدواج كرد و محرم انسان هم نيست و بايد مثل زنان غريبه با او رفتار كرد.

در اسلام ، با اين 15 دسته نمى توان ازدواج كرد و ازدواج با آنها باطل و حرام است و عمل زناشوئى با آنها كيفر بيشترى دارد، اما نگاه به آنها بدون قصد لذت گناه ندارد اما نگاه به ما بقى زنها غير از اين 15 مورد حرام است .

با توجه به نكته هاى ياد شده دامادى كه با طائفه اى خويشاوند مى گردد فقط با مادر دختر محرم مى شود و مى تواند به او نگاه كند و ازدواج با او حرام است ، اما ساير بستگان دختر به پسر محرم نمى شوند و حق نگاه كردن به آنها و يا صحبت با آنها (بيشتر از حد ضرورت ) را ندارد، خواهر، عمه و خاله دختر (عروس ) همه و همه به پسر (داماد) نامحرم هستند از سوى ديگر دختر كه وارد طايفه جديد مى شود فقط به پدر پسر محرم است و پدر شوهر مى تواند به او نگاه كند اما برادر داماد، دائى ، عمو و سائر اقوام پسر محرم دختر نمى شوند و بايد از آنها پرهيز كند و رو بگيرد. به تعبير ديگر اگر شوهرش از دنيا رفت در طائفه جديد فقط به پدر شوهرش نمى تواند شوهر كند، اما با ساير افراد طائفه مانعى ندارد.

در صدر اسلام دختران را كه به اسارت مى گرفتند به كنيزى مى خريدند و با بچه دار شدن آزاد مى گرديدند كه به اصطلاح فقهى آنها را ((اِماء)) مى گفتند و اين برنامه فعلا منسوخ گرديده است .

ناگفته نماند كه در تورات چهارده موردى كه در اسلام براى ازدواج ممنوع كرده و در رديف اول ذكر شد منع شده است ، اما بجاى شماره 15 كه در اسلام منع شده در تورات زن برادر ممنوع گرديده است . اما هنگاميكه بردار ميميرد، گرفتن زن برادر را بر برادر واجب مى داند.

از اين نظر كه انجيل حضرت عيسى (ع) در دسترس پيروان آنحضرت نيست و آنچه فعلا انتشار پيدا مى كند مطالبى است كه نويسندگان عهد جديد بيش از يك ربع قرن از تاريخ ميلاد نوشته اند و بصورت تاريخ حضرت عيسى (ع) است نه احكام و قوانين آنحضرت ، پيروان كليسا احكام الهى ندارند و از احكام تورات استفاده مى كنند. در هر صورت پيروى از هر دينى از اديان آسمانى بنمائيم بايد به محرم و نامحرم بودن دقت كنيم و مقررات آنرا رعايت نمائيم ، چه نگاه كردن و چه ازدواج نمودن .

از جمله اين مقررات است كه نگاه به نامحرم نكنيم ، در يك اطاق با هم تنها نباشيم و از مسائلى كه مورد اتهام است و سوء ظن ايجاد مى كند، مثل عكس گرفتن دسته جمعى و يا دو نفرى حتما پرهيز كنيم كه زمينه آبرو ريزى را براى خود فراهم كرده ايم و چه بسا عكسى كه در دست دشمن مى افتد و حداكثر استفاده را از آن مى نمايد و آبروى صاحب عكس را پاك مى برد.

بقيه مسئله

غير از 15 دسته اى كه ذكر شد كه در متن قرآن آمده است تعداد ديگرى از زنان نيز براى پسر و براى دختر هميشه حرام مى شوند كه اين حرمت بخاطر عوامل مختلفى پيش مى آيد.

1 - خواهر، مادر و دختر كسى كه با او عمل قوم لوط انجام شده بر فاعل حرام مى گردد.

2 - اگر فردى با دخترى كه هنوز بالغ نشده عمل زناشوئى انجام داد و بر اثر آن دختر ((افضاء)) شد آن دختر بر مرد براى هميشه حرام خواهد شد و بايد ((مهر المثل )) را به دختر بدهد.

3 - تزويج زنى كه در عده ديگرى است و عده طلاق و يا عده وفاتش ‍ تمام نشده است . (يعنى اگر كسى با زنى كه عده طلاق يا وفات شوهر قبليش ‍ تمام نشده ازدواج كند، آن زن تا ابد براى آن مرد حرام است يعنى نمى تواند با او ازدواج كند.)

4 - ازدواج زن مسلمان با مشرك ، يهودى و مسيحى (حرام است ) ولى مرد مسلمان مى تواند زن يهودى و مسيحى را صيغه كند، اما از مذاهب ديگر ممنوع است و در هر صورت خطر انحراف دينى دارد و مرد بايد خيلى مواظب باشد.

5 - كسى كه بداند در جريان احرام ازدواج حرام است و ازدواج كند (يعنى عقد نمايد) زن براى هميشه به او حرام مى گردد.

تعدادى از زنان هم بطور موقت حرام هستند و بعد از رفع محدوديت حلال مى شوند:

1 - موقع اعتكاف كه سه روز است و در مسجد جامع برگزار مى شود و در طول اين سه روز نبايد از مسجد خارج شوند و يا عمل زناشوئى انجام دهند.

2 - كسى كه چهار زن عقدى دارد نمى تواند زن ديگرى بگيرد مگر اينكه بصورت صيغه باشد يا يكى از آنها را طلاق دهد و عده طلاق هم تمام شود.

3 - موقعى كه زن در جريان حيض است (خون ماهيانه ) كه حداقل سه روز و حداكثر ده روز مى باشد.

4 - موقعى كه زن بچه دار شده كه حداكثر تا ده روز بايد از عمل زناشوئى پرهيز شود.

5 - با دختر كه هنوز بالغ نشده نمى توان ازدواج كرد و عقد باطل است ، ولى اگر با اجازه پدر يا حاكم شرع باشد عقد صحيح است .ولى عمل بايد بعد از 9 سالگى شروع شود.

6 - در هنگاميكه زن و مرد در احرام مكه هستند كه اگر عملى انجام دادند بايد شتر قربانى كنند.

7 - زنى كه سه مرتبه طلاق داده شده با اجراى مُحَلل حلال مى شود.

باز هم سه مرتبه كه طلاق داد با محلل حلال مى گردد اما مرتبه نهم كه طلاق صادر شد زن براى مرد براى هميشه حرام مى گردد.

در جريان ((لِعان )) و ((ظهار)) نيز زن بر مرد بصورت موقت حرام مى گردد كه اين دو مسئله با مسائلى كه مربوط به كنيز است فعلا در جامعه ما وجود ندارد و از توضيح آن خوددارى مى شود.(164)

نام كتاب : داستانهايى از پوشش و حجاب

نام مؤ لف : على ميرخلف زاده