روزه در اهل حق
اهل حق ها روزه ماه رمضان را نمی گیرند. تنها در فرقه آتش بیگی دیده شده که برخی از روزهای روزهی ۲۱و۲۰و۱۹ ماه رمضان را روزه می گیرند. بقیه اهل حق ها روزه مرنوی سه روزه و روزه قولطاس سه روز که در مقدمه کتاب توضیحات آن آمده است روزه می گیرند.
مولف حریم حق می نویسد:
«دیگر آن که روزه و سایر موارد احکام که ایشان آورده اند دیگر امر آشکار با اعمال فیزیکی نمی تواند باشد که اهل حق به انجام آن تظاهر کنند، یا فشار فرهنگی جامعه ؟!!! بر پیروان اهل حق تحمیل نمایند، بلکه امری ثابت است و کشاف در تطبیق آن با مبطلات دوگانه آن با روه ماه رمضان جایی نخواهد داشت.»[۱]
خلاصهی حرف این پاراگراف ایشان این است که روزه اهل حق با روزه شیعه فرق می کند و روزه این اعمال فیزیکی نخوردن نیست و تطبیق شما بی خودی است.
خصوصیات روزه اهل حق در کتاب برهان الحق، صص (۶۰۰-۵۸۵) آمده است وی روزه را دو قسم روزه شرعی ماه رمضان و روزه رریافتی که گویا برای خود اختراع کرده و ۴۰ روزه بود هاست و نیز روزه قولطاس و روزه مرنوی هر کدام سه روزاند که در ایام البیض ]توجیه ایشان[ یک ماه قمری (۱۴-۱۲) باید اجرا گردد و روز ۱۵ عید شاهی خواهد بود.[۲]
لیکن بر هر فرد آگاه به مرام اهل حق واضح است که این ها برای گول زدن است این روزه ها فقط و فقط در ماه قمری که بین آذر و دی قرار گیرد انجام می گیرد.[۳] و علت سه روز مرنوی نجات سلطان اسحاق از تعقیب برادرانش و فلسفه روزه قولطاس از هم نجات چند نفر دیگر از سران اهل حق (۱۷-۱۵) بعد از روزه مرنوی می گیرند و انجام سه روز مرنوی را واجب و سه روز قولطاس را مستحب می داند.[۴]
و گویا دسته ای از عالی قلندری ها ایام روزه شان متفاوت است یعنی از ۲۷ آبان الی ۲۹ آبان به جا می آورند.[۵]
به هرحال این روزه ها بدعت بوده و هیچ روایت یا آیه یا کتابی آسمانی آن را تأیید نکرده است.
شیخ صدوق به اسناد خود از امام باقر (ع) نقل کرده است که پیامبر (ص) فرمودند: ای مردم همانا پیامبری و سنتی بعد از من نیست و هرکس ادعای آن را نمود دعوت او و بدعت او در آتش است، او را بکشید و هرکس از او پیروی کند در آتش است.[۶]
همچنین شیخ صدوق در عیون الاخبار امام رضا (ع) حدیثی نقل کرده است:
شریعت محمد (ص) تا روز قیامت نسخ (باطل) نمی شود و پیامبری بعد از او نمی آید تا روز قیامت، پس هر کس ادعای نبوت کرد یا کتابی بعد از او آورد خونش برای هرکسی که ازاو ادعایی بشنود حلال است.[۷]
در روایت دیگر، کمترین مرتبه شرک این است که مردی بدعتی در دین بگذارد و براساس آ« فکر دوستی و غضب کند.[۸]
پس مولف حریم حق چه جوابی دارد؟ البته در روایات زیادی روزه را صرف نخوردن و نیاشامیدن معرفی نکرده است بلکه ظاهر روزه به این است اما باطن روزه به روزه اعضای بدن همراه با نخوردن و نیاشامیدن بستگی دارد.
روزه های اهل حقل بدعت آمیز است و نذوراتی در شب های روزه می دهند شب اول به افتخار پیرالی، شب دوم به افتخار دلیل ازلی و شب سوم به افتخار مصطفی داوود از هر جهت رفع بلیات و شب چهارم به افتخار پادشاه حقیقت می باشد.[۹]
فطریه اهل احق
بنام سر فطر هر فرد یاری پنج شاهی بر دیوری که معادل ارزش یک ربع مثقال نقره خاص است شب اول یا شب پادشاهی مصرف می شود و شامل تمام افراد خانواده می شود.[۱۰]
در شب شانزدهم ماه یک گردن بنام گرده و زباری هر نفری (درست می کند) و صرف می شود.[۱۱]
سرانهی یاری هر نفری در سال ۳ قران (سه ریال) پردیوری که معادل ارزش سه مثقال نقره خالص است می باشد (پس یک خانواده ۵ نفره پانزده مثقال نقره خالص در سال به رهبرانشان می دهند).
در اسلام فطریه و زکات و حتی خمس به افراد فقیر می رسد اما در اهل حق حتی فقیرها نیز باید این مبلغ را به سرانشان بدهند.
افرادی می شناسیم که تحت پوشش کمیته امداد بوده ولی گوسفند برای سران خود برده اند.
[۲] – برهان الحق، صص ۵۸۲-۵۸۰٫
[۶] – منظومه اهل حق نامه، ص۱۶۰، به نقل از وسائل الشیعه، ج۱۸، ص۵۵۵٫
[۷] – منظومه اهل حق نامه، ص۱۶۱، نقل از «من لا یحفره الفقیه» ج۳، ص۵۷۲، به نقل از اصول کافی ج ۱، ص۵۴٫
[۸] – همان، به نقل ازاصول کافی، ج۲، ص۳۹۷٫
[۹] – برهان الحق، ص۱۴۷-۱۴۶٫
