کتاب التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن” معروف به ملاحم و فتن سید بن طاووس از کتابهای گرانقدردر باب مهدویت می باشد. علت اینکه او را ابن طاوس گفته اند اینست که جدّ اعلاى او یعنى محمّد بن اسحاق داراى شکل بسیار زیبا و صورت بسیار نیکوئى بوده ولى پاهاى او با شکل و هیئتش متناسب نبوده است لذا او را به طاوس ملقّب کردهاند.
سید بن طاوس را استادهائى بوده که نام عده اى از آنها بشرح زیر است:
۱-شیخ حسین سوراوى ۲-شیخ ابو الحسن حنّاط ۳-شیخ بن نما ۴-سید شمس الدین موسوى ۵-شیخ اسعد اصفهانى ۶-شیخ حسن ابن دربى ۷-شیخ سدید الدین بن محفوظ ۴-محمّد بن عبد اللّٰه بن زهره ۷-نجیب الدین محمّد سوراوى و…..
بزرگان علمائى که بجهت روایت کردن از سید بن طاوس اجازه داشتهاند بدین قرارند:۱-علاّمه حلّى ۲-سید عبد الکریم صاحب کتاب فرحة الغرى و عدّه زیادى که علاّمه نورى رحمه اللّٰه نام
آنها را در خاتمه مستدرک الوسائل جلد سوم صفحه ۴۷۳ نگاشته است.
سید بن طاوس از علمائى بوده که داراى بزرگترین درجه زهد و تقوى بوده،شأن این عالم عالیقدر را همین بس که باب ملاقات با حضرت ولى عصر عجّل اللّٰه تعالى فرجه الشریف براى او مفتوح بوده است.
سید نعمت اللّٰه جزائرى رحمه اللّٰه مینویسد:سید بن طاوس گفت خلیفه خواست منصب قضاوت را بمن واگذار کند.گفتم:
میان عقل و هواى نفس من جنگ و جدال سختى درگرفته است، عقل میگوید:من میخواهم تو را بسوى بهشت هدایت کنم،میخواهم تو را به خوشبختى دائمى رسانده سعادت همیشگى تو را تأمین نمایم.
هواى نفس میگوید:بهشت و آخرت نسیه است من میخواهم تو را از لذّتهاى دنیوى که نقد است بر خور دار نمایم و درهاى خوشبختى را بروى تو بگشایم این نزاع در بین عقل و هواى نفس
بالا گرفت و قضاوت را بعهدهء من نهادند و من گاهى عقل و گاهى نفس را محکوم کردم،ولى متخاصمان به نزاع خویشتن ادامه میدهند و اکنون مدّت پنجاه سال است که از عمرم میگذرد و من نتوانسته ام این نزاع را خاتمه دهم.
پس کسى که در این سنّ طولانى نتواند یک قضیه را فیصل نماید چگونه میتواند در پیش آمدهاى گوناگون بین مردم قضاوت بنماید؟شما براى قضاوت و داورى در بین مردم کسى را برگزینید که بین عقل و هواى نفس او توافقى حکم فرما باشد تا بتواند در این کار خطیر دخالت نماید.
سید بن طاوس،مدت پانزده سال در بغداد اقامت کرد و بعداز آن به حلّه مراجعت نمود.و از حلّه به نجف اشرف آمده مدتى را در آنجا مشرّف بود،و در زمان دولت مغول ببغداد برگشت و مستنصرعباسى او را در شرق بغداد سکنا داد.
سید بن طاوس در محرم سنه ۵۸۹ هجرى متولد شده و درپنجم ذى قعدهء سنهء ۶۶۴ هجرى در بغداد وفات یافت و جنازهء او رابه نجف اشرف حمل کردند و در جوار حضرت على با ابى طالب علیهم السّلام دفن نمودند.
و در خارج شهر حلّه،قبّهء عالیهاى است نسبت آن را بسیدابن طاوس میدهند و محلّ زیارت و تبرّک مردم است و چنانچه دربغداد رحلت کرده باشد این نسبت بعید بنظر مىآید،میتوان گفت:
آن قبّهءاى که در خارج شهر حلّه میباشد از آل طاوس است ولى نه این سید بزرگوار-نقل از کتاب ملاحم و فتن.
محدث قمى رحمه اللّٰه در کتاب فوائد رضویه قسمتى از تألیفات این سید عالیقدر را بشرح زیر می نگارد:
۱-مصباح الزائر ۲-فرحة الناظر ۳-روح الاسرار ۴-کتاب طرائف ۵-طرف من الانباء و المناقب ۶-غیاث سلطان الورى ۷-فتح الابواب ۸-محجوب الجواب ۹-فلاح السائل ۱۰-مسالک جالمحتاج ۱۱-ربیع الألباب ۱۲-قبس الواضع ۱۳-کتاب البهجة ۴۱-کشف المهجة ۱۵-اسعاد ثمرة الفوآد ۱۶-کتاب ملهوف ۱۷-کتاب اصطفاء ۱۸-کتاب توفیق ۱۹-کتاب الاسرار ۲۰-کتاب محاسبة الملائکة ۲۱-الامان من اخطار الاسفار ۲۲-کتاب دروع الواقعیه ۲۳-کتاب محاسبة النفس ۲۴-کتاب سعد و سعود ۲۵-مهج الدعوات ۲۶-کتاب المجتنى ۲۷-کتاب الیقین ۲۸-کتاب الاقبال ۲۹-جمال الأسبوع ۳۰-مصباح المتهجد ۳۱-کتاب السالک.
اما کتاب التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن” معروف به ملاحم و فتن سید بن طاووس
-سید بن طاوس،این کتاب را که در اطراف وجود حضرت بقیة اللّٰه ارواحناه فداه گفتگو میکند از کتب معتبرهء اهل سنّت انتخاب کرده و بدین جهت این کتاب از براى شیعه ستارهءدرخشانى است.
