خداوند متعال همه صفات پسنديده را داراست و از تمامى صفات ناپسند پاك و منزّه است.
صفات پسنديده اى که در خدا وجود دارد، صفات جمال يا صفات ثبوتيّه و صفات ناپسندى که خداوند از آنها مبرّاست، صفات جلال و يا صفات سلبيّه ناميده میشود.
صفات ثبوتيّه نيز دو قسم است: صفات ذات و صفات فعل.
صفات ذات: صفاتى است که عين ذات خداست و قابل جدا شدن از خدا نيست، مانند عالم بودن، زنده بودن و قادردبودن.
صفات فعل: صفاتى است که مربوط به فعل خداست و مى توان بود يا نبودشان را به خدا نسبت داد، مانند خالق بودن، زيرا خداوند هم مى تواند خلق کند و هم مى تواند خلق نكند.
به عبارت ديگر؛ هر صفتى که بشود ضدّش را به خدا نسبت داد، صفت فعل است، مانند رضايت خدا که در برابر غضب خدا قرار دارد و هر صفتى که نتوان ضدّش را به خدا نسبت داد، صفت ذات است.
