آیه نورانی شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان

این آیه شریفه مشتمل است بر وعده به مصدقین و تهدید به مکذبین و مطالبش با حکمى عمومى و حتمى در باره هر جاندار آغاز شده و آن حکم مرگ است، و مصدر "توفیة" که فعل «توفون» از آن گرفته شده به معناى پرداختن بطور کامل است و به همین جهت بعضى از مفسرین با این آیه استدلال کرده‏اند بر وجود عالمى بین دنیا و آخرت (بنام برزخ) براى اینکه دنبال جمله مورد بحث مى‏فرماید: "تنها جزاى کامل و تام و تمام شما، در قیامت داده مى‏شود"، بنا بر این معلوم مى‏شود در عالمى دیگر، قبل از قیامت جزا هست ولى بطور توفیه و تام و تمام نیست و این استدلال، استدلال خوبى است.

مى توان گفت در روز قيامت، براى خواص، ميزان، قوانين منطقى و عقلانى است كه ميزان سنجش حق در اصول عقايد است و پيامبران و اوصياى الهى ميزان سنجش اعمال همه انسانها (خواص وعوام) مى باشند كه از طريق مقايسه ى اعمال آنان با گفتار و كردار انبيا و اوصياى الهى درستى و نادرستى اعمال بندگان روشن خواهد شد.
همان گونه كه در روايات نيز آمده است كه انبيا و اوصياى الهى موازين قسط مى باشند و نيز امير مؤمنان (عليه السلام)خود ميزان است

هر نفسی شر بت مرگ را خواهد چشید و حققا روز قیامت همه شما به مزد اعمال خود کاملا خواهید رسید،پس هر کس رااز آتش جهنم دور دارندوبه بهشت ابدی در ارند چنین کس سعادت ابد یافت که زندگی دنیا جز متاعی فریبنده نیست.

على بن ابى طالب(ع) در ذیل آیه «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ» فرمود: وقتى رسول خدا(ص) از دنیا رحلت فرمود و عزادارى بپاشد شخصى نزد ما آمد که صدایش شنیده مى‏شد، ولى خودش دیده نمى‏شد، و بما اهل بیت گفت: "السلام علیکم یا اهل البیت و رحمة اللَّه و برکاته کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ"، براى هر مصیبتى نزد خداى تعالى پاداشى است و براى هر نعمتى که از دست بدهید نزد او خلفى و اثرى است و براى هر چه فوت شود جبرانى است، پس بر شما باد که به خداى تعالى و اجرش و جبرانش اعتماد کنید، و تنها به او امیدوار باشید که مصیبت زده واقعى آن کسى است که ثواب خدا را (در اثر ناشکیبایى و ناشکرى) از کف بدهد، آن گاه خود على بسایرین گفت: این خضر بود.

قیامت...در همین دنیا و در گروی همین اعمال ماست....نمیدونم چرا بعضی از آدمها با اینکه ثمره ی اعمالشون رو در حال زندگی هستن...باز عبرت نمیگیرن...و همچنان این دنیای فانی رو ابدی فرض میکنن....غافل از اینکه هیچ کس جز "حضرت دوست" از یک لحظه ی دیگه ی خودش با خبرنیست

کسی که نماز نمی خواند یا روزه نمی گیرد  از این رشد روحی محروم می شود و در روز قیامت ، شخص با روحی ناقص محشور می گردد و اگر این اعمال را بجا آورده باشد با روحی کامل محشور می شود  . اینها نتیجه تکوینی خود عمل است

همه اعمال و صفات انسان در آخرت عینا ظهور می یابند لکن برخی  از این اعمال افزون بر این که خودشان عذاب یا نعمتند نتایج تکوینی دیگری نیز دارند .( در قرآن کریم نیز گاه به تجسم خود عمل اشاره شده است و گاه به نتایج آن).

عذاب ها همان چیزهاییست که قبلاً برای شما بیان شده است.

پس هیچ یک از  عذاب ها برای این نیست که خداوند در صدد انتقام گیری شخصی و غیره باشد، بلکه چیزی جز نتیجه اعمال آنها نمی باشد

کسانی که در اموال یتیمان به ظلم تصرف می‌کند در واقع آتش می‌خورند و این گزارشی از همان برزخی این عمل زشت است و از منظر قرآن، باطن اکل مال یتیم، آتش است منتهی امروز بر چشم  ما غشاوة و پرده‌ای است اما در عالم دیگر این پرده و حجاب برداشته می شود (به او خطاب میشود:) تو از این صحنه(و دادگاه بزرگ) غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملاً تیزبین است حالا حقیقت را می‌بیند و از درون آتش زبانه می‌شود .

عدالت عصاره‌ی حکمت است و میزان آن، حق و حقیقت. و روز قیامت، آوردگاه چنین معرکه ای

كسى كه به دستورات خداوند عمل نمى‏كند و به اندازه قدرت خویش به همنوعان خود كمک و رسیدگى نمى‏نماید و در هوس هاى زودگذر فرو مى‏رود و در حقیقت عملاً آخرت را فراموش و حتّى تكذیب مى‏كند، طبیعى است كه با انبیاء و اوصیاء تناسبى ندارد و اعمال وى در ترازوى روز قیامت، وزنى نخواهد داشت.

با سلام به دوستان

مرگ نیز جز زندگی انسان است  و هر انسان با مردن زندگی جاوید میگیرد و با بررسی اعمال وی توسط خدا یا ساکن در بهشت است و یا در جهنم

اعتقاد به قیامت از اصول پایه ای اسلام است؛ زیرا بیانگر وجود آفریدگار، پروردگار، حکمت، قدرت خداوندی و نیز هدفمندی و حساب و کتاب در آفرینش هستی است. چنین باور و ایمانی به قیامت، نقش به سزایی در فلسفه و سبک زندگی بشر ایجاد می کند. از این روست که به عنوان اصول دین اسلام در کنار توحید و نبوت، مساله معاد و رستاخیز مطرح شده است

شخصی خدمت علی علیه السّلام عرض کرد: چهار مسئله دارم.

فرمود: بپرس اگرچه چهل مسأله باشد.

گفت:

واجب چیست واجب تر کدام است؟

نزدیک چیست و نزدیک تر کدام است؟

عجیب چیست و عجیب تر کدام است؟

مشکل چیست و مشکل تر کدام است؟

حضرت در پاسخ فرمود:

واجب اطاعت خدا است و واجب تر، ترک گناه است؛(چون با آلودگی به گناه عبادت مورد قبول نیست)؛

نزدیک قیامت است، و نزدیک تر مرگ؛

عجیب دنیا است، و عجیب تر علاقه به آن؛

مشکل قبر است و مشکل تر بی توشه رفتن.