تـو اگـــر در تپـــش باد خـــــــــدا را دیـــدی 
همت کن وبگو: حوض ماهیها بی آب است
آنچه بشر آرزو دارد و در پی دست یابی به آن است، بهار طولانی و همگانی و نشاط فراگیر و عمومی است؛ بهاری که تمام نقاط زمین را فرا گیرد و تمام موجودات را زیر بال خود قرار دهد و تمام دلها را نشاط بخشد و تمام جانها را سرسبز سازد.
در متون دینی ما به این آرزوی بشری و تحقق آن اشاراتی شده است. از جمله، درباره جان جانان، حضرت صاحب الزمان، (روحی له الفداء) چنین تعبیری آمده است: «اَلسَّلامُ عَلی رَبیعِ الاْنامِ وَنَضْرَةِ الاْیّامِ؛(۱) سلام بر بهار مردم و شادی روزگار.»
و در برخی روایات نیز از روزگار ظهور مهدی علیه السلام تعبیربه «نیروز» (نوروز) که آغاز بهار است، شده، از جمله: امام صادق علیه السلام فرمود: «(۲)روز نوروز روزی است که قائم ما اهل بیت در آن ظهور می کند… و هیچ روز نوروزی نیست، مگر اینکه ما در آن روز منتظر فرج می باشیم.»
این تعبیر فقط یک تعبیر ذوقی و ادبی شعر گونه عاری از حقیقت نیست، بلکه از واقعیت بس ژرفی حکایت دارد که تنها در دوران مهدی موعود علیه السلام تحقق پذیر خواهد بود.
آنچه پیش رو دارید تحلیل کوتاهی است از این مطلب که در دوران مهدی علیه السلام بهار همه جانبه و فراگیر می شود، و نشاط و شادی عمومی و جهانی خواهد شد.
۱-بهار دلها
اوّلین گامی که برای بهار همه جانبه و نشاط دلها در دوران آن بهار آفرین به وجود می آید، زنده شدن قرآن و سنّت است. وقتی قرآن زنده شد، دلها نیز با نشاط و بهاری می شود.
علی علیه السلام فرمود: «(۳) امام مهدی علیه السلام زمانی که مردم هدایت الهی را به خواسته های نفسانی برگردانده اند، هوای نفس را به هدایت الهی برمی گرداند و آن گاه که مردم قرآن را تفسیر به رأی کنند، او آراء و نظریات را به قرآن گرایش دهد.» و در ادامه فرمود: «(۴) و آنچه از قرآن و سنّت مرده [و بدان عمل نمی شود]، زنده می کند.»
آن گاه که قرآن بر تمام امور حاکم گشت، دلها بهاری خواهد شد؛ چرا که امام علی علیه السلام فرمود: «(۵) کتاب خدای بلند مرتبه را فراگیرید؛ زیرا بهترین سخن و رساترین موعظه است و در قرآن اندیشه کنید که به راستی قرآن بهار دلها است.»
و قرآن نیز همیشه بهاری است؛ چنان که از امام صادق علیه السلام سؤال شد: چرا قرآن همیشه تازه و زنده است و هرگز کهنه نمی شود؟ فرمود: «(۶) برای اینکه خداوند تبارک و تعالی آن را برای زمان خاصی و برای مردم معیّنی قرار نداده. در نتیجه، قرآن در هر زمانی، تازه و در نزد هر گروهی، جدید خواهد بود تا روز قیامت.»
نکته دیگری که باید بدان توجه نمود این است که خود قرآن نیز بهاری دارد؛ چنان که فرمود: «(۷) هر چیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.» و اوج آن شب قدر است و شب قدر را پیوند محکمی است با حجّت الهی؛ چرا که تقدیرات در بهار معنوی الهی بر روز نوروز روزی است که قائم ما اهل بیت در آن ظهور می کند… و هیچ روز نوروزی نیست، مگر اینکه ما در آن روز منتظر فرج می باشیم.
