سپاسگزاری نعمتها در كلام امام صادق (علیه السلام)

امام صادق علیه السلام:
«فی كُلِّ نَفسٍ مِن اَنفاسِكَ شُكرٌ لازِمٌ»
(سفینة البحار، ج 1،ص 710)
در هر نفسی كه می‏كشی باید شكری بجای آوری.
امام صادق علیه السلام:
«اذا انعم اللّه علیك بنعمة فاحببت بقاءها فاكثر من الحمد و الشّكر...»(مجالس السنیه، ج 2، ص 504)
آنگاه كه خدا نعمتی به تو داد و خواستی آن را حفظ كنی باید حمد و شكر خدا را زیاد انجام دهی.
امام صادق علیه السلام:
«شُكرُ النِّعَمِ اِجتِنابُ المَحارِمِ وَ تَمامُ الشُّكرِ قَولُ الرَّجُلِ اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین»(الحقائق، ص 151 و اخلاق شبر، ص 237)
شكر نعمت پرهیز از كارهای حرام است و شكر كامل این است كه انسان بگوید: «الحمد للّه ربّ العالمین».
امام صادق علیه السلام:
«ثلاث لایضرّ معهنّ شی‏ء: الدّعاء عند الكرب و الاستغفار عند الذّنب و الشّكر عند النّعمة»
(جامع السعادات، ج 3، ص 192 و اخلاق شبر، ص 236)
وجود سه چیز است كه با وجود آن ضرری متوجه انسان نمی‏گردد: دعا به هنگام سختی، استغفار موقع گناه و شكر به هنگام نعمت.
امام صادق علیه السلام:
« كان رَسُولُ اللّهِ: اِذا وَرَدَ عَلَیهِ اَمرٌ یَسرُّهُ قالَ اَلحَمد لِلّهِ عَلی هذِهِ النعمَةِ وَ اِذا وَرَدَ عَلَیهِ اَمرٌ یَغتَمُّ بِهِ قالَ اَلحَمدُ لِلّهِ عَلی كُلِّ حالٍ»
(الحقایق، ص 151)
وقتی موضوعی پیش می‏آمد كه رسول خدا(ص) را خوشحال می‏كرد می‏گفت: خدای را سپاس می‏كنم بر این نعمت و آنگاه كه موضوعی پیش می‏آمد كه او را غمناك می‏ساخت می‏گفت: حمد مخصوص خدا در هر حال است