بقاياي اين پل ها ، بر روي رودخاه قره چاي ، در نزديکي آبادي سرخده و 39 کيلومتري جنوب ساوه واقع گرديده و ظاهراً از آثار دوره صفويه و معروف به پل هاي هشت چشمه و سه چشمه مي باشند. اين پل ها در گذشته در مسير ارتباطي قزوين – ساوه – اصفهان قرار داشتند. بخش قابل توجهي از بناي پل سه چشمه که قديمي تر از پل ديگر است ، از بين رفته و تنها يکي از دهانه هاي رفيع آن برجاي مانده است. عرض بخش باقيمانده حدود 13 متر است. پل در اصل 3 دهانه يا بيشتر داشته است. مصالح پل ، آجر و ملات ساروج است. پل هشت چشمه نيز به صورت ويرانه اي در کنار پل سه چشمه قرار گرفته بود که در سالهاي اخير توسط سازمان ميراث فرهنگي به طور کامل بازسازي و مرمت شده است. اين پل داراي 8 دهانه ، هر يک به عرض 60/5 متر است. طاق هاي جناغي دهانه ها بر روي پايه هاي مستحکمي قرار مي گيرد که از دو جهت – براي سهولت جريان آب- به صورت نيم دايره شکل داده شده اند. در پايه هاي پل از قطعات سنگ و در بدنه و طاق‌ها، از آجر استفاده شده است. پل هاي سرخده به شماره 1184 به ثبت تاريخي رسيده است.
