آسمانى كه با آنهمه كرات و منظومه ها و كهكشان هايش كه فكر بشر از درك عظمت آنها عاجز است, و هرقدر علم پيشرفت مى كند, نكات تازه اى براى بشر كشف مى شود و پى به عظمت آن مى برد, از نشانه هاى بارز خداى جهان آفرين است.
روزى بود كه انسان با چشم غير مسلح شمارش ستارگان را به پنج يا شش هزار مى رساند ولى با به وجود آمدن تلسكوپهاى قوى و با عظمت, شمارش تعداد ستارگان آسمان رو به فزونى نهاد تا جائى كه امروزه كهكشان ما كه يكى از كهكشانهاى بى شمار آسمان است, مى گويند بيش از يكصد ميليون ستاره دارد كه خورشيد ما با عظمت خيره كننده اش يكى از ستارگان متوسط آن به شمار مىآيد و غير از خدا هيچ كس از تعداد آنها خبر ندارد
