حضرت فاطمه ی معصومه، بنت موسی بن جعفر که درود خداوند بر آن دو بزرگوار باد در ذیالقعده سال 173 ه ق در مدینه متولد شد.
حضرت فاطمه معصومه(س) در تحت تربیت پدر بزرگوارش، حضرت موسی بن جفعر(ع) و برادر گرامی اش حضرت رضا(ع) به مقام والایی رسید. ارزش متعالی ایشان را در این جمله ی کوتاه که از پدر بزرگوارش نقل شده، می توان یافت : «فداها ابوها» یعنی: «پدرش به فدایش!»
حضرت امام کاظم(ع) بواسطه ی علاقه خاص به نام مادر بزگوارشان، نام چهار دخترشان را «فاطمه» نهادند:
1- فاطمه کبری(حضرت فاطمه ی معصومه) 2- فاطمه وسطی 3- فاطمه صغری 4- فاطمه اخری؛ که در برخی منابع با نام «فواطم اربعه» از آنها یاد شده است.
به جز دو لقب معروف، القاب دیگری نیز به ایشان نسبت داده شده است: «طاهره» ، «حمیده»، «رشیده»، «تقیه» ، «رضیه»، «اخت الرضا» و «صدیقه».