مــــبـــحــث شـــانـــــزدهم : امام رضا علیه السّلام

مؤمن ، مؤمن واقعی نيست ، مگر آن که سه خصلت در اوباشد :

سنتی از پروردگارش و سنتی از پيامبرش و سنتی از امامش . اما سنت پروردگارش
پوشاندن راز خود است ، اما سنت پيغمبرش ، مدارا و نرم رفتاری با مردم است ،
اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستی و پريشان حالی است


امام رضا (ع)

دیدگاه اهل سنت درباره امام رضا علیه السلام

شخصیت و جایگاه والای امام رضا علیه السلام ، بزرگان اهل سنت را به اعترافهای شگفت انگیزی درباره ابعاد معنوی آن حضرت وا داشته که در اینجا به گوشه هایی از سخنان آنان درباره امام اشاره می شود:

1. مجد الدین ابن اثیر جَزَری (606 ق): «ابو الحسن علی بن موسی[ علیهماالسلام ]... معروف به رضا... مقام و منزلت ایشان همانند پدرشان موسی بن جعفر [ علیهماالسلام ] می باشد... امامت شیعه در زمان علی بن موسی [ علیهماالسلام ] به ایشان منتهی شد. فضایل وی قابل شمارش نیست. خداوند رحمت خود و رضوان خود را بر ایشان بفرستد!»

2. محمد بن طلحه شافعی (652 ق): «سخن در امیرالمؤمنین علی [ علیه السلام [ و زین العابدین علی [ علیه السلام ] گذشت و ایشان علی الرضا [ علیه السلام ] سومین آنها می باشد. کسی که در شخصیت ایشان تأمل کند، درمی یابد که علی بن موسی [ علیهماالسلام ] وارث امیر المؤمنین علی و زین العابدین علی [ علیهماالسلام ] می باشد و حکم می کند که ایشان سومین علی می باشد. ایمان و جایگاه و منزلت ایشان و فراوانی اصحاب ایشان باعث شد مأمون وی را در امور حکومت شریک کند و ولایت عهدی را به ایشان بسپارد.»

3. عبد اللّه بن اسعد یافعی (768 ق): «وی امام جلیل و بزرگوار از سلاله بزرگان و اهل کرم، ابو الحسن علی بن موسی الکاظم [ علیهماالسلام ] می باشد... وی یکی از دوازده امام شیعیان است که اساس مذهب بر نظرات ایشان است. وی صاحب مناقب و فضایل می باشد.»

4. یوسف بن اسماعیل نبهانی (1350 ق): «علی بن موسی [ علیهماالسلام [از بزرگان ائمه و چراغهای امت از اهل بیت نبوت و معدن علم و عرفان و کرم و جوانمردی می باشد. وی جایگاه والایی داشته، نام وی شهره می باشد و کرامات زیادی دارد.»

5. ابو الفوز محمد بن امین بغدادی مشهور به سُویدی: «[علی بن موسی علیهماالسلام ] در مدینه به دنیا آمد و بسیار گندمگون بود و کراماتش زیاد و مناقبش مشهور است که در اینجا نمی گنجد.»

6. عباس بن علی بن نور الدین مکّی: «فضایل علی بن موسی [ علیهماالسلام [ هیچ حد و حصری ندارد.»

گوشه ای از کرامات امام رضا علیه السلام

دلم هوای امام رضا رو کرد حالا از طریق انلاین میرم حرم ان شاءالله

رضا یعنی رضایت یعنی راضی بودن . 

وقتی می گویی راضی به رضای خدا هستی یعنی باید مثل امام رضا باشی توکل کنی و بعد هم تسلیم محض باشی . 

                                                                                                                به همین سادگی .

وقتی میبینم شماها با چه اخلاصی درباره زیارت حضرت رضا _{( علیه السلام)} صحبت میکنین غبطه میخورم

من خودم مشهدیم ولی این طوری که شما مشتاقین   من نیستیم

انشاء الله همه توفیق داشته باشیم

ای پسر فاطمه.نورهدی
سبزترین باغ بهار خدا
با تو دل از غصه رها می شود
پاکتر از آینه ها می شود
ای گل گلزار خدا، یا رضا
آینه ی قبله نما یا رضا

نسخه شفابخش امام هشتم برای زندگی امروز ما

-نقطه تحول
نقطة تحول و تغییر زندگی‌ها کجاست؟
 لحظات تصمیم‌گیری و انتخاب.

-تصمیمات کور یا تصمیمات بینا؟
تصمیمات بینا که با ملاکهای واقعی انجام میشود.

- در لحظة تصمیم‌گیری، باید از خود یک سؤال را بپرسیم: خدا، کدام را می‌پسندد؟

 میخواهم بر سر فرزند کوچکم داد بکشم ولی خدا ملایمت را دوست دارد.
 میخواهم با دروغ ‚ جنس خود را قالب کنم ولی خدا گفتار صدق را توصیه کرده است.
 میخواهم با پارتی بازی کار خود را راه بیندازم ولی خدا این را نادرست میداند.

 میخواهم به بهانه ابراز قدرت از محبت به خانواده ‏ام دریغ داشته باشم ولی خداوند محبت به آنها را دوست دارد.
 میخواهم از قوانین راهنمایی متابعت نکنم ولی خداوند رعایت قانون را واجب میداند.
 میخواهم در اداره کم کاری کنم ولی خداوند این را نمیپسندد.
 میخواهم هرطور خواستم لباس بپوشم ولی خداوند لباسی را که مروج فرهنگ کفر باشد نمیپذیرد.

 میخواهم هرطور که خواستم حجاب داشته باشم ولی خداوند بهترین پوشش را برای من در نظر گرفته است.
 میخواهم هرجا که رفتم حرف حرف من باشد ولی خداوند همفکری را می پسندد.
 میخواهم در تجملات غرق شوم ولی خداوند تجمل گرایی را دشمن میدارد.
 در تمام این موارد انتخاب نظر خدا نشان دهنده وابستگی قلب ما به اوست.

 اگر به دنبال این مطلب هستیم قلب خود را به خدا می سپاریم به صورتی که احساس حضور خدا در قلبمان روز به روز بیشتر شود. در این راه باید همراه آنانی شد که راه را پیموده ‏اند و به خدا رسیده‏ اند. امام، انسانی است که راه رسیدن به خدا فقط با او ممکن است.

امام رضا علیه‏ السلام نامه‏ ای به حضرت عبدالعظیم حسنی نوشته و در آن توصیه‏ هایی را برای شیعیان بیان نموده ‏اند. توجه به این روایت ما را در راه زندگی ایمانی کمک خواهد نمود.
 به بخشی از این نامه توجه نمایید:
 بسم الله الرحمن الرحیم
 ای عبدالعظیم! سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو: در دل های خویش برای شیطان راهی نگشایند و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده فراخوان و به رسیدگی به اقوام و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث ربط بیشتر روحی با خدا و من و اولیاء اوست.

دوستان ما نباید فرصت های گران بهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند.من با خود عهد کرده ام که هر کس مرتکب اینگونه امور شود یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند از خدا بخواهم که او را به سخت ترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.»[1]

 با استفاده از دستورات امام هشتم زندگی ما روز به روز به سمت خدایی بودن پیش میرود.

--------------------------------

[1] . بحارالأنوار ج : 71 ص : 230

منبع:gofteman-bartar.ir

سلام.

از قدیم گفتن مردم دو دستن : 

دسته ی اوّل مشهدین ؛ 

دسته ی دوم هم در آرزوی مشهدی بودنن!

دوست عزیز شما که مشهدی هستی دعا کن تا ما هم بتونیم بیایم مشهد.

امام(ع)، در برابر سخت‌ترين انتخاب

علي بن موسي(ع) با اين پيشينه علمي، سياسي و اعتقادي، اكنون در برابر سخت‌ترين انتخاب زندگي خود قرار گرفته است، زيرا كسي چون او با داشتن چنان تعاليم و با اتكا به تاريخ نياكان ارجمند خويش، براي خود و خاندان و شيعيانش، پذيرش ولايتعهدي را سبك و بي‌ارج مي‌داند، ولي اگر نپذيرد، چه مي‌شود! آيا او را خواهند كشت؟ شيعيان را نابود خواهند كرد؟ علويان را از صفحه زمين بر خواهند انداخت؟
همه اين احتمال‌ها قابل پيش‌بيني بود، زيرا عباسيان، قبل از مأمون چنين راه‌هايي را پيموده بودند و پس از مأمون نيز چنان كردند.

اكنون امام(ع) بايد انتخاب كند.

كساني كه با خاندان علي و زندگي امامان(ع) آشنا هستند، روح شهادت‌طلبي و عشق آنان به ملاقات پروردگار را مي‌شناسند و مي‌دانند كه هرگونه تصميم ائمه(ع) در جهت حفظ جان خويش نبوده است و اگر گاه راه صلح و سكوت ظاهري را پيموده‌اند، مصالح عامه مسلمانان و اسلام و شيعه را در نظر گرفته‌اند.

براي خاندان پيامبر(ص)، صلح كردن با فرزند ابوسفيان و پذيرش ولايتعهدي مأمون به مراتب سخت‌تر از شهادت‌پذيري و تحمل زندان‌هاي طولاني است، ولي امام(ع) بايد به وظيفه الهي خود عمل كند و جام زهرآگين ولايتعهدي را سر كشد، با اين كه يقين دارد به زودي شهيد خواهد شد و قبل از مأمون از دنيا خواهد رفت

عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله):

در كتابهاي روايي بر ويژگي علم و دانش آن حضرت تاكيد شده است كه علاوه بر گفتار پيشين امام صادق(ع) روايات ديگري نيز آن را بيان مي‏كند. چنانكه در روايات ديگري از امام صادق(ع) پس از اينكه امتيازات امام موسي‏بن‏جعفر(ع) را بيان مي‏نمايد مي‏خوانيم: يخرج الله تعالي منه غوث هذه الامة، و غياثها، و علمها، و نورها و فهمها و حكمها... قوله حكم و صمته علم، يبين للناس ما يختلفون فيه: خداوند از نسل فرزندم موسي دادرس و فريادرس اين امت و روشني بخش است و فهم و حكمت امت را متجلي مي‏سازد... سخنش حكم و سكوتش دانش - و روشنگر مسائل مورد اختلاف مردم است. (3)

و در روايت ديگري امام موسي‏ابن‏جفعر مي‏فرمايد: رسول گرامي اسلام را خواب ديدم و فرزندم علي را اينگونه برايم وصف نمود «علي ابنك ينظر بنورالله ... قد ملئ حكما و علما: پسرت علي با نور الهي مي‏بيند و از دانش و احكام الهي لبريز شده است. (4)

زائر امام رضا بخشوده است

حمدان بن اسحاق گوید: نزد حضرت جواد علیه‏السلام رفتم و عرض کردم: پاداش کسی که پدرت را در طوس زیارت کند چیست؟ 

حضرت فرمود: هر که پدرم را در طوس زیارت کند خداوند گناه گذشته و آینده او را می‏آمرزد. 

حمدان گوید: بعد از زیارت حضرت به حج رفتم و ایوب بن نوح را ملاقات کردم او گفت: حضرت جواد علیه‏السلام به من فرمود: هر که قبر پدرم را در طوس زیارت کند خداوند گناه گذشته و پس از آن را می‏آمرزد و برای او منبری مقابل منبر محمد و علی - علیهماالسلام - قرار می‏دهند تا خداوند از حساب خلائق فارغ شود. 

حمدان گوید: من او را دیدم بعد از زیارت به من گفت: آمده‏ام و به دنبال منبر هستم.

او را شفاعت می‏کنیم هر چند با گناه انس و جن باشد

امیرالمؤمنین علیه‏السلام فرمود: مردی از فرزندان من در سرزمین خراسان با سم مظلومانه کشته می‏شود، نام او، نام من است و نام پدر او نام موسی بن عمران است، بدانید هر که او را در غربت زیارت کند، خداوند گناهان او را می‏آمرزد، گناهان گذشته و بعد از آن را، هر چند به اندازه‏ی تعداد ستاره‏ها و قطره‏های باران و برگ درختان باشد. 

حضرت رضا علیه‏السلام فرمود: هر که مرا زیارت کند در حالی که حقی را که خداوند تعالی از طاعت من واجب کرده می‏شناسد، من و پدرانم شفیعان او در روز قیامت خواهیم بود و هر که ما شفیعان او باشیم نجات می یابد هر چند همانند گناه جن و انس بر او باشد. 

حضرت رضا علیه‏السلام فرمود: بزودی من با سم، مظلومانه کشته می‏شوم، هر که مرا با معرفت (اعتراف به امامت حضرت) زیارت کند خداوند گناه گذشته و آینده او را می‏آمرزد. 

اباصلت گوید: نزد حضرت رضا علیه‏السلام بودم که عده‏ای از اهل قم نزد حضرت آمدند، سلام کردند و حضرت ایشان را احترام کرد سپس فرمود: مرحبا، شمائید شیعیان حقیقی ما، زمانی می‏آید که تربت مرا در طوس زیارت می‏کنید، هر که مرا در حالیکه غسل کرده زیارت کند از گناهان بیرون می‏آید همچنانکه از مادر متولد شده باشد. 

زائر امام رضا بهشتی است

حضرت جواد علیه‏السلام فرمود: هر که پدرم را زیارت کند بهشت برای اوست و فرمود: من ضامنم بهشت را بر خداوند برای کسی که قبر پدرم را در طوس با معرفت به حق او زیارت کند. علی بن اسباط گوید به امام جواد علیه‏السلام عرض کردم: پاداش کسی که پدرت را در خراسان زیارت کند چیست؟ فرمود: بهشت است بخدا سوگند، بهشت است بخدا سوگند. 

حضرت صادق علیه‏السلام فرمود: نوه‏ی من در سرزمین خراسان در شهری که طوس گویند، کشته می‏شود، هر که او را با معرفت به حقش زیارت کند، خودم دستش را می‏گیرم و وارد بهشتش می‏کنم هر چند اهل گناهان کبیره باشد! 

سؤال شد: منظور از معرفت حق ایشان چیست؟ فرمود: بداند که او امام واجب الاطاعة غریب و شهید است... 

رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: زود باشد پاره‏ی تن من در خراسان دفن شود، هیچ مؤمنی او را زیارت نکند مگر اینکه خداوند بهشت را بر او واجب می‏گرداند و جسد او را بر آتش حرام می‏گرداند. 

و حضرت کاظم علیه‏السلام فرمود: هر که این پسرم را - و اشاره به حضرت رضا علیه‏السلام - نمود - زیارت کند بهشت برای اوست. 

زائر امام رضا زائر پیامبر است

حضرت صادق علیه‏السلام در حدیثی فرمود: هر که او را (حضرت رضا علیه‏السلام را) در غربتش زیارت کند و بداند که او بعد از پدر، امام واجب الاطاعة از جانب خداوند عزوجل است، همانند کسی است که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را زیارت کرده باشد. 

و حضرت رضا علیه‏السلام فرمود: در خراسان بقعه‏ای است و زمانی می‏آید که مرکز رفت و آمد ملائکه خواهد شد، گروهی از آسمان پائین و گروهی بالا می‏روند تا قیامت. راوی پرسید: کدام بقعه است؟ حضرت فرمود: سرزمین طوس است، بخدا سوگند که آن باغی از باغهای بهشت است، هر که مرا در آن بقعه زیارت کند مثل کسی است که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را زیارت کرده باشد، و خداوند برای او ثواب هزار حج نیکو و هزار عمره‏ی مقبول خواهد داد و من و پدرانم روز قیامت شفیعان او خواهیم بود. 

حضرت موسی بن جعفر علیه‏السلام فرمود: پسرم علی با سم، مظلومانه کشته می‏شود و در کنار هارون به خاک سپرده می‏شود، هر که او را زیارت کند مثل کسی است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را زیارت کرده باشد. 

 مولای من! تو را امام غریب می‌نامند،
می‌دانم بد میزبانی بودند و در مهمان‌نوازی وفا نكردند.

مولای من! بعد از گذشت روزگار، حال تو میزبان ما هستی؛
تو میزبان گریه‌ها و نیازها؛ غم‌ها و دلتنگی‌های ما هستی.
تو كه غریبی را احساس كرده‌ای!
حال غریبه‌ها به آستان كرم تو چشم دوخته‌اند و به دستان پر مهرت توسل كرده‌اند.

مولای من! می‌خواهم از زائرانی بگویم كه جاده به جاده و شهر به شهر گذشته‌اند،
تا نفسی مهمان شوند و از می عشق تو بنوشند.

مولای من! می‌خواهم از سنگفرش آستان مقدّست بگویم كه سجده‌گاه قدوم مهمانانت شده است؛
از كبوتران عاشقی كه گرداگرد حرم پاك تو می‌چرخند و تو را طواف می‌كنند؛
از نسیم بگویم كه بیرق گنبدت را بوسه‌ باران می‌كند و عطر دلربای تو و اشك تمنای زائرانت را به اوج افلاك میبرد