|
به گزارش آینده روشن، به نقل از ایکنا، نویسنده وبلاگ «السراج» با بررسی آیات مهدوی قرآن کریم می نویسد: در قرآن كریم درباره حضرت مهدی و ظهور منجی در آخر الزمان و حكومت صالحان و پیروزی نیكان بر ستمگران آیاتی آمده است؛ «ما در زبور داوود، پس از ذكر تورات نوشته‌ایم كه سرانجام، زمین را بندگان شایسته ما میراث برند و صاحب شوند.»
وی می‌افزاید: حضرت امام محمدباقر(ع) درباره بندگان شایسته فرموده است؛ منظور اصحاب حضرت مهدی(عج) در آخرالزمان هستند و نیز ما می‌خواهیم تا به مستضعفان زمین نیكی كنیم یعنی آنان را پیشوایان سازیم و میراث‌بران زمین.
بلاگر ادامه می‌دهد: از آیه‌های سوره «قدر» به‌روشنی فهمیده می‌شود در هر سال شبی هست كه از هزار ماه به ارزش و فضیلت برتر است. آنچه از احادیثی كه در تفسیر این سوره و تفسیر آیات آغاز سوره «دخان» فهمیده می‌شود، این است كه فرشتگان در شب قدر، مقدرات یكساله را به نزد ولی مطلق زمان می‌آورند و به او تسلیم می‌دارند. در روزگار پیامبراكرم (ص) محل فرشتگان در شب قدر، آستان مصطفی (ع) بوده است. هنگامی‌‌كه در شناخت قرآنی به این نتیجه می‌رسیم كه شب قدر در هر سال هست باید توجه كنیم، پس صاحب شب قدر نیز باید همیشه وجود داشته باشد وگرنه فرشتگان بر چه كسی فرود آیند؟
وی خاطرنشان می‌كند: پس چنانكه قرآن كریم تا قیامت هست و حجت است، صاحب شب قدر هست و همو حجت است. حجت خدا در این زمان جز حضرت ولی‌عصر(ع) كسی نیست. چنانكه حضرت رضا(ع) می‌فرماید «امام، امانتدار خداست در زمین و حجت خداست در میان مردمان و خلیفه خداست در آبادی‌ها و سرزمین‌ها.»
نویسنده در پایان با اشاره به سخن فیلسوف معروف و متكلم بزرگ و ریاضیدان مشهور اسلامی، خواجه نصیرالدین‌طوسی، می‌نویسد: در نزد خردمندان روشن است كه لطف الهی منحصر است در تعیین امام (ع) و وجود امام به خودی خود لطف است از سوی خداوند و تصرف او در امور لطفی است دیگر و غیبت او مربوط به خود ماست.
|
