آیه نورانی شب شانزدهم ماه مبارک رمضان

در مورد توسل به ائمه   یک نکته وجو داره 

اونم اینه که ما از ائمه چیزی رو نمیخواییم 

ما اونا رو واسطه میکنیم 

تا  ائمه حوائج ما رو از خدا بخوان  

من به شخصه احساس  میکنم اونقدر بدم که روم نمیشه چیزی از خدا بخوام 

ائمه راه ارتباط ما میشن با معبود

در مورد توسل به ائمه   یک نکته وجو داره 

اونم اینه که ما از ائمه چیزی رو نمیخواییم 

ما اونا رو واسطه میکنیم 

تا  ائمه حوائج ما رو از خدا بخوان  

من به شخصه احساس  میکنم اونقدر بدم که روم نمیشه چیزی از خدا بخوام 

ائمه راه ارتباط ما میشن با معبود

درسته واقعا مخصوصا وقتی یه کاری میکنیم که میدونیم اشتباهه ولی بازم انجامش میدیم

اونوقت متوسل میشیم به ائمه

آجی قبول داری که بعضی وقتا تو همین واسطه گرفتن از ائمه دچار شرک میشیم؟یعنی من خیلی وقتا این برام اتفاق افتاده متاسفانه
 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
بله  قبول دارم اونم  به خاطر ارادت خاصیه که به ائمه داریم 

یکی ار شرک هایی که من  دیدم

در حرم امام رضا مردم در بدو وردو تعظیم یا سجده میکنن

و این شرک محض 

و باعث سو تفاهم  برای وهابینت شده و میگن شیعیان  چند خدا دارن

العیاذ بالله

آجی جدی تعظیم کردن در حرم امام رضا شرک هستش؟البته من این رو نوعی ادب و احترام میدونم ولی واقعا نمیدونستم.البته نه اینکه خودم انجامش بدما من این کار رو دوست ندارم .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 بله اجی تعظیم کردن  جز برای معبود برای هیچ کس دیگه درست نیست  

در خیلی  از جا ها  نوشته شده که از بزرگان و ائمه خواسته شده  به نشانه ادب تعظیم کنن  اما  هیچ کدام این عمل رو انجام ندادن 

البته گاهی دستشون رو به معنای سلام روی سینه میزان کمی خم میشن  خیلی  کم

مثل سلام کردن این موردی نداره 

البته باز هم از نظر من برای این که دشمن سو استفاده نکنه  نباید این کار رو کرد

آجی نه اینو میدونستم که تعظیم کردن برای غیر خدا یک نوع شرکه ولی در مورد ائمه هیچ وقت فکرش رو نکرده بودم

من فکر کنم ما معنی درست بین احترام گذاشتن و شرک رو نمیدونیم و به همین دلیل دچار شرک میشیم.ما متاسفانه خیلی از این کارها رو انجام میدیم و بعضی هاشون هم یه نوع خرافات هست مثلا بوسیدن در و دیوار حرم ائمه و یا اصلا صحن هایی که منتهی به حرم میشن

آیت الله مکارم شیرازی،
این کار نه تنها بدعت و حرام نیست بلکه به دلیل متبرک بودن آن ها ریشه در رفتار پیامبران پیشین نیز دارد. در قرآن مجید آمده است که وقتى حضرت یوسف خود را به برادرانش معرفى نمود و آن ها را مورد عفو و بخشش قرار داد، به آن ها گفت: «اذْهَبُوا بِقَمِیصِی هذا فَأَلْقُوهُ عَلى وَجْهِ أَبِی یَأْتِ بَصِیراً»؛ (پیراهنم را با خود نزد پدرم ببرید و بر صورتش افکنید تا دیدگانش بینا گردد).(2) سپس در جاى دیگرى از همین سوره آمده است: «فَلَمَّا أَنْ جاءَ الْبَشِیرُ أَلْقاهُ عَلى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً»؛ (چون مژده دهنده نزد پدر آمد، پیراهن را بر صورت پدر افکند و یعقوب بینایى خود را بازیافت).(3)
آیا مى توان رفتار این دو پیامبر الهى- یوسف صدیق که توصیه به مالیدن پیراهن بر چشمان پدرش نموده و یعقوب که آن را انجام داده است- را شرک به خدا و حرام دانست؟ آن هم داستانى که از زبان قرآن مجید نقل شده است؟
 

ببینید این داستان واقعیه هست همونجور که در قران اومده ولی همین لباسی که شما اینجا داستانش رو ذکر کردید بی شک و بدون واسطه مربوط به حضرت یوسف بوده ولی بوسیدن درب صحن منتهی به حرم را که نمیشه با این داستان مقایسه کرد و جزء مسئله خرافی بودن مسئله بهداشتی ان را هم باید در نظر گرفت.البته به نظر من

علامه طباطبایی(ره) صاحب تفسیر المیزان در رابطه با حضرت رضا علیه‎السلام را ذکر می کنیم.
«با آغوش باز با آن کهولت سن و کسالت، جمعیت را می‎شکافت و با علاقه ضریح را می‎بوسید و توسل می‎جست که گاهی به زحمت او را از ضریح جدا می‎کردیم ... .» 

زمانی نویسنده مشهوری بوسیدن ضریح امامان علیهم السلام و این قبیل احترام نهادن‎ها را تشنیع می‎کرد. وقتی سخن او را به مرحوم علامه در حرم رضوی علیه السلام عرض کردند، ایشان فرمود: «اگر منع مردم نبود، من از دم مسجد گوهرشاد تا ضریح، زمین را می‎بوسیدم.»