کلبـــه عاشقــان جمکـــــران

السلام علیک یا فارس الحجاز

رسد آیا زمــــانـى نــــازنیــنـــم

كه پهلــوى تـــــو مولایم نشینم

تو مشغول عطا بر سائلان باش

كه من آســــوده رویـت را ببینم

نمی دانم چه می خواهى ز جانم

كه من گم كرده راهـــی نـــاتوانم

نیم مـــن لایق این گـــونه رفــــتار

مكـــن شـــرمـــنده ام اى مهربانم

تمــــــوم آرزوم دیـــــدار یــــاره

دل دیــــوونه ام بـــیـــمــار یاره

همه امیدم از مـــاندن هـــمینه

ببینم این دل مــــن یـــار یـــاره

خسته ام از توبه های سَرسَری

از هوای نفس و از دیو و پری

دوستـــانِ دشـمـنـم در یـاوری

مــادرانِ بـدتـر از نـامـــادری

باید امشب رفت راه دیگـری

الامان الغوث یابن العسگری

عده ای خوابند، پس بیدار کو؟

عده ای مست اند، پس هوشیار کو؟

پـس زبـان مـیـثـم تـمّــار کو؟

در شب روشـنـگری عـمـّار کـــو؟

قهـرمانِ غرقِ غربت «رهبری»

الامان الغوث یابن العسگری

کـاش مـولایـم علـی تنــها نبـود

ایـن جواب روضـه هـای مـا نبـود

ایـن جواب ظهـر عـاشـورا نبـود

ایـن جواب حضرت زهــرا نبـود

فوت و فن های فرار از روسری

الامـان الغـوث یابن العسگـری

خـوش خیالان خوب رندی می کنند

جـای مـردی، مرد رندی می کنند

گلــه گلــه گــاو بــنــدی می کنند

گاو صندوق، چشم بندی می کنند

گم شده اسناد با جادوگری

الامان الغوث یابن العسگـری

عـده ای بـا یـاد قُـدقُـد آس و پاس

عده ای از جوجه خواران در تراس

الغرض جمع است مردم را حـواس

اخـتـلاس و اخـتلاس و اخـتلاس

چشم ما باشد به روز داوری

الامان الغوث یابن العسگری

به طاها به یاسین به معراج احمد
به قدر و به کوثر به رضوان و طوبی
به وحی الهی به قرآن جاری
به تورات موسی و انجیل عیسی
بسی پادشاهی کنم در گدایی
چو باشم گدای گدایان زهرا
چه شبها که زهرا دعا کرده تا ما
همه شیعه گردیم و بی تاب مولا
غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت ما
مسیرت مشخص امیرت مشخص مکن دل دل ای دل بزن دل به دریا
که دنیا که دنیا که دنیا به خسران عقبی نیارزد
به دوری ز اولاد زهرا نیارزد
و این زندگانی فانی جوانی خوشیهای امروز و اینجا
به افسوس بسیار فردا نیارزد…

اللهم العجل الولیک الفرج

پیرمرد قفل ساز و ملاقات امام زمان(سلام الله علیه)

امام (علیه‌السلام) از آن پیر‌مرد خداحافظی کرده و رو به سوی ایشان می‌آیند. و وقتی با او رودررو قرار می گیرند، می‌فرمایند: «فلانی تو هم مثل این پیر مرد قفل ساز شو تا من به سراغ تو بیایم» و از کنارش می‌گذرند.

استاد بزرگوار حضرت آیت‌الله حاج آقا حسن صافی اصفهانی قدّس‌سره داستانی را نقل می کردند که بسیار شنیدنی و عبرت آموز است:

در کربلای معلّی یکی از علما که به علوم غریبه آگاهی داشته است، تصمیم می‌گیرد که به وسیله علم جفر خود را به امام عصر (سلام‌الله‌علیه) برساند. در نتیجه در داخل یکی ازغرفه های صحن امام حسین‌ (سلام‌الله‌علیه) به محاسبات این علم می‌پردازد. پاسخی که دریافت می‌دارد  این بوده  است که امام داخل صحن با پیرمردی قفل‌ساز در حال صحبت هستند و گل می‌گویند و گل می‌شنوند. تردید می‌‌کند مبادا  فلان قسمت از برنامه را اشتباه کرده باشم. بار دوم و سوم نیز حساب می‌کند و نتیجه همان می‌شود. در این هنگام عزم خود  را بر دیدار جزم می‌کند که هر چه بادا باد. می‌بیند آری امام (علیه‌السلام) در همان زاویة صحن که به وسیله آن علم درک کرده است، با آن مرد قفل‌ساز مشغول گفتگو هستند. چون می‌بیند که آقا در حال خداحافظی هستند، رو به امام به سرعت حرکت می‌کند. امام (علیه‌السلام) از آن پیر‌مرد خداحافظی کرده و رو به سوی ایشان می‌آیند. و وقتی با او رودررو قرار می گیرند، می‌فرمایند: «فلانی تو هم مثل این پیر مرد قفل ساز شو تا من به سراغ تو بیایم» و از کنارش می‌گذرند.

این عالم می‌گوید: همان وقت به سراغ این پیرمرد قفل‌ساز رفتم تا او و رفتار و روحیاتش را شناسایی کنم. از او پرسیدم: این آقایی که با ایشان صحبت داشتی، که بود؟ در پاسخ گفت: تا آن جا که می دانم آقا سیدمهدی، فرزند مرحوم آقا سیدحسن، هستند که پدرشان هم به رحمت خداوند رفته است. از نوع جواب او به زودی متوجه شدم که آقا خود را به او معرفی کرده‌اند، ولی این بنده خدا متوجه نشده است که ایشان امام‌عصر (سلام‌الله‌علیه) هستند. نزدیک بود او را از حقیقت امر آگاه سازم، ولی به خود آمدم که اگر این کار صلاح این بندة خدا بود، خود آقا به او توجه می‌دادند. ازحالات آقا و زمان آشنایی او با آقا و غیره پرسیدم... دقت کردم ببینم که این پیرمرد چه ویژگی خاصی دارد که امام مرا به آن دعوت فرموده‌اند: عاقبت دریافتم که در کنار تقید ایشان به مسائل شرعی و کسب حلال؛ بارزترین ویژگی اخلاقی او این است که سخت به قول و قرارش با مردم پایبند است و اگر می‌گوید قفل شما فلان موقع آماده است، آن را حتماً سر وقت و شاید زودتر آماده کرده است.1

مراعات ظرافت‌های اخلاقی بی‌تردید در تکامل انسان سالک، نقشی جدی و اساسی دارد. چنانچه سهل‌انگاری در امور اخلاقی نیز تنزل‌آور و دورکننده از مقام قرب الهی است.
----------------

حقیقت تلخ ... باید به خودمون بیایم...

"نمی دانیم نویسنده این متن کیست ولی حقیقت تلخ روزگار ماست ..."