آیه نورانی شب شانزدهم ماه مبارک رمضان

نشانه دلهاي مشرك
قرآن در سوره زمر مي فرمايد: (اذا ذكر اللّه وحده اشمازّت قلوب الّذين لايومنون بالاخرة واذا ذكر الّذين من دونه اذاهم يستبشرون )  هنگامي كه نام خدا به تنهايي برده مي شود، دل هاي كساني كه به آخرت ايمان ندارند مشمئز مي شود، لكن تا نام غير خدا برده مي شود با شادي خاصّي به همديگر بشارت مي دهند. مثلا تا مي گوييم طبق فرمان خدا بايد با اين عمل يا شخص يا گروه مبارزه كرد، زيرا تكليف الهي و فرمان خداست ; قيافه هايي درهم مي رود، امّا تا مي گوييم طبق اصل فلان از قوانين بين الملل ... همين قيافه ها از هم باز مي شود. اگر بگوييم : ((خدا مي خواهد)) عبوس مي شوند. اگر بگوييم : ((مردم انتظار دارند)) شاد مي شوند. در تمام مسايل به جاي وحي ، به شرق و غرب چشم دوخته اند. به جاي خدا به غير او توجّه دارند و به جاي قانون او به قانون بيگانگان دل بسته اند، اين خود نشانه انحراف يك امت است.

آنجا كه اطاعت از والدين ممنوع است

در روايات به قدري در مورد پدر و مادر سفارش شده كه فرموده اند: نگاه به آنها عبادت است . با همه اين سفارش ها اگر والدين براي انحراف فرزند از مسير خدا تلاش كنند، اطاعت از آنان ممنوع و بر فرزندان لازم است كه سرپيچي كنند، در دو آيه از قرآن به چشم مي خورد كه تعبير و معناي هر دو آيه مثل يكديگر است :
(و ان جاهداك لتشرك بي ما ليس لك به علم فلا تطعهما)  (و ان جاهداك علي أن تشرك بي ما ليس لك به علم فلا تطعهما)  اگر پدر ومادر در تلاش بر آمدند كه تو را از مدار توحيد بيرون كنند و به سويي بكشند كه تو از آن اطلاعي نداري ، در اين گونه موارد بايد سر پيچي كني

گناه نابخشودني
شرك گناه نابخشودني است . در سوره نسأ دو بار آمده است : (انّ اللّه لا يغفر أن يشرك به و يغفر ما دون ذلك لمن يشأ)  يعني همانا خدا گناه شرك را (تا مشرك موحّد نشود) نمي بخشد و غير از آن ، تمام گناهان را ممكن است ببخشد. البتّه بخشش خداوند نسبت به افرادي است كه او بخواهد، و خواست خداي حكيم مربوط به يك سري آمادگي و لياقت هاي خود انسان است.

اگر انسان خود، جهان طبیعت و خالق خودش را درست شناسد و جایگاه خودش نسبت به خود، طبیعت و آفریدگارش مدنظرش باشد اصلا به شرک روی نمی‌آورد، روی آوردن به شرک زمانی است که انسان به دلیل عدم شناخت صحیح خود و طبیعت در جهت پاسخگوئی به فطرت خدا جویش، در تشخیص صحیح خدا، به انتخاب غلط دست میزند

چرا خدا شرک به خود را نمی بخشد ؟

همه ما شنیده ایم که خدا هرگناهی را که بخواهد می بخشد ولی شرک به خود را نمی بخشد . این دقیقاً موضوعی است که در قرآن آیه 48 از سوره نساء  بیان شده است . ترجمه آیه فوق الذکر این است :

«  محققاً خدا شرک به خود را نمی بخشد و می بخشد غیر از این را( غیر از شرک را ) برای هرکسی که بخواهدوهرکسی که به خدا شرک آورد به تحقیق به دروغی که بافته گناهی بزرگ را مرتکب شده است »

رسول اکرم  (ص) فرمودند : اعتقاد به فال بد ، شرک به خداوند بزرگ است، یعنی کسیکه در نظام عالم، فال بد را منشأ اثر خیر و شر بداند، در مقام توحید افعالی، برای خداوند شریکی قرار داده است.