حروف اضافه ی دستوری در زبان آلمانی

در این زبان, حروف اضافه ی دستوری، واژه یا گروهواژه ای که پس از آن میآید را در یکی از سه حالت زیر، قرار میدهد:

• مفعولی بیواسطه یا akkusativ
• مفعولی باواسطه یا dativ
• اضافه ی مِلکی یا genetiv

برخی از این حروف اضافه، بر حسب این که واژه یا گروهواژه ای که پس از آن می آید چه نقشی از نقوش سه گانه ی بالا را بگیرد، معنیشان به کلی فرق میکند. از این رو بر حسب معنایی که منظور است، ممکن است یک حرف اضافه، دارای چند نقش متفاوت باشد.

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد