آیه نورانی شب شانزدهم ماه مبارک رمضان

آیه     نورانی  شب     شانزدهم     ماه      مبارک      رمضان

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ     سوره لقمان /آیه  13Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ

مواعظ لقمان به پسرش، شایسته یادآوری است.

اهتمام پدر به تربیت دینی و اصلاح فرزند خویش، امری بایسته و پسندیده است.

ضرورت آمیخته شدن نصیحت و هدایت کردن با محبت و تحریک احساس و عاطفه مخاطب

موعظه لقمان به پسرش درباره لزوم پرهیز از شرک، نمودی از حکمت وی بود.

توصیه به اجتناب از شرک، مهم ترین نصیحت لقمان به پسر خویش بود.

متمرکز ساختن ذهن مخاطب و شنونده، در موعظه و تبلیغ، امری لازم است.

چون عظمت هر عملی به عظمت اثر آن بستگی دارد و عظمت نافرمانی و معصیت به عظمت کسی است که مورد نافرمانی و معصیت قرار گرفته ،

زیرا مؤاخذه و بازخواست شخص عظیم نیز به عظمت خود اوست .

بنابراین بزرگترین نافرمانیها و معاصی نافرمانی خداست و چون او خدایی لاشریک است . بالاترین معصیت نسبت به او این است که انسان برای او شریک قائل شود و

بهمین دلیل لقمان پسر خود را از شرک منع می کند.

تفسیر المیزان

چه ظلمى از این بالاتر که هم در مورد خدا انجام گرفته که موجود بى ارزشى را همتاى او قرار دهند،

و هم درباره خلق خدا که آنها را به گمراهى بکشانند و

با اعمال جنایتبار خود آنها را مورد ستم قرار دهند، و هم درباره خویشتن که از اوج عزت عبودیت پروردگار به قعر دره ذلت پرستش غیر او ساقط کنند!

موعظه یکی ازراههای دعوت به حق است وهیچ کس ازان بی نیازنیست و

یکی ازنامهای قران موعظه است حتی دربرخی روایات امده که گاهی پیامبر(ص)به جبرئیل میفرمود:مراموعظه کن.

یاگاهی حضرت علی(ع)به بعضی ازیارانش میفرمود:مراموعظه کن زیرادرشنیدن اثری است که دردانستن نیست

سلام به دوستان

شرک یعنی بندگی غیر خدا یعنی اینکه تو کارهات و خواسته هات رو از غیر خدا طلب کنی

شرک در روایات به یک مورچه سیاهی تشبیه شده که در دل شب تاریک روی سنگی سیاه راه برود؛ یعنی اینقدر مخفی و ناپیداست.

fبا سلام

شرک یعنی برتری دادن غیر خدا یعنی فرمانبرداری از غیر خدا

شرك گناه نابخشودني است . در سوره نسأ دو بار آمده است : (انّ اللّه لا يغفر أن يشرك به و يغفر ما دون ذلك لمن يشأ)  يعني همانا خدا گناه شرك را (تا مشرك موحّد نشود) نمي بخشد و غير از آن ، تمام گناهان را ممكن است ببخشد. البتّه بخشش خداوند نسبت به افرادي است كه او بخواهد، و خواست خداي حكيم مربوط به يك سري آمادگي و لياقت هاي خود انسان است.

حضرت لقمان در این ایه به یکتا پرستی اشاره دارد که ریشه و اساس همه نصیحتها است

(‏ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِم یَعْدِلُونَ ‏)الانعام/۱

«‏ ستایش خداوندی را سزا است که آسمانها و زمین را آفریده است و تاریکیها و روشنائی را ایجاد کرده است ( که هر یک سود ویژه‌ای و حکمت خاصّی در بردارند و دلائل باهر و براهین قاطعی بر وجود خدایند ) ولی با این وصف ، کسانی که منکر وجود پروردگار خویشند ( برای آفریدگار خود بتان را ) انباز می‌کنند . ‏»

مجازات هایی را که در دنیا و آخرت برای اهل شرک قرار داده برای هیچ گناه دیگری آن را قرار نداده است.

خداوند متعال این موضوع ها را یادآوری فرموده که:

-          اهل شرک را نمی بخشد.

-          مشرکین نجس اند.

-          آنان را از نزدیک شدن به حریم مکه محروم نموده.

-          استفاده از گوشت حیواناتی را که آنان ذبح می کنند ممنوع فرموده.

-          ازدواج و زناشویی با ایشان را حرام گردانیده.

-          موالاة و محبت و هم پیمانی میان ایشان و اهل ایمان را ممنوع فرموده.

-          از آنان به عنوان دشمنان خداوند، ملایک، پیامبران و اهل ایمان نام برده است.

-          تسلط بر اموال و به کار اقتصادی گرفتن زنان و فرزندان ایشان را برای اهل ایمان روا شمرده است

روشهای بسیاری برای تقویت ایمان و دوری از شرک وجود دارد ،نمازباعث تقرب میشه اقامه نماز و داشتن رنگ الهی، مانع گرفتن رنگ شیطانی است. چنانکه کسی که لباس سفید بپوشد، حاضر نیست در جای کثیف و آلوده بنشیندر کنار نماز، معمولاً توصیه به زکات شده است، که فرد را از منکر بخل و بی تفاوتی در برابر محرومان و جامعه را از منکر فقر که زمینه­ی رویکرد به منکرات  است، رها می­سازد. نماز، دارای احکام و دستوراتی است که رعایت هر یک از آنها انسان را از بسیاری گناهان باز می­دارداحکام و شرایط نماز جماعت، بسیاری از ارزش­ها را زنده می­کند از جمله: مردمی بودن، جلو نیافتادن از رهبر، عقب نماندن از جامعه، سکوت در برابر سخن حق، نظم و انضباط، ارزش گذاری نسبت به انسان­های با تقوا، دوری از تفرقه، دوری از گرایش­های مذموم نژادی، اقلیمی، سیاسی و حضور در صحنه که ترک هر یک از آنها، منکر است.

شرک هم ظلم است و هم ظلم بزرگ، زیرا از یک جهت ظلم به خدای بزرگ است، از این رو که موجود بی ارزشی همچون بت و انواع موجودات زبون دیگر، همتای خدا قرار گرفته استاز جهت دیگر ظلم به خلق خدا است چرا که عظمت فکری او را لگدکوب کرده و او را بنده و دلبسته امور ناچیز و ناتوان خواهد کرد، و موجب سقوط و انحطاط فکری او می شود، زیرا موجودی پست تر از خود را همتای خدای خود گردانده است و از سوی سوم شرک باعث آن می شود که انسان از اوج عزت عبودیت خداوند بزرگ به قعر دره ذلت پرستش غیر خدا ساقط می گردد