طبیعت و سر سبزی از عواملی است که بر روحیه ی افراد تاثیر می گذارد و شاید یکی از مشکلات زندگی در خانه های آپارتمانی و کوچک دوری از باغچه و گلکاری و داشتن گوشه ای از سرسبزی در منزل است.ولی هنوز هم هستند خانه های حیاط داری که می توان در آن باغچه ای زیبا داشت و البته هر آپارتمانی در کنار حیاط فضایی برای باغچه در نظر گرفته شده که می توان با همفکری همسایه ها بهترین گل و درخت را برای آن انتخاب کرد.به این منظور بعضی از گیاهان را به شما معرفی می کنیم :
نسترن، درختچهاى است زیبا و مقاوم كه اصل و منشأ ایرانى دارد. پایههاى وحشى آن از دیرباز در كوهپایهها وجود داشته و در حال حاضر نیز زینتبخش دامنههاى سبز مناطق كوهستانى است.در واقع گل سرخهاى امروزى نسلهایى از نسترنهاى وحشى هستند كه اصلاح شده و به صورت پرورشى درآمدهاند.نسترن در فصل بهار غرق در گل مىشود و خانه را جلوه دیگرى مىبخشد. ضمنا پایه بسیار مقاومى براى پیوند انواع رُزهاى رنگ به رنگ و زیبا است.
خاك:
نسبت به نوع خاك حساسیت ندارد ، اما خاكهایى را كه داراى قدرى رسى باشند به خاكهاى شنى ترجیح مىدهد.
تكثیر:
ازدیاد نسترن به وسیله كاشت بذر و قلمه صورت مىگیرد. مراكز فروش گل و گیاه انواع رز و نسترن را داخل ظروف پلاستیكى تولید نموده و براى كاشت مجدد و یا انتقال به گلدان بزرگتر آماده مىكنند.
زمان كاشت:
از پاییز تا اواخر زمستان هر زمانى كه برف و یخبندان نباشد مىتوانیم نسترن را به زمین بنشانیم.
روش كاشت نهال:
قبل از كاشت بهتر است اول خاك را اصلاح كنیم براى این منظور در هر متر مربع حدود سه كیلوگرم كود حیوانى پوسیده به زمین اضافه و با خاك مخلوط كنید سپس نهال نسترن را از گلدان خارج ساخته و در گودالى كه به همین منظور آماده نمودهاید بكارید.
تذكر:
1ـ اندازه گودال باید به اندازه حجم ریشه باشد.
2ـ نسترنهایى كه در داخل پیت حلبى پرورش داده شدهاند طورى از حلب خارج كنید كه ریشه در معرض هوا قرار نگیرد. براى این منظور باید حلب را با چكش یا تیشه با دقت ببریم تا خاكهاى اطراف ریشه نریزد سپس نهال را از حلب خارج نموده به زمین منتقل مىكنیم.
مواظب دستهایتان باشید، ساقههاى نسترن پر از تیغهاى تیز است و بریدن حلب هم خالى از خطر نیست.
اگر نسترنها جوان هستند و در داخل پلاستیك قرار دارند پلاستیك را با قیچى پاره كنید تا ریشه آسیب نبیند.
هرس:
معمولاً نسترن برخلاف رز به هرس چندانى احتیاج ندارد. در فصول گرم فقط پاجوشها را حذف مىكنیم اما هرس اصلى در اواخر زمستان قبل از بیدار شدن گیاه از خواب زمستانه صورت مىگیرد.
در این فصل با كوتاه كردن ساقههاى نسترن مىتوانیم آن را به شكل دلخواه در آورده و شاخههاى اصلىاش را روى پرچین هدایت كنیم.
در صورتى كه شاخههاى اصلىدچارآفتزدگى یا پوسیدگى شده باشد با نگهدارى پاجوشها و حذف شاخههاى قدیمى مىتوانیم به جوان نمودن نهال اقدام كنیم.
كودپاشى:
همه ساله در دو فصل بهار و پاییز كود حیوانى پوسیده را در اطراف نهال اضافه نموده و آن را خوب با خاك مخلوط كنید.
كودهاى شیمیایى نیز به رشد و گلدهى نسترن كمك مىكند از اواسط تا اواخر زمستان كودهاى فسفاته را پاى ریشه بریزید در اوایل بهار كودهاى داراى ازت و آهن و در اواخر بهار و اوایل تابستان عناصر شیمیایى مختلف (عناصر كم مصرف) را به نسبتهاى توصیه شده مورد استفاده قرار دهید.
توصیههاى مهم:
1ـ آبیارى را به طور مرتب انجام داده و بعد از خشك شدن خاك به آن آب بدهید. (در فاصله دو آبیارى خاك باید خشك باشد)
2ـ گلهایى كه عمرشان تمام شده با قیچى تیز از ناحیه دم گل حذف كنید.
3ـ نسترن را در كنار نردهها و یا جایى كه قیم مناسب داشته باشد بكارید تا فرم بالا رونده خود را به دست آورد.
4ـ از كاشت نسترن در سایه خوددارى فرمایید.
