همه ذرات جان پیوسته با دوست / همه اندیشه ام اندیشه اوست
نمی بینم به غیر از دوست اینجا / خدابا این منم یا اوست اینجا . . . ؟
* * * * * * * * * * * * * * * * *
باغبانی پیرم ، که به غیر از گلها از همه دلگیرم
کوله ام غرق غم است ، آدم خوب کم است
عده ای بی خبرند ، عده ای کور و کرند
اندکی هم پکرند و میان رفقا ، عده ای همچو شما تاج سرند!
* * * * * * * * * * * * * * * * *
از خدا خواهم نبخشاید تو را / این چه رسم دوستی باید تو را
تو که می دانی در قلب منی / این همه دوری و بی مهری چرا ؟
* * * * * * * * * * * * * * * * *
رفاقت بار سنگینی ست !
کسی بر دوش میگیرد که یک دنیا “وفا” دارد …
* * * * * * * * * * * * * * * * *
خیلی حس قشنگیه وقتی یه دوست فاب داشته باشی که همیشه حواسش بهت باشه ، به یادت باشه ، نگرانت بشه و دوست داشته باشه …
* * * * * * * * * * * * * * * * *
زندگی با همه تلخیاش یه درس خوب بهم داد اونم اینه که رفیق اونی نیست که باهاش خوشی ، رفیق اونیه که بدون اون داغونی !
* * * * * * * * * * * * * * * * *
به سلامتی اون رفیقی که یه روز میاد سر خاکم اما نمی تونم جلو پاش پاشم …
اما خیالم راحته که خاک زیر پاشم !
* * * * * * * * * * * * * * * * *
خاک دل را حکم کردم تا بدانی ای رفیق
در قمار با تو بودن هستی أم را میدهم
