پژوهشگران کشور با انجام تحقیقی درباره میزان وزن کولهپشتی دانشآموزان ابتدایی دریافتند: با افزایش سطح سواد والدین، میانیگن وزن کیفهای دانشآموزان هم افزایش مییابد و این میتواند به دلیل انتخاب کیفهای سنگینتر از طرف این دسته از والدین و لوازمالتحریر بیشتر توسط آنها باشد.
این پژوهش با اشاره به این که در بین نهادهای اجتماعی، مدرسه یکی از مهمترین نهادهای سازمان یافته رسمی است که باید با فراهم کردن محیط سالم بهداشتی به جسم و روان کودکان جامعه امکان شکوفایی بدهد، تاکید میکند: در تمام دوران مدرسه، کودک از نقطه نظر جسمی، عقلانی، عاطفی و اجتماعی تغییر میکند و اگر محیط مساعد برای رشد و تکامل وی فراهم نشود، با اختلالات رشد و نمو و بیماریهای دوران کودکی مواجه میشود. این امر نه تنها در جریان یادگیری و آموزش وی موانع مهمی را ایجاد میکند، بلکه بنیان و اساس بسیاری از بیماریها و اختلالات جسمی و روانی در سالهای بزرگسالی را به وجود میآورد.
تحقیق فوق، سپس به طرح چند پرسش درباره علت بروز خستگی در دانشآموزان میپردازد: چرا دانشآموزان در موقع راهرفتن ، مطالعه یا ورزش کردن و دهها فعالیت دیگر به سرعت خسته میشوند و قادر به ادامه کار نیستند؟ چرا دچار دلزدگی و بیعلاقگی و حرکات بیش از حد طبیعی و مزاحم میشوند؟ و در ادامه تاکید میکند: این عوارض خود به صورت یک دایره معیوب، فرد خسته را خستهتر و احتمالا رابطه فرد با محیط را دشوارتر میسازد. بنابراین علت اصلی این مشکلات را باید در طرز نشستن ، ایستادن و راه رفتن و بسیاری از عادات نادرست دانشآموزان مخصوصا حمل چیزهای سنگین مانند کیف سنگین پر از کتاب در یک دست یا آویخته بر شانه در یک طرف بدن جستوجو کرد که در بدشکلی اندام نیز موثر است.
پژوهش حاضر، در ادامه مراقبین بهداشت مدارس و اولیا و مربیان را به این نکته توجه میدهد که باید طرز نشستن، راه رفتن ، ایستادن، حمل بار و بسیاری از عادات غلط دانشآموزان را شناسایی کنند و به موقع برای آموزش رفتار صحیح وارد عمل شوند.
به گفته محققان، حمل کیفهای سنگین مدرسه در سنین رشد دانشآموزان میتواند عوارض جبرانناپذیری به دنبال داشته باشد. وقتی کولهپشتی سنگین باشد، کودک بیش از حد پشتش را قوسدار یا سر تنه را به جلو خم میکند تا بتواند وزن کیف را تحمل کند. این فشار روی عضلات گردن و پشت سبب خستگی بیش از حد و آسیب میشود.
همچنین کولههایی که یک بند دارند باعث عدم تقارن ستون مهرهها و اختلال در توانایی طبیعی گیرندگی ضربه به وسیله ستون مهرهای و باعث دردهای شانه، گردن و کمر در کودکان میشوند. اگر کودک کوله را بر روی یک شانه حمل کند، برای جبران وزن اضافی آن به طرف مقابل خم میشود که این مساله درد بخش فوقانی و تحتانی پشت و کشش عضلات شانه و گردن را به دنبال دارد. علاوه بر این بند باریک برخی کولهها جریان خون و رشتههای عصبی دستها را تحت فشار قرار داده و سبب ضعف و گزگز بازو و دستها میشود.
این تحقیق به ذکر برخی استانداردها بر اساس اعلام انجمن کایروپراکتیک در کانادا (کایروپراکتیک، علم شناخت مفاصل، به ویژه ستون فقرات و هنر تنظیم و تطبیق آنها به منظور پیشگیری و درمان است که استفاده از آن در علم پزشکی به 2000 سال پیش برمی گردد) اشاره کرده که معتقد است شاگردان مدارس ابتدایی نباید بیش از 10 درصد وزن بدنشان بار حمل کنند و در مورد شاگردان دبیرستانی این نسبت نباید بیش از 15 درصد وزن بدن باشد؛ بنابراین یک بچه با وزن 80 پوندی نباید بیش از 8 پوند حمل کند.
نحوه درست استفاده از کولهپشتی
این انجمن در مورد انتخاب کیف میگوید: کیف باید از سبکترین جنس مثل وینیل یا کاموایی باشد. بالای کولهپشتی نباید بالاتر از شانهها قرار گیرد و انتهای آن نباید از بالای استخوان باسن پایینتر قرار گیرد.
نوار کولهپشتی که روی شانهها قرار میگیرد باید پهنایی معادل 2 اینچ (5 سانت) داشته باشد و نباید دور بازو جمع شود و یا در ماهیچههای شانه و بازو فرو رفته و روی اعصاب منطقه تاثیر بگذارد.
0