در زبان آلمانی, مفعول با زبان فارسی، بسیار متفاوت است. در زبان فارسی، اگرچه مفعول، واژه ای است که در پاسخ به یکی از دو پرسش "چه چیزی را" یا "چه کسی را" میآید، ولی در آلمانی یک نوع از مفعول ها، این گونه است. معمولاً این نوع مفعول که در پاسخ به "چه چیزی را" یا "چه کسی را" میآید، مفعول بیواسطه یا akkusativ نام دارد. یک جور مفعول هم در آلمانی است که مفعول باواسطه است. بدان معنا که یک کاری یا درخواستی با واسطه ای بر روی چیزی یا کسی انجامیده که آن چیز یا کس، بنا بر آن، مفعول باواسطه یا dativ نام میگیرد. برخی افعال در آلمانی هستند که مفعولشان باواسطه است و برخی هم بیواسطه و برخی هم هردو را میگیرند. برخی حروف اضافه ی دستوری هستند که به هر اسمی بچسبند، آن را در موقعیت مفعول بیواسطه یا باواسطه قرار میدهند. مثلاً فعل gefallen به معنای "خوش آمدن" یا "مورد پسند واقع شدن" از زمره ی افعالی است که مفعول باواسطه میخواهد. مانند جمله ی زیر:
Ihre Meinung gefällt mir sehr.
به معنای:
عقیده ی شما، مورد پسند من است. (یعنی "به من خوش آمد")
این جا واژه ی mir ضمیر مفعولی باواسطه از ضمیر ich' به معنای من است.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
