آیه نورانی شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان

قیامت بزرگ ترین حادثه در هستی و مهم ترین مساله برای انسان است؛ چرا که در قیامت است که وضعیت ابدی بشر بر اساس کارکردهای زندگی دنیوی در ترازو و میزان عدالت و فضل الهی قرار گرفته و رقم می خورد. از همین روست که از آن به نباء عظیم یاد می شود

در روایات داریم عده ای از یک مسیر دوری خدمت امام رضا (ع) رسیدند برای دیدار با ایشان. خادم امام رضا (ع) دم در آمد و گفت: بفرمایید؟ گفتند ما عده ای از شیعیان امام هستیم و از راه خیلی دوری آمده ایم برای دیدار ایشان. خادم خدمت امام رسید و گفت. امام فرمودند: به ایشان بگویید بروند من الان فرصت نمی کنم. فردا دوباره آمدند و عرض کردند برای دیدار اماممان آمدیم، امام رضا (ع) باز هم به حضور نپذیرفتند. در روایات هست تا ۲ ماه امام راهشان نداد. بعد از ۲ ماه خادم دم در رفت دید دوباره اینها هستند. گفتند: به آقا بفرمایید مگر ما چه جفایی کردیم که آقا ما را دشمن شاد کرده و راه نمی دهد؟ به ما می خندند، چرا با ما اینکار را می کنند؟ خادم به امام گفت و امام فرمودند: به ایشان بکویید بیایند داخل. اینها وقتی وارد شدند امام به ایشان فرمود: شما واجبات خدا را درست انجام نمی دهید، حرامهای خدا را هم بعضا مرتکب می شوید، حقوق هم را رعایت نمی کنید، آنوقت آمدید اینجا و می گویید ما از شیعیان علی (ع) هستیم؟ شیعه علی بودن بار دارد. او کسی است که از همه اهل عمل تر بود. کسانی که اهل محبت و ولایت علی هستند به تعبیر امام رضا(ع)  باید امام علی (ع) در زندگیشان وارد شده باشد. خود امام علی (ع) فرمودند: شما نمی توانید مثل من باشید ولی زحمتتان را بکشید. آنوقت هرجا کم آوردید ما دستتان را می گیریم. شفاعت برای کسی است که در کلاس اهل بیت نشسته است، آنوققت کم که آورد اهل بیت دستش را می گیرند. نه برای کسی که اصلا در این مسیر نیست

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: در شب معراج وارد بهشت شدم فرشتگانی دیدم که بنایی می سازند، خشتی از طلا و خشتی از نقره، و گاهی هم از کار کردن دست می کشیدند. به ایشان گفتم: چرا گاهی کار می کنید و گاهی از کار دست می کشید؟

پاسخ دادند: منتظریم تا مصالحی برسد. پرسیدم: مصالحی که می خواهید چیست؟ گفتند: ذکر مؤمن که در دنیا می گوید:«سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر». هر وقت بگوید ما می سازیم و هر وقت خود داری کند، ما نیز خود داری می کنیم.

قیامت، روزی است که خداوند همه انسان ‏های گذشته و آینده را برای رسیدگی دقیق حساب و رسیدن به پاداش اعمال، گرد آورد. پس همه فروتنانه به پاخیزند، در حالی که عرق از سر و رویشان و کنار دهانشان جاری است و زمین زیر پایشان لرزان است. نیکو حال‏ ترین آنان، کسی است که جای گذاشتن دو پایش را پیدا کند یا جایی برای آسوده ماندن بیابد

سلمان فارسى- رحمه اللَّه- گفته: سه چیز مرا به تعجب آورد و خندانید و سه چیز مرا گریانید. و به تعجّب آورد و خندانید مرا کسى که غافل است و از او غافل نیستند. و آن کسى که دهن از خنده پر مى‏کند و حال آنکه مرگ آنها را مى‏طلبد. و آن کس که آرزومند دنیا است و نمى‏داند مرگ او چه زمان است. و به گریه آورد مرا فراق دوستان، و هول و وحشتى که در اثر اطلاع به چیزهایى که بعد از مرگ آگهى بر آن حاصل مى‏شود، و ایستادن در مقابل میزان عدل الهى و حال آنکه نمى‏دانم که آیا خدا از من‏ راضى است یا نه

یکی از مراحل قیامت، مرحله حساب است. این، یکی از مواقف و منازل قیامت است؛ یعنی از اعمال و رفتاری که انسان در دنیا نموده است، حساب می کشند، و به آن ها رسیدگی می کنند: « لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی اْلأَرْضِ وَ إِنْ تُبْدُوا ما فی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللّهُ فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ»؛ « آنچه در آسمان ها و زمین است، از آنِ خداست و (از این رو) اگر آنچه را در دل دارید، آشکار سازید یا پنهان، خداوند شما را بر طبق آن، محاسبه می ‏کند. سپس هر کس را بخواهد (و شایستگی داشته باشد)، می ‏بخشد و هر کس را بخواهد (و مستحق باشد)، مجازات می‏ کند و خداوند به همه چیز قدرت دارد»

هر آن چه انسان در دنیا می کارد در آخرت درو می کند. از همین جهت دنیا را مزرعه آخرت گفته اند. هدف از بیان اخبار و حوادث آخرت، آگاهی نسبت به آینده و ایجاد ترس و امید در بشر است تا بداند که هیچ نیت و عملی از نیات و اعمال او نیست که در قیامت بر میزان دقیق سنجش نشود، بلکه از آن جایی که در آخرت همه آن ها تجسم می یابد و به چشم می بیند می بایست به مثقال ذره از اعمال و نیات خود توجه داشته باشد که می تواند ابدیت او را دگرگون کرده و او را اهل سعادت ابدی یا شقاوت ابدی قرار دهد.

قیامت روزی است که انسان در برابر و پیشگاه خداوند به یک باره قیام می کند و از گور و قبر بر می خیزد و با معاد جسمانی در قیامت با کالبدی که خود در دنیا برای خود ساخته است، پاسخ گوی اعمال ریز و درشت خود خواهد بود تا مشخص شود که اهل کدام گروه از سعادت و شقاوت خواهد بود

خداوند برای قیامت اوصافی را در آیات قرآنی بر شمرده است که از جمله آن ها می توان به آشکاری و قابل مشاهده بودن قیامت براى همگان، بزرگی و عظمت آن، سختی و مشقت باری آن، تلخی برای کافران و مجرمان، گستردگى و فراگیرى شرّ و عذاب آن روز، سرعت وقوع و ناگهانى و غیر قابل پیش بینى بودن آن براى انسانها و هم چنین هولناکی و وحشت زا بودن قیامت اشاره کرد.

در آیات و روایات با بیان هر مطلبی درباره قیامت به انسان گوشزد می شود که سبک زندگی خود را در دنیا بر اساس معیارهای عقلانی و شرعی سامان دهد تا وضعیت او در قیامت به شکلی رقم بخورد که از همان رستاخیز تا ورود به بهشت در امنیت و سلامت باشد؛ چرا که مومن متقی در قیامت از همه هول و ولا در امان خواهد بود و آن چه از اوصاف وحشتناک قیامت گفته شده برای او نیست؛ چرا که اصولا این مراحل و مراتب را درک نمی کند