کلمه نخست
انتظار آمدن منجی موعود و انتظار ظهور مصلح بزرگی که همه انسان ها را از دردها و محنت ها رهایی بخشد و عدل و داد را در همه جهان مستقر سازد مخصوص اسلام نیست و تقریبا همه ادیان الهی و حتی آئین های قدیمی همچون برهمایی، بودایی و ... صرف نظر از نوع جهان بینی و اختلافی که در ویژگی های منجی موعود دارند، نوید آمدن وی را داده اند و این یک باور فراگیری است که تقریبا در تمام نقاط دنیا و در میان همه انسان ها و ملت ها جریان دارد.
در ادیان الهی و آئین های قدیمی هر چند برخی صفات و ویژگی های منجی موعود و شخصی که منتظر آمدن او هستند بیان شده و حتی از او با نام «مسیحا» در یهود و مسیحیت و «سوشیانت» در زرتشت و «کالکی» در آئین هندو یاد شده است ولی در هیچ یک از ادیان به روشنی اسلام از ظهور منجی موعود و نام و مشخصات ویژگی ها و صفات وی صحبت نشده است. در اسلام افزون بر مشخصات و ویژگی های شخصی نشانه های روزگار ظهور و چگونگی ظهور و نیز مشخصات دوستان و دشمنان وی و حتی چگونگی غلبه بر ظلم و جهل و بی عدالتی و تشکیل حکومتی جهانی با محوریت عدل نیز به تفصیل بیان شده است.
اعتقاد به مهدویت مخصوص شیعه نیست، اصل ظهور حضرت مهدی(ع) به عنوان منجی موعود مورد انفاق همه مذاهب اسلامی و از ضروریات اسلام است و در باور همه امری حتمی و تخلف ناپذیر است.
در آیات متعددی در قرآن مجید به مؤمنان و مستضعفان جهان وعده داده شده است که آنان را خداوند قدرت و حکومت بخشد و مستضعفان را پیشوایان و وارثان زمین گرداند.
«و نُرید أَن نَمُنَّ عَلی الذین استُضعِفوا فی الارضِ و نَجعَلَهُم ائمةً و نجعلَهُمُ الوارثین و نُمَکِّن لهم فی الارض»
«و لَقد کَتبنا فِی الزَّبور مِن بعدِ الذِّکرِ انَّ الارض یَرِثُها عِبادیَ الصالِحون»
افزون بر این، در روایات متعدد و بعضا متواتری که از طریق شیعه و سنی روایت شده است ویژگی های مصلح کل ذکر شده و حتی نام و نام پدر وی و بسیاری از صفات و خصوصیات آن حضرت بیان شده است. به عنوان نمونه در حدیثی از پیامبر اکرم می خوانیم:
«سوگند به آنکه مرا به حق به پیامبری برانگیخت اگر از دنیا جز یک روز نماند آن روز را خداوند آن قدر می گستراند و طولانی می کند تا فرزندم مهدی(ع) قیام کند و همه روی زمین به نور او روشن گردد و حکومت او شرق و غرب جهان را فرا گیرد.»
و یا در حدیث معروف دیگری فرمود:
«خداوند به وسیله ظهور مهدی(ع) زمین را پر از عدل و داد می سازد پس از آنکه از ظلم و ستم پر شده باشد.»
نکته مهمی که هست آن است که حکومت حضرت مهدی(ع) حکومتی است جهانی و این نیز کم و بیش مورد قبول همه ادیان است. در نگاه اسلام در حقیقت فلسفه جهانی بودن حکومت منجی موعود همان فلسفه بعثت انبیا است، رسالت پیامبران رسالتی جهانی است و آن دعوت به توحید و برپا داشتن عدالت است. منجی موعود با ظهور خود بساط ظلم و جور را از همه روی زمین جمع می کند و با تشکیل حکومتی جهانی همه انسان ها را به توحید فرا می خواند و عدالت واقعی را در همه جای جهان مستقر می سازد. حکومت واحد جهانی چه بسا در گذشته دور از ذهن می نمود ولی امروز با گسترش روزافزون تکنولوژی ارتباطات، ملت ها و کشورهای جهان را چنان به هم نزدیک شده اند و چنان فاصله ها را از میان برداشته است که جهان با همه بزرگی اش به منزله یک «دهکده جهانی» است و این خود نوید این را می دهد که همه امور در جهت تحقق وعده خدا به مؤمنان پیش می رود و حکومت واحد جهانی با محوریت توحید و عدالت نزدیک است.
«سلام بر مهدی امت ها و یکی کننده ملت ها، سلام بر قائم منتظر و برپا دارنده عدالت در همه روی زمین، سلام بر بهار زندگی انسان و طراوت روزگاران، سلام بر مهدی که خدا آمدنش را به امت ها نوید داده است تا همه را به وسیله او قدرت بخشد و اتحادی جهانی به وجود آورد.»
پی نوشتها: ــــــــــــــــــــــــــ
امام زمان(عج) در صحیفه سجادیه
امام سجاد(ع) در دعای معروف عرفه با اشاره به جایگاه اولیای الهی در نزد خداوند و تأکید بر اینکه وجود امام معصوم در هر عصر و زمانی ضروری است و روی زمین هیچ گاه نمی تواند از حجت خدا خالی باشد می فرمایند:
بارالها، تو در هر زمان دین خود را به وسیله پیشوایی تأیید فرموده ای که او را برای بندگانت به عنوان علَم، و در کشورهایت به جای منار [هدایت [برپا داشته ای پس از آنکه پیمان او را به پیمان خود بسته ای، و او را وسیله خشنودی خود ساخته ای، و طاعتش را واجب کرده ای، و از نافرمانی اش بیم داده ای، و به اطاعت فرمان هایش و به باز ایستادن در برابر نهیبش و سبقت نجستن بر او و واپس نماندن از او فرمان داده ای. پس او نگهدار پناهندگان، و ملجأ مؤمنان، و دستاویز متمسّکان، و جمال جهانیان است.
بارالها، پس ولیّ خود را به شکر آنچه بر او انعام فرموده ای، ملهم ساز، و ما را همچنان به شکر نعمت وجود او ملهم فرمای، و او را از جانب خود سلطنتی یاری دهنده عطا فرمای، و درهای کامیابی و بهروزی را به آسانی بر او بگشای، و او را به نیرومندترین تکیه گاه خود مدد ده و پشتگرم ساز، و بازویش را نیرو بخش، و به چشم عنایت منظورش دار، و به نگهداری ات حمایتش کن، و به فرشتگانت یاری اش ده، و او را به پیروزترین سپاهت امداد فرمای، و کتاب و حدود خود و شریعت ها و سنت های پیغمبرت را ـ که رحمت هایت بر او و آل او باد ـ به وسیله او به پا دار، و آنچه از نشانه های دینت را که ستمکاران میرانده اند به او زنده ساز، و زنگ جور ظالمان را به او از شریعتت بزدای، و سختی و ناهمواری را به وسیله او از راه خود برطرف کن، و منحرفین از صراط خود را به وسیله او از میان بردار، و آنان را که قصد کج ساختن راه راست تو را دارند هلاک نمای، و دل ولیّ خود را در باره دوستانت نرم کن، و دستش را بر دشمنانت گشوده ساز، و مهربانی و رحمت و عطوفت و شفقتش را به ما ارزانی دار، و چنان کن که ما از شنوندگان و مطیعان او شویم، و در راه رضایش پوینده، و در نصرت او و دفاع از او یاری کننده باشیم، و به این وسیله به سوی تو و پیغمبرت که رحمت هایت ـ بارخدایا ـ بر او و آلش باد، تقرّب جوییم.
