ویژگى‌هاى آرمانشهر مهدوى (عج)
مفاد " هُوَ اَلَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بالْهُدىٰ وَ دِینِ اَلْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى اَلدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ اَلْمُشْرِكُونَ " (1) وعده تخلف ناپذیر الهى است؛ یعنى دین مرضىّ او بر همه ادیان فائق مى‌شود و ظفرمندانه بر عالم و آدم فروغ توحید مى‌افكند، به گونه‌اى كه فرزندان آدم دینى جز دین واحد نداشته باشند؛ همان دینى كه پسند او باشد و چنین دینى جز اسلام نیست: وَ رَضِیتُ لَكُمُ اَلْإِسْلاٰمَ دِیناً. (2) این وعده حتمى و قطعى، هنگامى محقق مى‌گردد كه ولىّ اللّه الاعظم عجل اللّه تعالى فرجه ظهور و تجلى كند.
آن روز كه یكتاپرستى و توحید، سراسر گیتى را فرا مى‌گیرد و طومار شرك برچیده مى‌گردد، هر معبودى جز او به آتش چیرگى حق بر باطل مى‌سوزد و نابود مى‌گردد:
انّه لم یجى تأویل هذه الایة (3) و لو قد قام قائمنا بعده سیرى من یدركه ما یكون من تأویل هذه الآیة و لیبلغنّ دین محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ما بلغ اللّیل حتى لا یكون شرك [مشرك] على ظهر الأرض، كما قال اللّه (4)؛ فلا یبقى فی الأرض معبود دون اللّه (عزّ و جلّ) من صنم و وثن و غیره، إلاّ وقعت فیه نار فاحترق.(5)
آنچه آلهه پنداشته مى‌شدند و ارباب متفرق بودند، خواه بت‌هایى چوبى و سنگى یا غیر آن‌ها، فرجامشان جز نابودى نخواهد بود. و بدینسان حق بر تمام عالم حاكمیتى مطلق مى‌یابد، به گونه‌اى كه هیچ معاند لجوج و منكر عنودى نمى‌ماند، مگر در برابر تیغ عقل تسلیم مى‌شود؛ یا با زبان شمشیر با او سخن گفته مى‌شود، به طورى كه نه یاراى مقاومت و نه توان ایستادگى در برابر حق را داشته باشند، از این‌روست كه دیگر زمینه‌اى براى تقیّه نمى‌ماند و سخن نورانى صادق آل محمّد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم در تطبیق «سدّ ذوالقرنین» بر تقیه ناظر به قبل از ظهور حضرت ولىّ عصر عجل اللّه تعالى فرجه است: عن المفضل قال: سألت الصادق علیه السّلام عن قوله: أَجْعَلْ بَیْنَكُمْ وَ بَیْنَهُمْ رَدْماً (6) قال علیه السّلام: «التقیة» . فَمَا اِسْطٰاعُوا أَنْ یَظْهَرُوهُ وَ مَا اِسْتَطٰاعُوا لَهُ نَقْباً (7) قال علیه السّلام: مَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْباً إِذَا عُمِلَ بِالتَّقِیَّةِ لَمْ یَقْدِرُوا فِی ذَلِكَ عَلَى حِیلَةٍ وَ هُوَ الْحِصْنُ الْحَصِینُ وَ صَارَ بَیْنَكَ وَ بَیْنَ أَعْدَاءِ اللَّهِ سَدّاً لَا یَسْتَطِیعُونَ لَهُ نَقْباً. (8)
اما با ظهور آن حضرت هر یأجوج صفت و هر مأجوج وصف یا ساكن و یا ساكت مى‌گردد و جایى براى سدّسازى با تقیه نیست.
نیز آن حضرت وعده الهى را كه سبب برچیده شدن آن سدّ مى‌شود، بر قیام آخرین حجت الهى عجل اللّه تعالى فرجه و روز ظهور او تطبیق فرموده است؛ همان روزى كه در آن از دشمنان خدا انتقام گرفته مى‌شود: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِهِ فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَكَّاءَ (9) قال علیه السّلام: رَفَعَ التَّقِیَّةَ عِنْدَ قِیَامِ الْقَائِمِ فَیَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَاءِ اللَّه. (10)
آنچه آلهه پنداشته مى‌شدند و ارباب متفرق بودند، خواه بت‌هایى چوبى و سنگى یا غیر آن‌ها، فرجامشان جز نابودى نخواهد بود. و بدینسان حق بر تمام عالم حاكمیتى مطلق مى‌یابد، به گونه‌اى كه هیچ معاند لجوج و منكر عنودى نمى‌ماند، مگر در برابر تیغ عقل تسلیم مى‌شود؛ یا با زبان شمشیر با او سخن گفته مى‌شود، به طورى كه نه یاراى مقاومت و نه توان ایستادگى در برابر حق را داشته باشند، از این‌روست كه دیگر زمینه‌اى براى تقیّه نمى‌ماند
با برپایى حكومت عدل و حق به دست آخرین حجت خدا عجل اللّه تعالى فرجه نه‌تنها پایانى بر شرك و بت‌پرستى بلكه پایانى بر تجمل‌ها و تشریفات زائدى است كه نه‌تنها راهگشاى سعادت بشرى نیست، رهزن اوست؛ به ویژه تشریفات و تجملاتى كه راه عقل بشر را از فهم عمیق دین و عمل برطبق آن به بیراهه ظاهرگرایى منحرف مى‌سازد، چرا كه سعادت بشر در گرو دیندارى است و تقویت دیندارى، در خوب فهمیدن و درست عمل كردن و خوب حمایت كردن از دین است؛ نه تشریفاتى چون تذهیب و نوشتن متن وحى به آب طلا یا تزیین و تذهیب تجملاتى مساجد كه فقهاى كرام به حرمت یا كراهت آن فتوا داده‌اند، آن‌گونه كه وجود مبارك امام صادق علیه السّلام فرمان الهى خُذُوا مٰا آتَیْنٰاكُمْ بِقُوَّةٍ (11) را اخذ با قدرت فهم عقلى، ایمان قلبى و عمل بدنى معرفى مى‌كند: عن إسحاق بن عمّار و یونس قالا: سَأَلْنَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تعالى: خُذُوا مٰا آتَیْنٰاكُمْ بِقُوَّةٍ أقوّة فِی الْأَبْدَانِ أَوْ قُوَّةٌ فِی الْقَلْبِ؟ قال علیه السّلام: فِیهِمَا جَمِیعاً. (12) بر همین اساس است كه وجود مبارك ولىّ عصر عجل اللّه تعالى فرجه براى اقامه عدل جهانى كه در گرو احیاى معارف الهى و تقویت عقل و ایمان بشر است، بر این تشریفات زائد خط بطلان خواهد كشید.
عدل افشانى آن وجود مبارك در سخنان نورانى اهل بیت وحى و عصمت به ویژه كلام گهربار حضرت سید الشهداء، حسین بن على علیهما السّلام چنین آمده است: لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ الْیَوْمَ حَتَّى یَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِی یَمْلَۆُهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً كَذَلِكَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ. (13)
از این حدیث نورانى برمى‌آید كه ظهور موفور السرور امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه و تشكیل حكومت عدل‌آفرین او از آن جهت است كه جامعه بشر به آرمان آفرینش خویش كه گستردگى عدل و گرفتن داد هر مظلوم از ظالم و جلوگیرى از شكم‌بارگى زورگویان و گرسنگى مظلومان است، رسد كه میثاق مأخوذ خداوند از عالمان راستین دین است.
پی نوشت:
1) . سوره توبه، آیه33؛ سوره صف، آیه 9.
2) . سوره مائده، آیه 3.
3) . وَ قٰاتِلُوهُمْ . . . وَ یَكُونَ اَلدِّینُ كُلُّهُ لِلّٰهِ (سوره انفال، آیه 39) .
4) . تفسیر العیاشى، ج 2، ص 56
5) . كمال الدین، ج 1، ص 447 - 448.
6) . سوره كهف، آیه 95.
7) . سوره كهف، آیه 97.
8) . تفسیر العیاشى، ج 2، ص 351.
9) . سوره كهف، آیه 98.
10) . بحار الانوار، ج 12، ص 207.
11) . سوره بقره، آیه 63 و 93؛ سوره اعراف، آیه 171.
12) . المحاسن، ج 1 ، ص 407.
13) . كمال الدین، ج1، ص434 - 435.
