کُندُر، صمغ درختی خاردار، با ارتفاع تقریبی 2متر است. این درخت در نواحی گرم رشد می کند. بهترین نوع کندر، کندری است که خالص، تازه و نرم باشد. ظاهرش سفید است و خیلی زود نمی شکند. وقتی آن رو می شکنیم داخلش یک حالت چسبنده داشته و رنگی زرد ِ طلائی دارد. اگر نتوانستید با این مشخصات، کندر خوب و خالص را شناسایی کنید، می توانید با شعله ی کبریت یا فندک، کمی از کندر را آتش بزنید. اگر خوب سوخت، یعنی این که کندر خالص است. اگر هنگام آتش زدن، به خوبی نسوخت و فقط دُود کرد، می توان گفت که کُندر، واقعی نیست. این نوع کندر فقط ترکیبی از "صمغ عربی" است که هیچ گاه نمی سوزد. "صمغ صنوبر" نیز هنگام آتش زدن، فقط دود می کند. از لحاظ ساختاری و درمانی هم هیچ شباهتی به "کندر مرغوب و خالص" ندارد. وقتى بچه دار شدید، وی را با صنوبر يا صمغ درخت کُندر معطّر سازید. حضرت مريم فرزند عمران(س) هم از اين ماده خوش بو استفاده مىكرد.(1)
طبیعت کندر:
طبیعت کندر "گرم و خشک" است.
استفاده از کندر:
اگر طبع بدنتان گرم است، سعی کنید زیاد از آن استفاده نکنید. خواننده هایی که صدای خوبی دارند و اطرافیانشان از صدای آن ها لذّت می برند، از کُندر استفاده می کنند. افرادی که اسهال و استفراغ دارند آن را با آب سرد بخورند، اسهال و استفراغ را درمان می کند. از مهمّ ترین خواصّ جالب توجّه کندر این است که به راستی درمان کننده ی فراموشی، ضعف حافظه و تقوّیت کننده آن است. کندر بیماری های مرمیقیا (بیماریی که شخص تصوّر می کند بر روی پوستش، مورچه یا حشره ای در حال حرکت است.) و طُرفِه ی چشم (بعضی وقت ها روی سفیدی چشم، نقطه ایی سرخ و یا کبود رنگ پیدا می شود که آن را طرفه گویند.) را برطرف می سازد. اگر از دود کندر استفاده شود و یا آن را به چشم دهند آن را برطرف می سازد. دو بیت شعر زیر درباره ی این خاصیت کندر است:
در چشم تو ای که طُرفه ظاهر باشد
زین نقطه ترا غبار خاطر باشد
چون دیده خود به دود کندر دادی
گر دفع نگردد از تو نادر باشد
اگر دوست ندارید هنگام جویدن، تکه های آن لا به لای دندان هایتان گیر کند، سعی کنید هنگام جویدن، آب سرد ننوشید، چون بعد از نوشیدن آب سرد کندر به شدّت بر اثر سرما منقبض و شکننده می شود. بعد از پایین آوردن فکتان چنان خرد و ریز ریز می شود که در تمام دهانتان پخش می شود و این حالت ِ خوشایندی نیست، زیرا در هنگام جویدن کندری نرم و انعطاف پذیر، یک دفعه آن تبدیل به تکه ی های ریز و درشتی در دهان می شود که زمان زیادی برای جمع آوری آن، به وسیله زبان از لابه لای دندان ها صرف می شود.
روش مصرف:
به جای جویدن آدامس می توان از کندر استفاده کرد. اگر کندر را به همان صورت مانند آدامس در دهانتان بجوید برای لثه و دندان هم بسیار مفید خواهد بود و سبب تقویت آن ها می شود. می توان مقداری کندر را در یک لیوان آب حل کرد و هر روز صبح ناشتا خورد.(2)
منابع:
1. الآداب الدينية للخزانة المعينية /نويسنده: شيخ طبرسى- احمد عابدى /موضوع: اخلاق /تاريخ وفات مؤلف: 548 ق /زبان: عربى- فارسى /تعداد جلد: 1 /ناشر: زائر /مكان چاپ: قم /سال چاپ: 1380 /نوبت چاپ: اول / صص: 291 – 305
2. http://www.goodreads.com